สวัสดีครับ ผมขออนุญาตมาระบาย เรื่องราวของความรักเก่าที่เพิ่งผ่านพ้นไป
ผมอาจเขียนแล้วอ่านยากนะครับ ไม่ค่อยถนัดเล่าเรื่อง
ผมเพิ่งเลิกกับแฟนไปได้เดือนนึงครับ ตั้งแต่เลิกกันก็เฮิตมาตลอด หาวิธีลืม ก็ลืมยากมาก
อาจเป็นเพราะรักมาก ยังเป็นห่วง หึง หวง ตลอดเวลา
แรกๆที่คบกัน อะไรก็ดี เข้ากันไปหมด ก็อย่างว่าคบกันแรกๆอะไรก็ดี พอนานไป ต่างฝ่ายต่างเริ่มเฉยชา
อาจจะเป็นเพราะผมเฉยชาก่อนรึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะช่วงนั้นไม่ค่อยมีเวลาให้เลย งานเยอะมาก ยุ่งมาก เลยไม่มีเวลาให้
รวมทั้งสับสน ว่าเอาไงดี เพราะผมก็เฉยชา เขาก็เฉยชา เขาก็เลยบอกไม่โอเคกับสถานะช่วงนั้น ก็เลิกต้องเลิกกันไป
แต่ทุกวันนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ในฐานะพี่น้องนะครับ
ผมรู้สึกผิด ที่ตอนนั้นไม่ดูแลเขาให้ดี ไม่มีเวลาให้ ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกผิดกับตัวเองตลอด
ผมง้อบ่อยมาก ขอคืนดี ขอโทษ แต่เขาก็บอกว่ามันไม่ได้แล้ว เป็นไปไม่ได้แล้ว
และเขาก็มีคนใหม่ตั้งแต่เลิกกับผมได้อาทิตย์หนึ่ง ในขณะที่ผมยังนอนซึม ตัดใจไม่ได้ เฮิตอยู่
ผมพยายามคุยกะพี่ๆ กะเพื่อน กะแม่ด้วยนะครับ เค้าก็ให้คำแนะนำดีมาก แต่มันก็ยากเนอะ ที่จะตัดใจ
รบกวนเพื่อนๆเข้ามาแชร์ประสบการณ์ หรือ วิธีคิด เพื่อให้ลืม ให้ตัดใจ หน่อยนะครับ
จะหลังไมค์มาคุย รึอะไร ผมสะดวกหมดครับ ขอแค่มีคนให้คำปรึกษาดีๆ
จริงๆเรื่องราวมันยาว ผมขอเล่าคร่าวๆแค่นี้ละกันนะครับ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ
แฟนเก่า
ผมอาจเขียนแล้วอ่านยากนะครับ ไม่ค่อยถนัดเล่าเรื่อง
ผมเพิ่งเลิกกับแฟนไปได้เดือนนึงครับ ตั้งแต่เลิกกันก็เฮิตมาตลอด หาวิธีลืม ก็ลืมยากมาก
อาจเป็นเพราะรักมาก ยังเป็นห่วง หึง หวง ตลอดเวลา
แรกๆที่คบกัน อะไรก็ดี เข้ากันไปหมด ก็อย่างว่าคบกันแรกๆอะไรก็ดี พอนานไป ต่างฝ่ายต่างเริ่มเฉยชา
อาจจะเป็นเพราะผมเฉยชาก่อนรึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะช่วงนั้นไม่ค่อยมีเวลาให้เลย งานเยอะมาก ยุ่งมาก เลยไม่มีเวลาให้
รวมทั้งสับสน ว่าเอาไงดี เพราะผมก็เฉยชา เขาก็เฉยชา เขาก็เลยบอกไม่โอเคกับสถานะช่วงนั้น ก็เลิกต้องเลิกกันไป
แต่ทุกวันนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ในฐานะพี่น้องนะครับ
ผมรู้สึกผิด ที่ตอนนั้นไม่ดูแลเขาให้ดี ไม่มีเวลาให้ ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกผิดกับตัวเองตลอด
ผมง้อบ่อยมาก ขอคืนดี ขอโทษ แต่เขาก็บอกว่ามันไม่ได้แล้ว เป็นไปไม่ได้แล้ว
และเขาก็มีคนใหม่ตั้งแต่เลิกกับผมได้อาทิตย์หนึ่ง ในขณะที่ผมยังนอนซึม ตัดใจไม่ได้ เฮิตอยู่
ผมพยายามคุยกะพี่ๆ กะเพื่อน กะแม่ด้วยนะครับ เค้าก็ให้คำแนะนำดีมาก แต่มันก็ยากเนอะ ที่จะตัดใจ
รบกวนเพื่อนๆเข้ามาแชร์ประสบการณ์ หรือ วิธีคิด เพื่อให้ลืม ให้ตัดใจ หน่อยนะครับ
จะหลังไมค์มาคุย รึอะไร ผมสะดวกหมดครับ ขอแค่มีคนให้คำปรึกษาดีๆ
จริงๆเรื่องราวมันยาว ผมขอเล่าคร่าวๆแค่นี้ละกันนะครับ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ