อยากฝากข้อความนี้ถึงพี่คนนึงค่ะ

มันเหมือนกับว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นแค่อดีตในความคิดของเราคนเดียว

แต่สำหรับเธอ มันไม่มีอยู่เลย ทั้งในความคิดและในความเป็นจริง

ในเมื่อเธอเลือกที่จะปฏิเสธทุกอย่าง แล้วให้เรายอมรับมัน

สิ่งที่เธอเคยทำ มันยังฝังลึกอยู่ในความคิดของเราเสมอ ทุกๆวัน

ในเมื่อเธอเลือกแบบนั้น ให้เราคิดซะว่า เราไม่เคยได้พบกันอีก

หลังจากวันนั้น เธอเป็นคนบอกเอง ว่าเธอไม่มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

เราเชื่อแล้ว ว่าเธอลืมมันลงจริงๆ ตอนนี้เธอมีชีวิตที่ดี มีคนรักอยู่ข้างๆ

กว่าเราจะตัดสินใจโทรหาเธอ มันยากจริงๆนะ วินาทีที่เธอโทรกลับมา

มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย แต่อย่างน้อยเราก็ขอบคุณ

ที่เธอเลือกเข้ามา เป็นสิบปีแล้วที่เรารู้จักกัน

ขอบคุณอะไรดีๆที่เธอเคยทำเพื่อเรานะ เราขอเก็บมันไว้

แต่นับจากวันพรุ่งนี้ ถือซะว่า เราเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน ลาก่อนนะ