เป็นแฟนกันจำเป็นต้องคุยกันทุกวันไหม ?

คือเราเรียนจบแล้ว ไม่เคยมีแฟนแบบจริงจังมาก่อน
อาจด้วยเหตุผลอะไรมากมาย
แต่แล้ววันนึงเราก็เปิดใจให้ใครบางคนเข้ามา..


เขาอายุมากกว่าเราปีนึง
เรารู้สึกดีกับเขามาก แบบรู้สึกอยากฝากชีวิตด้วยเลยขนาดนั้น
แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่เราเคยรักที่สุด
เขายังเรียนอยู่ เรียนหนักมาก แล้วก็ทำงานเยอะมาก เขาบอกอย่างนั้น
แรกๆก็คุยกันตลอด พอหลังๆคุยกันน้อยลง
เราก็คิดว่าควรทำใจเผื่อใจบ้าง คงเป็นความสัมพันธ์เล่นๆไม่จริงจัง


แต่มันอดคิดมากไม่ได้ สามสี่วันทักแชทหากันที เป็นอาทิตย์ก็มี บางทีเขาก็ทัก บางทีเราก็ทัก
เราไม่มีเวลาเจอกันเลย ตอนนี้ก็อยู่คนละประเทศ


เราไม่เคยทะเลาะกันเลย อาจมีคุยกันไม่เข้าใจบ้าง
ความสัมพันธ์แบบเรียบๆ


มันทำให้เราทบทวนว่าความสัมพันธ์ของคนที่โตแล้ว จำเป็นต้องเทคแคร์ขนาดไหน
ต้องคุยกันทุกวันไหม ช่องว่างควรกว้างแค่ไหน



บอกตรงๆว่า การที่เราจะมีใครสักคน แต่ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร รู้สึกยังไงกันแน่ มันคิดมากจริงๆ

เราควรทำใจใช่ไหม.. หรือควรทำยังไงดี
เราไม่อยากคิดมากเลย คนใกล้ตัวเรา เราก็ไม่รักไม่เลือก ไปเลือกคนแปลกหน้าสักคนที่เราไม่เคยรู้จักเขามาก่อน
แล้วจู่ๆก็ตกลงเป็นแฟนกันภายในวันเดียว ...



..เราแค่อยากรู้จริงๆ ว่ามันจะมีหรอความสัมพันธ์ที่คุยกันไม่บ่อย จะจบได้สวยจริงๆ