(อัดอั้นมานานเผื่อท่านอ่านแล้วเข้าใจ) เสียงในใจ

แผ่วเบาเย้ายวนชวนกระสันต์
หรือกึกก้องสนองวรรณสั่นสไว
เพียงเพียรคิดออกเป็นเสียงสำเนียงไป
ก็สุขใจที่ได้ยินสินวาจา

ด้วยสัมพันธ์ฉันรู้จักมักไปหา
สืบวาจาไปด้วยจิตคิดนึกถึง
จะกึกก้องหรือแผ่วเบาเร้าคำนึง
ถึงกูมืงให้แจ้งจบประสบกัน

เพราะมีจิตจึงพินิจคิดร่วมฉันท์
เพราะสื่อสารเข้าใจกันจึงเป็นหมาย
เพราะมีเสียงสำเนียงนึกผนึกกาย
ไว้ทักทายในยามยากเพื่อจากกัน

ปีนป่ายสูงมาด้วยเสียงเพียงใจฉัน
เห็นสำคัญเพียงประเสริฐเกิดถลา
ด้วยเสียงคิดเป็นตัวแทนแคว้นเวลา
เพื่อนำพาให้ฉันพบประสบชาญ

แม้แม่น้ำห้าสายในใจฉัน
ไม่รู้พลันครบรอบขอบฉไน
หรือโง่เง่าเฝ้าประจบขบกัดไป
ก็เจนได้ด้วยคำนึงพึ่งโยธา

จะขอบคุณที่เปล่งเสียงเลี้ยงรักษา
ให้เมฆามาคลุมปิดคิดขยาย
จงเพียรคิดจิตปิดเปิดเกิดรอบกาย
พอเสื่อมคลายจะทันทีทวีกาล