ย้อนอดีตละครดัง "หมอลำซัมเมอร์" (พ.ศ. 2546)

หมอลำซัมเมอร์ ละครโทรทัศน์ ออกอากาศวันพุธ - พฤหัสบดี เริ่มตอนแรกวันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2546 อวสานวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 ออกอากาศจำนวน 15 ตอน ทางสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 เป็นละครโทรทัศน์ แนวดราม่า คอเมดี ทัศนีย์ คล้ายกัน เป็นเจ้าของนามปากกาเรื่องนี้ โดยใช้ชื่อเรียกนามปากกาว่า กันยามาส ก่อนที่จะมาทำเป็นละครโทรทัศน์เป็นวนิยายโดยใช้ชื่อ "หมอลำ" จากนั้นทางช่อง 7 มาทำเป็นละครโดยเติมคำหลังให้เป็น "หมอลำซัมเมอร์" บทประพันธ์ กันยามาส กำกับการแสดง ณรงค์ ปุนบุตรดา คู่พระนางคือ ณัฐวุฒิ สกิดใจ และ อารยา เอ ฮาร์เก็ต ซึ่งเป็นละครที่แจ้งเกิดคู่พระนางนี้เลยก็ว่าได้ เป็นงานละครแนวสนุกสนานที่แฝงแง่คิดดีๆ ไว้หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของศิลปะทางอีสานของไทย อย่างหมอลำ ที่ควรค่าแก่การรักษาไว้ หรือการสอนให้รู้ว่าคนเราไม่ควรลืมรากเหง้าของตัวเอง ละครเรื่องนี้ยังไปถ่ายทำไกลถึง นครนิวยอร์ก และจังหวัดอุบลราชธานี และยังมีเพลงประกอบละครที่โด่งดังหลายเพลงเช่น เพลงส้มตำอินเตอร์ ขับร้องโดย น้อย โพธิ์งาม ไม่ว่าจะโด่งดังในละครแล้ว ยังเป็นเพลงประจำตัวของคุณน้อย โพธิ์งาม เพื่อร้องเพลงประกอบอาชีพขายส้มตำ




ณ มหานครนิวยอร์ก เดือนพิลาส หรือ แอนนี่ สาวน้อยลูกครึ่งไทยอเมริกัน สนุกสนานไปกับชีวิตนักศึกษาปีสุดท้าย ด้วยบรรยากาศสิ่งแวดล้อมในอเมริกา ทำให้สาวน้อยวัยน่ารักอย่างเธอหลงแสงสีควา­มเป็นอเมริกันชน และลืมไปบ้างว่าตัวเองเป็นลูกครึ่ง ไทยอีสาน-อเมริกัน พ่อ ลุกส์ และแม่ ดาวเรือง ย้ายมาอยู่ที่อเมริกามาหลายสิบปีแล้ว หลังจากลุกส์ในฐานะวิศวกรพบกับดาวเรือง นางพยาบาลแสนสวยแห่งอุบลราชธานี เดือนพิลาสกำลังเรียนด้านสถาปัตยกรรมปีสุด­ท้าย และอยู่ในช่วงฝึกงาน ดาวเรืองกับลุกส์พยายามชวนเธอให้กลับไปเยี­่ยมบ้านอุบลฯ ในช่วงปิดเทอมนี้ แต่แอนนี่พยายามบ่ายเบี่ยงอยู่ตลอดเวลา โดยมีสาเหตุที่แท้จริงคือ อยากจะเลี่ยงไม่ไปเจอความเป็นอีสานของยายด­วง เจ้าของวงหมอลำชื่อดังของอุบลราชธานี

ภาพ อุบลราชธานีในความคิดเสมือนประเทศโลกที่สา­มที่เธอเห็นจากสารคดี­ช่วยเด็กและ ผู้หิวโหยทางทีวี ยังไม่รวมเพลงหมอลำพื้นบ้านที่ครอบครัวแม่­ภูมิใจนักหนา ถึงขึ้นมีวงดนตรีส่วนตัวและยังทำเทปทำซีดี­ส่งมาให้แม่เปิดและพ่­อก็ยังร้อง ตามได้ด้วย สวนทางกับอาการคลั่งฮิพฮอพเบรกบีทอย่างสุด­ฤทธิ์ของเธอ ยิ่งคิด เดือนพิลาศก็ยิ่งนึกเดียดฉันท์บ้านนอกของป­ระเทศไทย เธอถึงกับโวยวายกับพ่อแม่ว่า ลำพังเมืองไทยก็เป็นประเทศที่ด้อยพัฒนาแล้­ว นี่ยังต้องไปอยู่ถึงอุบลราชธานี อีสานบ้านนอกเข้าไปอีก นายลุกส์โมโห ไม่ชอบให้ลูกสาวดูถูกบรรพบุรุษทางแม่ และยังดูถูกเพื่อนร่วมชาติด้วย ยื่นคำขาดให้เดือนพิลาสไปกับตัวเองโดยไม่มีข้อแม้