จริงหรือ ที่เราไม่ต้องตั้งคำถามในชีวิตให้มันมากก็ได้ ?

ก่อนอื่นก็ต้องขอบอกว่า เพิ่งเคยเข้ามาโพสต์ข้อความในพันทิป เรื่องราวก็มีอยู่ว่า  เรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งอายุ มากกว่า 10 ปี รู้จักกันผ่านทาง social พี่คนนี้เขามาจีบเราและตกลงคบกันเป็นแฟน (ซึ่งเราก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าเขามีแฟนอยู่แล้วหรือเปล่า?) ก็คบกันเหมือนคู่รักทั่ว ๆ ไป  ทานข้าวด้วยกัน ดูหนัง พาไปบ้านโทรหา  คุยไลน์ ส่วนใหญ่พี่เขาจะเป็นคนโทรหาเรา ถ้าเราโทรหาส่วนใหญ่จะไม่ค่อยรับ บอกว่างานยุ่ง (อันนี้ก็ไม่รู้ว่าโกหกไหม) เรารู้สึกดีและรักพี่เขามาก จนมาวันหนึ่ง ซึ่งตรงกับวันเกิดพี่เขา เราก็ทำของขวัญให้ เป็นขวดโหล มีกระดาษบรรยายความรู้สึกที่มีให้ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จักกัน และก็เป่าเทียนวันเกิดให้ พร้อมกับอวยพร พี่เขาบอกว่า ไม่เคยทีใครทำให้แบบนี้มาก่อน เราดีใจมากที่พี่เขาชม จากนั้นพี่เขาก็มาส่งเราตามปกติเหมือนเช่นทุกคร้ง เขาส่งยิ้มให้เราเหมือนทุกคร้งที่เราจากลากัน วันุถัดมาเราโทรหาเขา เพราะเห็นว่าพี่เขาไม่โทรมา แต่โทรเท่าไหร่เขาก็ไม่รับสาย เราก็คิดไปต่าง ๆ นา ๆ ว่า เกิดอุบัติเหตุหรือมีปัญญาอะไรหรือเปล่าถึงไม่ยอมรับโทรศัพท์ เรากระวนกระวาย อยู่ไม่เป็นสุข ไลน์ไปเขาก็ไม่อ่าน อีกใจก็คิดว่าเขาไปมีคนอื่นแล้วหรือเปล่าถึงทิ้งเราไปดื้อ ๆ แบบนี้ ตลอดเวลาที่นานนับสัปดาห์ที่เราพยายามติดต่อไปแต่ไรวี่แวว งงกับตัวเอง และอยู่กับคำถามว่า ทำไม มันเกิดอะไรขึ้น จนสุดท้ายจึงตัดสินใจเอาเบอร์ให้น้องชายลองโทรไป(เขาไม่รู้จักเบอร์น้องชายเรา) ปรากฏว่ารับ วินาทีที่รู้ว่า เขารับเบอร์คนอื่น แต่ตั้งใจไม่รับโทรศัพท์เรา มันเป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ เพราะมันหนักหนาเหลือเกิน ซึ่งเราก็เข้าใจแล้วว่า จริง ๆ แล้วเขาโคตรตั้งใจจะไม่ติดต่อเรา เราเลยติดสินใจไปซื้อซิมอีกเบอร์เพื่อจะได้เคลียร์กันให้จบ เพราะเอาเบอร์เราโทรไปคงไม่รับแน่นอน เราก็ใช้เบอร์ใหม่โทรไป เขาก็รับ ประโยคแรกที่เราถาม คือ พี่มีอะไรจะพูดไหม ? เขาก็ไม่ตอบอะไรกลับมา เราก็ถามต่อว่า ที่โทรมาก็ไม่ได้มีอะไรมาก แค่อยากรู้ว่าพี่หายไปไหน?(ใน " " คือคำพูดสนทนา) "ทำไมถึงไม่บอกกันสักคำ ถ้าพี่ไม่ได้คิดและไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว อย่างน้อยบอกในฐานะคนที่เคยรู้จักกันก็ได้ แค่อยากรู้ให้ชัดเจนว่า พี่จะไม่อยู่ตรงนี้แล้ว" "จะได้เลิกคิดเลิกรู้สึก"  "คงไม่ถามหรอกว่าที่พี่หายไปเพราะ อะไร เหตุผลนั้นพี่คงรู้ดี" "ไม่โกรธหรอกนะกับเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งต้นจนถึงทุกวันนี้ ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาทั้งหมดจะเป็นเรื่องโกหกก็ตาม" " เพราะเชื่อด้วยความบริสุทธิ์ใจจริง ๆ ว่าพี่รัก....(ชื่อเรา)จริง ๆ" โดยที่ไม่รู้ว่าจริง ๆ เเล้วพี่เขารักเราจริงหรือเปล่า "ขอบคุณที่อย่างน้อยได้ให้เราได้ดูแล ได้ทำให้คนที่เรารักมีความสุข อยากเป็นให้ทุก ๆ อย่าง ที่สามารถเป็นให้ได้ และไม่เคยหวังว่าจะได้อะไรเป็นการตอบแทนกลับมา แม้แต่คำว่าขอบคุณ" "ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเป็นเวลาสั้น ๆ (ประมาณ 6 เดือน)แต่สั้นแบบมีความหมายมาก" "ไม่เคยเสี่ยดายเวลาและความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้ เพราะว่ามันออกมาจากใจจริง ๆ ถึงแม้ว่าทุกอย่างที่ให้ไป พี่เอาไปเหยียบย่ำ หรือทำร้ายอะไรก็ตาม" "อย่างน้อยวันหนึ่งที่นึกถึง ก็ยังดีที่ได้ผ่านมาเป็นความรู้สึกดี ๆ ต่อกัน" พอจบสิ่งที่เราพูดทั้งหมด พี่เขาก็บอกว่า สิ่งที่เราให้ไป มันมีค่าและมีความหมายมาก มันไม่ได้สูญเปล่าหรือหายไปไหน เราก็เลยตัดบทและวางสาย เรากลับมาคิดย้อนหลังเมื่อวันเกิดพี่เขาที่ผ่านมา เราไม่รู้และไม่ทันได้ตั้งตัวเลยว่า นั่นจะเป็นรอยยิ้มครั้งสุดท้ายที่ได้เห็น หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบปี พอถึงวันครบรอบวันเกิดพี่เขา เลยส่งข้อความไปอวยพร พี่เขาก็โทรกลับมา ขอบคุณและบอกว่า ยังคิดถึงเหมือนเดิม วินาทีที่รู้ว่าพี่เขาโทรกลับมา เรารีบรับโทรศัพท์และดีใจมาก จนบอกไม่ถูก ใจเต้นแรง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยลืมพี่เขาได้เลย  ยังคงคิดถึงตลอด แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า จะเชื่อได้อีกหรอ คำพูดของผู้ชายคนนี้ หลังจากวันนั้น พี่เขาก็โทรมา อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง และไลน์คุยกัน ประมาณว่า คิดถึง ไม่ได้เจอกันนาน พี่เขากลับมาพูดคุย เหมือนที่ผ่านมาไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องที่ผ่านมา เราก็พอจะเดาออกว่า ที่กลับมาคุยก็แค่เหงา หรือ มีปัญหาทะเลาะกับแฟนอะไรประมาณนี้ เราถามถึงเรื่องส่วนตัว(เรื่องแฟน)ว่าเป็นไงบ้าง ก็ไม่เคยจะบอกหรือตอบให้ฟัง เราก็เลยไม่แน่ใจว่า ตกลงมันยังไง เราคุยกันมาเรื่อย ๆ และแล้วก็ได้เจอกันที่ห้างแห่งหนึ่ง หลังจากไมได้เจอมานานมาก เราก็แอบดีใจลึก ๆ แต่ก็รู้ว่ามันคงกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แน่นอน เจอกันก็คุยกัน ถามสารทุกข์สุกดิบ เรื่องทั่วไป นั่งคุยกัน เขาก็จับมือเราเดิน เหมือนตอนที่คบกันแรก ๆ  เจอกัน 2 ครั้ง ระหว่างนั้นเราก็โทรคุย และไลน์หากันตลอด  และครั้งล่าสุดพี่เขาก็มาส่งเรา ระหว่างทาง พี่เขาก็ถามเราว่า คิดยังไงกับพี่ ? เราก็ตอบปัด ๆ ไปแค่ ว่าคิดถึง (แต่ลึกกว่านั้นคือ เรายังมีความรู้สึกดี ๆ ให้อยู่) เราก็ถามกลับว่า แล้วพี่หล่ะ คิดยังไง ? เขาก็เงียบ พี่เขาถามเรากลับว่า เวลาอยู่กับพี่แล้วมีความสุขไหม เราตอบว่าก็มีความสุข(โคตรรู้สึกดีเลย) แต่เราก็คิดในใจว่าตลอดเวลาที่กลับมาคุยกันแบบนี้ เราอยู่ในสถานะอะไร และพี่เขาต้องการอะไร เพราะมันไม่มีอะไรที่ชัดเจนเลย เราก็เลยถามพี่เขา ว่า "ที่กลับมาพูดคุยมาเจอกัน แบบนี้ต้องการอะไรอีก ที่ผ่านมายังทำร้ายกันไม่พออีกหรอ " คำตอบที่ได้กลับมาคือ "อย่าตั้งคำถามให้ชีวิตมากนักเลย แค่รู้ว่าอยู่ตรงไหนแล้วมีความสุข ก็พอละ" เราจุกกับคำตอบพี่เขามาก คือ.........เลยพูดอะไรต่อไม่ได้
1. เราผิดหรอที่ตั้งถาม? เพื่อต้องการความชัดเจน
2. เราควรเลิกยุ่งกับพี่เขาใช่ไหม