ที่ตั้งกระทู้นี้มาเพราะอยากได้คำปรึกษาค่ะ เราไม่กล้าปรึกษากับคนที่รู้จักเลย
เวลาพ่อเราเมาพ่อเราก็จะด่าเราด้วยคำหยาบมาตลอดค่ะแบบ เ-ี้ย สั- อะไรพวกนี้ค่ะ
แต่เวลาที่พ่อไม่เมา พ่อจะดีกับเราตลอด พ่อรักเรามากพ่อบอกเราแบบนั้นตลอด จะมีก็แค่ตอนเมานี่ละค่ะ
แต่เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนสงกรานต์ เป็นครั้งที่เราทนไม่ไหวจริงๆค่ะเรามาเรียนในกรุงเทพนะคะ
ส่วนพ่ออยู่ต่างจังหวัดค่ะ. ตอนแรกเราจะไม่กลับบ้านค่ะเพราะรถติดมากเพราะเรากลับ เกือบทุกเสาร์อาทิตย์อยู่แล้ว
แต่พ่อบอกว่าคิดถึงเรา เราเลยตัดสินใจว่าไม่เป็นไรกลับก็ได้ เพราะเราก็คิดถึงพ่อกับแม่ด้วยหยุดยาวๆอยากอยู่บ้าน
พอเริ่มวันที่13พ่อก็เริ่มกินเหล้า กินมาเรื่อยๆนอนพักพอตื่นเช้าก็กินอีกในระหว่างวันที่13-15พ่อทะเลาะกับแม่ทุกวัน
แม่อยู่เฉยๆพ่อก็ชวนทะเลาะ ที่ผ่านมาก็เคยต่อยบ้าง แต่แม่ก็ให้อภัยค่ะ เราก็ให้อภัยเพราะตอนที่พ่อไม่เมาพ่อก็ปกติกับแม่กับเราค่ะ
พอวันที่16 พ่อก็ยังเมาอยุ่ไปกินกับญาติๆมา พอกลับบ้านแม่เราให้หาอะไรมาให้พ่อกินค่ะเรายกข้าวมา ที่บ้านกินข้าวกับพื้นนะคะปูเสื่อนั่งกินกับพื้นค่ะ เราก็เอากับข้าวใส่ถาดมาแล้วก็ยกมาวางไว้ให้พ่อค่ะ
พ่อเรานั่งอยู่บนเก้าอี้ อยู่ๆก็ลุกขึ้นมาเตะถาดที่เราเอามาค่ะแล้วแม่ก็เดินมาถามว่าทำแบบนี้ทำไม พ่อก็บอกว่าให้มันมาเก็บ เราอึ้งมากค่ะเพราะยังไม่ได้ทะเลาะกันหรืออะไรเลย แล้วเราก็เดินไปกำลังจะไปเก็บ พ่อก็ด่าเราว่ามันเป็น กะห-ี่เรียนไม่จบหรอก เดี๋ยวก็ท้อง ไม่รักดี แม่สอนให้เป็นกะห-ี่
กูจะไม่ส่งเรียนแล้ว ไปขายตัวเรียนเอง คือด่าเราแนวๆนี้อ่ะค่ะทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย เรื่องผู้ชายก็ไม่เคยมีมาเดือดร้อนพ่อกับแม่ เราแทบไม่สนใจเรื่องนี้ด้วยซ้ำ แต่เราเรียนไม่ค่อยเก่งค่ะ แต่ไม่เคยทำตัวเสียหายแบบนั้นเลย เราโกรธพ่อมาก หลังจากนั้นพ่อก็มีมาคุยกับเราบ้าง แต่ไม่พูดถึงเรื่องนั้นค่ะ ช่วงแรกเราก็ตอบบ้างเพราะกลัวว่าพ่อจะพาลไปตบแม่ ทำร้ายแม่อีก เราก็เลยทนกลั้นน้ำตาแล้วคุยไป จนกลับมาเรียนค่ะแล้วก็ยังไม่ได้คุยกับพ่ออีกเลย
พ่อโทรมาเราก็ไม่รับ แต่เราโทรหาแม่ทุกวันนะคะ โทรคุยกันตลอด แต่เราลังเลค่ะว่าที่เราทำอยู่มันดีจริงๆหรอ การที่ไม่คุยกับพ่อมันถูกแล้วหรอ
เราคิดถึงพ่อนะ แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย ทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิมคือพ่อก็ด่าเราด่าแม่ทำร้ายแม่ เราเคยบอกพ่อแล้วนะคะเคยคุยกันแล้ว ว่าเวลาเมาขอได้ไหมไม่ด่าเรากับแม่ พ่อก็จะบอกว่าไม่รู้ตัวจริงๆ ลืมจริงๆ พูดแบบนั้นไปหรอ จนเราไม่รู้จะบอกยังไงอัดเสียงไว้
ให้ฟังพ่อก็ไม่ยอมฟังแล้วก็เปลี่ยนเรื่องไป เราอยากให้แม่มาอยู่กับเราค่ะเพราะพ่อก็มีเมียน้อยด้วย แทบเรียกได้ว่าเมียใหม่แล้วค่ะ อายุพอๆกับแม่เรา
เราบอกให้พ่อไปเลิกพ่อก็มีแต่บอกว่าเลิกแล้วแต่เราก็เห็นอยู่ตลอดเราไม่รู้ว่าควรทำยังไงแล้ว อึดอัดมากตั้งแต่สงกรานต์เราไม่มีความสุขเลย
เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไง ตอนนี้เหมือนเราต้องคิดคนเดียวทำอะไรคนเดียว เราต้องตัดสินใจเองทุกอย่าง แต่เรากลัวว่าสิ่งที่เราตัดสินใจอยู่นี่มันผิด
ปล.ถ้าพิมอ่านยากขอโทษนะคะพิมในโทรศัพท์แล้วก็เป็นกระทู้แรกของเรา
เวลาพ่อเมาจะใช้คำพูดที่รุนแรงกับเราทำไงดีคะ?
เวลาพ่อเราเมาพ่อเราก็จะด่าเราด้วยคำหยาบมาตลอดค่ะแบบ เ-ี้ย สั- อะไรพวกนี้ค่ะ
แต่เวลาที่พ่อไม่เมา พ่อจะดีกับเราตลอด พ่อรักเรามากพ่อบอกเราแบบนั้นตลอด จะมีก็แค่ตอนเมานี่ละค่ะ
แต่เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนสงกรานต์ เป็นครั้งที่เราทนไม่ไหวจริงๆค่ะเรามาเรียนในกรุงเทพนะคะ
ส่วนพ่ออยู่ต่างจังหวัดค่ะ. ตอนแรกเราจะไม่กลับบ้านค่ะเพราะรถติดมากเพราะเรากลับ เกือบทุกเสาร์อาทิตย์อยู่แล้ว
แต่พ่อบอกว่าคิดถึงเรา เราเลยตัดสินใจว่าไม่เป็นไรกลับก็ได้ เพราะเราก็คิดถึงพ่อกับแม่ด้วยหยุดยาวๆอยากอยู่บ้าน
พอเริ่มวันที่13พ่อก็เริ่มกินเหล้า กินมาเรื่อยๆนอนพักพอตื่นเช้าก็กินอีกในระหว่างวันที่13-15พ่อทะเลาะกับแม่ทุกวัน
แม่อยู่เฉยๆพ่อก็ชวนทะเลาะ ที่ผ่านมาก็เคยต่อยบ้าง แต่แม่ก็ให้อภัยค่ะ เราก็ให้อภัยเพราะตอนที่พ่อไม่เมาพ่อก็ปกติกับแม่กับเราค่ะ
พอวันที่16 พ่อก็ยังเมาอยุ่ไปกินกับญาติๆมา พอกลับบ้านแม่เราให้หาอะไรมาให้พ่อกินค่ะเรายกข้าวมา ที่บ้านกินข้าวกับพื้นนะคะปูเสื่อนั่งกินกับพื้นค่ะ เราก็เอากับข้าวใส่ถาดมาแล้วก็ยกมาวางไว้ให้พ่อค่ะ
พ่อเรานั่งอยู่บนเก้าอี้ อยู่ๆก็ลุกขึ้นมาเตะถาดที่เราเอามาค่ะแล้วแม่ก็เดินมาถามว่าทำแบบนี้ทำไม พ่อก็บอกว่าให้มันมาเก็บ เราอึ้งมากค่ะเพราะยังไม่ได้ทะเลาะกันหรืออะไรเลย แล้วเราก็เดินไปกำลังจะไปเก็บ พ่อก็ด่าเราว่ามันเป็น กะห-ี่เรียนไม่จบหรอก เดี๋ยวก็ท้อง ไม่รักดี แม่สอนให้เป็นกะห-ี่
กูจะไม่ส่งเรียนแล้ว ไปขายตัวเรียนเอง คือด่าเราแนวๆนี้อ่ะค่ะทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย เรื่องผู้ชายก็ไม่เคยมีมาเดือดร้อนพ่อกับแม่ เราแทบไม่สนใจเรื่องนี้ด้วยซ้ำ แต่เราเรียนไม่ค่อยเก่งค่ะ แต่ไม่เคยทำตัวเสียหายแบบนั้นเลย เราโกรธพ่อมาก หลังจากนั้นพ่อก็มีมาคุยกับเราบ้าง แต่ไม่พูดถึงเรื่องนั้นค่ะ ช่วงแรกเราก็ตอบบ้างเพราะกลัวว่าพ่อจะพาลไปตบแม่ ทำร้ายแม่อีก เราก็เลยทนกลั้นน้ำตาแล้วคุยไป จนกลับมาเรียนค่ะแล้วก็ยังไม่ได้คุยกับพ่ออีกเลย
พ่อโทรมาเราก็ไม่รับ แต่เราโทรหาแม่ทุกวันนะคะ โทรคุยกันตลอด แต่เราลังเลค่ะว่าที่เราทำอยู่มันดีจริงๆหรอ การที่ไม่คุยกับพ่อมันถูกแล้วหรอ
เราคิดถึงพ่อนะ แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย ทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิมคือพ่อก็ด่าเราด่าแม่ทำร้ายแม่ เราเคยบอกพ่อแล้วนะคะเคยคุยกันแล้ว ว่าเวลาเมาขอได้ไหมไม่ด่าเรากับแม่ พ่อก็จะบอกว่าไม่รู้ตัวจริงๆ ลืมจริงๆ พูดแบบนั้นไปหรอ จนเราไม่รู้จะบอกยังไงอัดเสียงไว้
ให้ฟังพ่อก็ไม่ยอมฟังแล้วก็เปลี่ยนเรื่องไป เราอยากให้แม่มาอยู่กับเราค่ะเพราะพ่อก็มีเมียน้อยด้วย แทบเรียกได้ว่าเมียใหม่แล้วค่ะ อายุพอๆกับแม่เรา
เราบอกให้พ่อไปเลิกพ่อก็มีแต่บอกว่าเลิกแล้วแต่เราก็เห็นอยู่ตลอดเราไม่รู้ว่าควรทำยังไงแล้ว อึดอัดมากตั้งแต่สงกรานต์เราไม่มีความสุขเลย
เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไง ตอนนี้เหมือนเราต้องคิดคนเดียวทำอะไรคนเดียว เราต้องตัดสินใจเองทุกอย่าง แต่เรากลัวว่าสิ่งที่เราตัดสินใจอยู่นี่มันผิด
ปล.ถ้าพิมอ่านยากขอโทษนะคะพิมในโทรศัพท์แล้วก็เป็นกระทู้แรกของเรา