ปุจฉา.. จริงหรือ ที่แต่งงานกับคนไม่รักอยู่ๆไปก็รักกันเอง แล้วมันจะไปรอดจริงๆหรออ?

แค่อยากถามเฉยๆ ถ้าใคร โดนคลุมถุงชนมาตอบจะดีมาก

ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าไม่เจอคนที่รักจริงๆก็อยู่คนเดียวก็ได้
แต่โลกความจริงคือ ...เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวไง
ต่อให้รักสันโดดยังไง เราก็ยังมีคนข้างหลัง

พ่อ แม่ เราอยากให้แต่งงาน...
มีคนดูแล เป็นฝั่งฝา
ถึงเขาไม่พูดตรงๆเขาก็จะอ้อมนู้นนี้อยู่ดี
แล้วก็คือ สังคมที่อยู่เขาก็ยังไม่ได้เปิดกว้างกับ
คนไม่แต่งงาน
ที่มักมองว่าคนไม่แต่งงานมักมีปม ไม่ประสบความสำเร็จชีวิตสมบูรณ์แบบ

เข้าใจนะว่า ชีวิตคู่มันไม่ใช่แค่รัก
แต่มันหมายถึงความเข้าใจ ให้เกียรตินุ่นนี่
..ส่วนตัวเราคิดว่า เหมือนหาคู่ชีวิตไว้ร่วมชีวิตไปจนแก่
คนที่เข้ากันได้ดี เหมือนเพื่อนใจ ประมาณนั้น

แต่เราว่ามันก็ไม่ใช่ ความรักใคร่อยู่ดี

มีหลายคนเข้ามา หน้าที่การงานอะไรดีหมด
เงินมี ฐานะดี..
แต่ก็ไม่ได้รักไง รักคือรักแบบหัวใจพองโต พิเศษ
แต่ทุกคนก็คือดี ทำให้เรารักรู้สึกดี รักและ เคารพทุกคน

...สุดท้ายถ้าเราต้องแต่งงานๆไปเนึ้ย
เราจะไปกันรอดไหม
แล้วจะไปรักกันทีหลังได้หรอ ?