ขอเกริ่นก่อนสักนิดนะคะ...
คือเราทำงานต่างจังหวัดค่ะ โดยเช่าคอนโดอยู่ ส่วนแฟนเราทำงานอยู่จังหวัดบ้านเกิดเราค่ะ
เขาจะคอยมารับเรากลับบ้านทุกวันศุกร์ พอวันอาทิตย์ก็มาส่งเราที่คอนโด มีบ้างที่บางอาทิตย์ที่ช่วงกลางสัปดาห์เขาจะมาหา พาเราไปกินข้าว ดูหนัง
เขาเป็นคนที่ค่อนข้างตามใจเราค่ะ เราเองก็ชอบเอาแต่ใจ แต่ก็พองามนะคะ ไม่ได้อาการหนักขนาดนั้น =="
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ.. คือทุกช่วงวันหยุดยาวเราจะได้กลับไปพักผ่อนที่บ้าน เราก็แบบวันหยุดทั้งทีก็อยากจะไปเที่ยวกับแฟนบ้างไรบ้าง
แต่แฟนเราน่ะซิคะ เขาคิดว่าวันหยุด เขาก็อยากไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง บอกเหตุผลเราว่า "เราเจอกันบ่อยแล้ว" ส่วนเพื่อนที่ทำงานไม่ค่อยได้ไปเที่ยวด้วยกัน เจอกันก็แค่ที่ทำงาน พอเลิกงานก็แยกย้าย เลยอยากไปเที่ยวกันบ้าง... เราจะปฏิเสธอะไรได้ล่ะคะ ในเมื่อเขาพูดมาแบบนี้ ก็ให้เขาไปค่ะ ส่วนเราก็พักผ่อนอยู่บ้าน!!! เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆค่ะ จนเราเองก็น้อยใจนะว่าทำไมไม่เห็นชวนเราบ้างเลย ทั้งที่เพื่อนคนอื่นยังพาแฟนไปด้วย จนเราลองคุยกับเขาว่า "ทำไมไม่ชวนเราบ้าง แอบน้อยใจนะ" เขาก็ตอบมาประมาณว่าถ้าพาเราไปด้วยเขาจะไม่สนุก เพราะเราเป็นคนค่อยข้างอนามัย สองทุ่มก็นอนแล้ว!!! เอาไว้มีเวลาจะไปกันแค่สองคน... เราก็ตามเคยค่ะ ในเมื่อเขาตอบมาแบบนี้ก็ต้องปล่อยไป
จนมาวันนี้ค่ะ.. เขามาขอไปเที่ยวกับที่ทำงาน ไปดูคอนเสิร์ต 4วัน 3คืน เนื่องจากเป็นวันหยุดยาว เรานี่หน้าชาเลยค่ะ. แบบว่านึกถึงเราบ้างมั๊ย เราเองก็หยุดนะ!!! ทำไมไม่เอ่ยปากชวนเราสักคำ เราน้อยใจมากๆค่ะ มันสะสมมาเรื่อยๆด้วย จนเราเริ่มเปิดใจคุยกับเขา...
เรา : คุณจะไปเที่ยวตั้งหลายวัน คุณไม่คิดจะชวนเราบ้างหรอ??
แฟน : ผมอยากไปดูคอนเสิร์ตกับสนุกๆกับที่ทำงาน ผมก็บอกคุณหมดแล้วนะว่ามีใครไปบ้าง และที่ผมไม่ชวนคุณก็รู้ว่าคุณไม่ชอบแบบนี้ คุณไม่ดื่ม แต่ผมนานๆทีก็อยากดื่มบ้าง คุณไม่ดูคอนเสิร์ตเพราะคนเยอะคุณไม่ชอบ แต่ผมอยากไปฟังเพลงสนุกๆบ้าง คุณนอนสองทุ่ม แต่ผมอยากนอนดึกๆบ้าง คือผมก็บอกคุณหมดทุกอย่างแล้วนะ ผมไม่ได้บอกเพราะจะขออนุญาตไป เพราะมันเป็นสิทธิ์ของผม เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ อย่าทำให้ผมรู้สึกอึดอัด...
***อาการเราตอนได้ยิน มันแบบอึ้งไปหมด หน้าชา เหมือนตัวเองทำอะไรผิดแล้วโดนต่อว่าอยู่***
เรา : ค่ะ เรารู้ว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน แต่คนเป็นแฟนกัน อย่างน้อยคุณไปเที่ยวไหนก็น่าจะเอ่ยปากชวนเราบ้าง เราน้อยใจนะ น้อยใจทุกครั้ง แต่เราไม่อยากทำให้คุณไม่สบายใจ เราเลยไม่พูด จนมาวันนี้มันอึดอัดจริงๆ มันน้อยใจมากจนเหมือนเป็นคนไม่สำคัญ คุณไม่เคยเห็นหัวเราเลย
แฟน : อย่าทำให้ผมรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้ ถ้าคุณทนไม่ได้ก็เลิกไป!!! เพราะผมก็เป็นของผมแบบนี้..
บทสนทนาของเรากับเขาก็จบแค่นี้ค่ะ เราพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้ จนตอนนี้ก็ยังร้องไม่หยุด นอนไม่หลับ เอาแต่คิดว่าทำไมเขาถึงพูดทำร้ายจิตใจเราได้ขนาดนี้ เจ็บนะกับคำพูดของเขา จนบางทีก็คิดอยากเลิกเพราะคำพูดเหล่านั้นด้วยซ้ำ แต่ผู้หญิงอย่างเรา ในเมื่อรักไปแล้ว จะให้เลิกรักกันง่ายๆ คงไม่มีทาง. ได้แต่เก็บเอามาคิด เก็บมาร้องไห้คนเดียว
มีคู่ไหนเป็นแบบเราบ้างป่าวคะ?? ที่เป็นแบบนี้.... ตอนนี้มันตื้อไปหมดค่ะ ไม่รู้ว่าเขายังรักเราอยู่รึป่าวด้วยซ้ำ
"รู้สึกแต่พูดไม่ได้" เพราะถ้าพูดต้องกลายเป็นทะเลาะ ลงเอยที่เขาบอกว่า "ทนไม่ได้ก็เลิก"!!! เราก็ได้แต่เก็บค่ะ เก็บจนมันเหมือนไม่มีทางออกเลย อยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ เพื่อนๆทำไงกันหรอคะ....
ถ้าแฟนบอกว่า "ไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทำงานนะ" โดยที่ไม่เอ่ยปากชวนคุณสักคำ.. คุณจะรู้สึกอย่างไร??
คือเราทำงานต่างจังหวัดค่ะ โดยเช่าคอนโดอยู่ ส่วนแฟนเราทำงานอยู่จังหวัดบ้านเกิดเราค่ะ
เขาจะคอยมารับเรากลับบ้านทุกวันศุกร์ พอวันอาทิตย์ก็มาส่งเราที่คอนโด มีบ้างที่บางอาทิตย์ที่ช่วงกลางสัปดาห์เขาจะมาหา พาเราไปกินข้าว ดูหนัง
เขาเป็นคนที่ค่อนข้างตามใจเราค่ะ เราเองก็ชอบเอาแต่ใจ แต่ก็พองามนะคะ ไม่ได้อาการหนักขนาดนั้น =="
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ.. คือทุกช่วงวันหยุดยาวเราจะได้กลับไปพักผ่อนที่บ้าน เราก็แบบวันหยุดทั้งทีก็อยากจะไปเที่ยวกับแฟนบ้างไรบ้าง
แต่แฟนเราน่ะซิคะ เขาคิดว่าวันหยุด เขาก็อยากไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง บอกเหตุผลเราว่า "เราเจอกันบ่อยแล้ว" ส่วนเพื่อนที่ทำงานไม่ค่อยได้ไปเที่ยวด้วยกัน เจอกันก็แค่ที่ทำงาน พอเลิกงานก็แยกย้าย เลยอยากไปเที่ยวกันบ้าง... เราจะปฏิเสธอะไรได้ล่ะคะ ในเมื่อเขาพูดมาแบบนี้ ก็ให้เขาไปค่ะ ส่วนเราก็พักผ่อนอยู่บ้าน!!! เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆค่ะ จนเราเองก็น้อยใจนะว่าทำไมไม่เห็นชวนเราบ้างเลย ทั้งที่เพื่อนคนอื่นยังพาแฟนไปด้วย จนเราลองคุยกับเขาว่า "ทำไมไม่ชวนเราบ้าง แอบน้อยใจนะ" เขาก็ตอบมาประมาณว่าถ้าพาเราไปด้วยเขาจะไม่สนุก เพราะเราเป็นคนค่อยข้างอนามัย สองทุ่มก็นอนแล้ว!!! เอาไว้มีเวลาจะไปกันแค่สองคน... เราก็ตามเคยค่ะ ในเมื่อเขาตอบมาแบบนี้ก็ต้องปล่อยไป
จนมาวันนี้ค่ะ.. เขามาขอไปเที่ยวกับที่ทำงาน ไปดูคอนเสิร์ต 4วัน 3คืน เนื่องจากเป็นวันหยุดยาว เรานี่หน้าชาเลยค่ะ. แบบว่านึกถึงเราบ้างมั๊ย เราเองก็หยุดนะ!!! ทำไมไม่เอ่ยปากชวนเราสักคำ เราน้อยใจมากๆค่ะ มันสะสมมาเรื่อยๆด้วย จนเราเริ่มเปิดใจคุยกับเขา...
เรา : คุณจะไปเที่ยวตั้งหลายวัน คุณไม่คิดจะชวนเราบ้างหรอ??
แฟน : ผมอยากไปดูคอนเสิร์ตกับสนุกๆกับที่ทำงาน ผมก็บอกคุณหมดแล้วนะว่ามีใครไปบ้าง และที่ผมไม่ชวนคุณก็รู้ว่าคุณไม่ชอบแบบนี้ คุณไม่ดื่ม แต่ผมนานๆทีก็อยากดื่มบ้าง คุณไม่ดูคอนเสิร์ตเพราะคนเยอะคุณไม่ชอบ แต่ผมอยากไปฟังเพลงสนุกๆบ้าง คุณนอนสองทุ่ม แต่ผมอยากนอนดึกๆบ้าง คือผมก็บอกคุณหมดทุกอย่างแล้วนะ ผมไม่ได้บอกเพราะจะขออนุญาตไป เพราะมันเป็นสิทธิ์ของผม เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ อย่าทำให้ผมรู้สึกอึดอัด...
***อาการเราตอนได้ยิน มันแบบอึ้งไปหมด หน้าชา เหมือนตัวเองทำอะไรผิดแล้วโดนต่อว่าอยู่***
เรา : ค่ะ เรารู้ว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกัน แต่คนเป็นแฟนกัน อย่างน้อยคุณไปเที่ยวไหนก็น่าจะเอ่ยปากชวนเราบ้าง เราน้อยใจนะ น้อยใจทุกครั้ง แต่เราไม่อยากทำให้คุณไม่สบายใจ เราเลยไม่พูด จนมาวันนี้มันอึดอัดจริงๆ มันน้อยใจมากจนเหมือนเป็นคนไม่สำคัญ คุณไม่เคยเห็นหัวเราเลย
แฟน : อย่าทำให้ผมรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้ ถ้าคุณทนไม่ได้ก็เลิกไป!!! เพราะผมก็เป็นของผมแบบนี้..
บทสนทนาของเรากับเขาก็จบแค่นี้ค่ะ เราพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้ จนตอนนี้ก็ยังร้องไม่หยุด นอนไม่หลับ เอาแต่คิดว่าทำไมเขาถึงพูดทำร้ายจิตใจเราได้ขนาดนี้ เจ็บนะกับคำพูดของเขา จนบางทีก็คิดอยากเลิกเพราะคำพูดเหล่านั้นด้วยซ้ำ แต่ผู้หญิงอย่างเรา ในเมื่อรักไปแล้ว จะให้เลิกรักกันง่ายๆ คงไม่มีทาง. ได้แต่เก็บเอามาคิด เก็บมาร้องไห้คนเดียว
มีคู่ไหนเป็นแบบเราบ้างป่าวคะ?? ที่เป็นแบบนี้.... ตอนนี้มันตื้อไปหมดค่ะ ไม่รู้ว่าเขายังรักเราอยู่รึป่าวด้วยซ้ำ
"รู้สึกแต่พูดไม่ได้" เพราะถ้าพูดต้องกลายเป็นทะเลาะ ลงเอยที่เขาบอกว่า "ทนไม่ได้ก็เลิก"!!! เราก็ได้แต่เก็บค่ะ เก็บจนมันเหมือนไม่มีทางออกเลย อยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ เพื่อนๆทำไงกันหรอคะ....