ที่จะเป็นสาวกและตามรับใช้สื่อเอียง(ไร้จรรยาบรรณ)บางสื่อและพรรคบางพรรค
สังเกตุว่าชนกลุ่มนี้เริ่มรวมตัวกันตั้งแต่แป๊ะ(นช.)สื่อขี้โกงปลุกระดมปั่นหัวให้ออกมา
10 กว่าปีผ่านมาประเทศที่เคยน่าอยู่ ดูเอาว่าตอนนี้เป็นยังไง
แค่คนไทยก็แตกแยกเป็นสีต่างๆ พูดไทยกันแต่แทบสื่อความหมายกันไม่ได้
ลามไปจนวงการสงฆ์ก็ปะทุ เหมือนจะแตกแยกกันหนักขึ้น
(ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยู่กันตามกติกาที่ทำมาไม่ได้ การที่หัวโจกสลิ่มเข้าไปแส่มันทุกเรื่องคิดว่าจะมีอะไรดีขึ้นเป็นรูปธรรม)
ต่างชาติเริ่มถอยกรูดๆขยับไปที่อื่น เศรษฐกิจประเทศหยุดนิ่ง คนตกงานคนว่างงานก็เยอะ
คงจะมีแต่บรรดาสลิ่มน้อยสลิ่มเฒ่าทั้งหลายส่วนใหญ่คงรับงินเดือนที่เอาภาษีมาจ่าย
บางคนก็ตำแหน่งหล่นใส่ได้เข้าสภาโดยไม่ต้องลงเลือกตั้ง
ชีวิตความเป็นอยู่ชนกลุ่มนี้สุขสบายไม่เดือดไม่ร้อน ว่าประเทศ-ชีวิตชาวบ้านจะเป็นอย่างไร
ได้เป็นเจ้าคนนายคนสมใจจึงไม่รู้สึกอาทรร้อนใจ (ผิดกับยุค ปชต. ข้าราชการคือผู้ให้บริการ)
ในสมองพวกสลิ่มคิดและใช้วิธีเดิมๆ(ที่คิดว่าฉลาดฝุดๆ)คือตั้งทีมไล่-ล่าแม้ว-ปู
ประสานเสียงกัน ย่ำไปย่ำมา10 กว่าปี ถามว่าประเทศชาติมีอะไรดีขึ้น
มีแค่คนกลุ่มเล็กๆที่มีอำนาจวางก้ามเดินกร่างพูดเสียงดังได้ประโยชน์
พวกมีตำแหน่งก็เลื่อนขั้นปรู๊ดๆ และพ่วงลูก-ญาติให้รับเงินดือนในหน่วยงานที่ตนดูแลกันอย่างสนุกสนาน
สลิ่มไม่เคยสนใจว่าประเทศจะเป็นอย่างไรคนส่วนใหญ่ประเทศยอมรับหรือไม่
ขอแต่ให้ถูกใจสลิ่มเท่านั้น ทุกอย่างดีหมด
เหตุผลตรรกะปกติที่ชาวโลกยอมรับใช้ไม่ได้กับสลิ่มทั้งหลาย(สลิ่มมีธงไล่ล่าแม้ว-ปูคืออุดมการณ์ของชีวิต)
เวลาสนทนากับสลิ่มทั้งหลาย จึงรู้สึกพะอืดพะอมกับความไม่ปะสา
ขรรมปนสมเพสกับความดักดาน ไร้เหตุผล (ถนัดแต่เอาดีใส่ตัว)
ตั้งทู้เพราะประเด็นที่อยากถาม สลิ่มทั้งหลายว่า
1. มีโอกาสแค่ไหนในชาตินี้หรือชาติหน้าที่คนส่วนใหญ่ของประเทศนี้จะกลายเป็นสลิ่มกันหมด
หรือสลิ่มกลายเป็นปชช.เสียงส่วนใหญ่ของประทศ
2. มีโอกาสแค่ไหนที่ ปชป.จะชนะได้เสียงข้างมากตั้ง รบ.ที่ปชช.ยอมรับ(ไม่นับที่ไปตั้งรบ.ในค่ายทหาร)
3. ถ้าไทยจะหันไปปกครองกันแบบโสมแดงหรือพม่า(ในอดีต)สลิ่มคงสนับสนุนใช่ไหม
พวกสลิ่มนี่ความพยายามเป็นเลิศ
สังเกตุว่าชนกลุ่มนี้เริ่มรวมตัวกันตั้งแต่แป๊ะ(นช.)สื่อขี้โกงปลุกระดมปั่นหัวให้ออกมา
10 กว่าปีผ่านมาประเทศที่เคยน่าอยู่ ดูเอาว่าตอนนี้เป็นยังไง
แค่คนไทยก็แตกแยกเป็นสีต่างๆ พูดไทยกันแต่แทบสื่อความหมายกันไม่ได้
ลามไปจนวงการสงฆ์ก็ปะทุ เหมือนจะแตกแยกกันหนักขึ้น
(ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยู่กันตามกติกาที่ทำมาไม่ได้ การที่หัวโจกสลิ่มเข้าไปแส่มันทุกเรื่องคิดว่าจะมีอะไรดีขึ้นเป็นรูปธรรม)
ต่างชาติเริ่มถอยกรูดๆขยับไปที่อื่น เศรษฐกิจประเทศหยุดนิ่ง คนตกงานคนว่างงานก็เยอะ
คงจะมีแต่บรรดาสลิ่มน้อยสลิ่มเฒ่าทั้งหลายส่วนใหญ่คงรับงินเดือนที่เอาภาษีมาจ่าย
บางคนก็ตำแหน่งหล่นใส่ได้เข้าสภาโดยไม่ต้องลงเลือกตั้ง
ชีวิตความเป็นอยู่ชนกลุ่มนี้สุขสบายไม่เดือดไม่ร้อน ว่าประเทศ-ชีวิตชาวบ้านจะเป็นอย่างไร
ได้เป็นเจ้าคนนายคนสมใจจึงไม่รู้สึกอาทรร้อนใจ (ผิดกับยุค ปชต. ข้าราชการคือผู้ให้บริการ)
ในสมองพวกสลิ่มคิดและใช้วิธีเดิมๆ(ที่คิดว่าฉลาดฝุดๆ)คือตั้งทีมไล่-ล่าแม้ว-ปู
ประสานเสียงกัน ย่ำไปย่ำมา10 กว่าปี ถามว่าประเทศชาติมีอะไรดีขึ้น
มีแค่คนกลุ่มเล็กๆที่มีอำนาจวางก้ามเดินกร่างพูดเสียงดังได้ประโยชน์
พวกมีตำแหน่งก็เลื่อนขั้นปรู๊ดๆ และพ่วงลูก-ญาติให้รับเงินดือนในหน่วยงานที่ตนดูแลกันอย่างสนุกสนาน
สลิ่มไม่เคยสนใจว่าประเทศจะเป็นอย่างไรคนส่วนใหญ่ประเทศยอมรับหรือไม่
ขอแต่ให้ถูกใจสลิ่มเท่านั้น ทุกอย่างดีหมด
เหตุผลตรรกะปกติที่ชาวโลกยอมรับใช้ไม่ได้กับสลิ่มทั้งหลาย(สลิ่มมีธงไล่ล่าแม้ว-ปูคืออุดมการณ์ของชีวิต)
เวลาสนทนากับสลิ่มทั้งหลาย จึงรู้สึกพะอืดพะอมกับความไม่ปะสา
ขรรมปนสมเพสกับความดักดาน ไร้เหตุผล (ถนัดแต่เอาดีใส่ตัว)
ตั้งทู้เพราะประเด็นที่อยากถาม สลิ่มทั้งหลายว่า
1. มีโอกาสแค่ไหนในชาตินี้หรือชาติหน้าที่คนส่วนใหญ่ของประเทศนี้จะกลายเป็นสลิ่มกันหมด
หรือสลิ่มกลายเป็นปชช.เสียงส่วนใหญ่ของประทศ
2. มีโอกาสแค่ไหนที่ ปชป.จะชนะได้เสียงข้างมากตั้ง รบ.ที่ปชช.ยอมรับ(ไม่นับที่ไปตั้งรบ.ในค่ายทหาร)
3. ถ้าไทยจะหันไปปกครองกันแบบโสมแดงหรือพม่า(ในอดีต)สลิ่มคงสนับสนุนใช่ไหม