โดนทำให้เจ็บซ้ำซ้ำแต่เราก็ใจอ่อนทุกครั้งที่เขาขอโทษ แต่ตอนนี้หาทางแก้ไม่เจอค่ะ :(

คือมีแฟนคนนึงค่ะ คบกันมาได้สักพักเพราะเป็นเพื่อนกันมาก่อน เขาจีบเราตั้งแต่ตอนนั้นคอยช่วยเหลือทุกอย่าง ผ่านมาปีนึงเรา ก็ตัดสินใจคบกัน เป็นแฟนกันแรกๆ เขาหยิบยื่นสิ่งดีๆให้เราทุกอย่าง พอนานไปเขาเอาเราไปอยู่บ้านด้วย เราก็ทำทุกอย่างให้เขา ซักผ้ารีดผ้าครอบครัวเขาก็ดีกับเราทุกอย่างคือพูดง่ายๆว่าชีวิตตอนนั้นน่าอิจฉามาก พอนานไปด้วยความทีเขาทำงานด้วยเรียนด้วย พอเช้ามาเราก็ตื่นมาแต่งตัวไปเรียนพร้อมกัน ไปถึงมอก็แยกกันเรียนได้เจอกันอีกทีก็ตกเย็นพากันกลับบ้าน ถึงบ้านเขาก็แต่งตัวไปทำงาน ปกติเขาเลิกงาน 4 ทุ่มพอ 4 ทุ่มปั๊บก็ทักแขทมาขอไปกินเหล้ากับคนนั้นคนนี้ พอกลับมาเราก็หลับแล้ว (ปกติก็เที่ยวด้วยกันนะแต่รู้สึกว่าเขาบ่อยเกินไปบางครั้งเราเลยไม่ไปด้วยเพราะเราก็เรียนหนักมา) แล้วมันก็เป็นวงจรแบบนี้ทุกวัน แต่เราเข้าใจนะเราให้ไปทุกครั้ง แล้วมีวันนึงเราก็กำหนดเวลากลับบ้านตกลงกันเรียบร้อย พอถึงเวลาใกล้นัดกลับบ้านก็ทักแชทมา ว่าขอไปต่อผับ เราก็อนุญาติ  เป็นแบบนี้ประมาณ 3 คืนติด จนวันที่เราไม่สบาย เขาก็บอกจะกลับมาดูแล แต่ก็ทักมาเหมือนเดิมว่าขอไปกินเหล้า แปปเดียวจะรีบกลับ เราก็ให้ไปแต่ด้วยความที่เราก็กินยาเลยง่วงแล้วหลับไปก่อน ตื่นมาประมาณตี 2 กว่าก็ยังไม่กลับบ้าน เลยเปิดโทรศัพท์ดูก็เห็นว่าเขาเช็คอินที่ผับแล้ว วันนั้นก็ค่อนข้างโมโห แต่เราเป็นคนไม่คิดไรมากไง ทีนี้กลับมาก็ทำห้องเลอะเทอะ เราก็ต้องคอยเก็บให้ตลอด พอเขาหายเมาก็มาขอโทษเราบอกจะไม่ทำอีก ก็ได้ประมาณ 2  วันวันต่อๆไปก็ทำแบบเดิมบ่อยจนทะเลาะกันหนักขึ้น ก็คอยขอโอกาสมาตลอด  จนวันนึงเราไปดูงานที่กทม. ทีนี้ก่อนเรามาบอกจะไม่ไปไหนทำงานเสร็จจะรีบกลับบ้านเพราะคิดถึงเราอยากกลับมากอดคิตตี (หมอนวางหัวเรา)  แต่ก็เหมือนเดิมค่ะขอไปกินอีก เราก็ไม่อยากทะเลาะเพราะมันอยู่ไกลกัน จนแอบไปผับอีกเราก็เย็นไม่ไหวละ  คือยังไงรอบนี้เราก็ตัดสินใจเลิกเลย พอสักพักขู่เราว่าจะฆาตัวตาย แล้วตัดสายเราทิ้ง เราโทรกลับไปหลายสายแต่เขาไม่รับ เราก็มีธุระอีกเราเลยโทรบอกแม่เราให้ลองโทรไปถามดู เพราะเราเป็นห่วงมากรนมาก กลัวทำจริง สักพักเขาก็โทรมาขอโทษเราที่พูดแบบนั้น ขอโทษที่ทำตัวแบบนั้นจนดีกัน พอวันที่เรากลับถึงเชียงราย เขามารับลงรถปุ๊บก็วิ่งมากอดร้องไห้ด้วย บอกว่าคิดถึงเรามาก ก็นั่นแหละค่ะกลับมาดีกัน ทะเลาะกันแบบนี้จนมีอีกบู้มนึงเราก็กลับบ้านเราที่เชียงแสน เขาขับมอไซมาตามขอโทษเราถึงบ้านแม่เราก็คุยให้ สุดท้ายก็ดีกัน (เริ่มรำคาญความใจอ่อนของตัวเองละ) ก็กลับบ้านในเมืองด้วยกัน ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันค่อนข้างดีค่ะ เขาดีกับเรามากๆเหมือนเดิม อาจเป็นเพราะเราก็รักเขามาก มองเขาเป็นคนน่ารักของเราตลอด พอดีกันเรื่องเก่าเราก็ไม่เอามาพูดแล้วเพราะเรากลัวเสียเวลาดีๆ ที่อยู่ด้วยกัน ทีนี้ได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกันค่ะ โดยปกติเวลาเราไปเที่ยวด้วยกันเขาเป็นคนที่เวลามีใครมายุ่ง มาอ่อย เขาจะมาหาเราแล้วบอกว่าขออยู่ด้วยคนนั้นมันมายุ่ง เราเลยไว้ใจเขาในเรื่องนี้มาก 100% เลยเพราะเขาทำให้เราเห็นมาตลอดปัญหาเรื่องผู้หญิงก็ตัดไป จนเหตุการณ์ล่าสุดที่เกิดขึ้น คือมีคนมายุ่งกับแฟนเรา กอดแขน จับมือโดยที่แฟนเราก็ยืนข้างๆให้เขาทำ เรายืนมองก็รู้ว่าเราไม่พอใจก็ยังยืนข้างคนนั้นปล่อยเรายืนนอกวงไม่สนใจ ผู้หญิงนั่นหันมามองเราหลายทีก็ยังหันกลับไปจับมือแฟนเราอยู่ พอเราเดินหนี เราก็ต้องไปร้องไห้หน้าผับคนเดียว เรานั่งรอแฟนออกมาอธิบาย ออกมาทำให้มันดีขึ้น แต่ก็ไม่มีใครตามมา จนเราเห็นผู้หญิงคนนั้นออกมา เราถึงเห็นแฟนกูเดินออกมา แต่เราเป็นฝ่ายโดนโมโหใส่ที่เราเดินหนี ที่เราไม่พอใจ นี่มันเรื่องละเอียดอ่อนมันคิดได้หลายอย่างมันสงสัย มันค้างคาว่าทำไมถึงเลือกทำแบบนั้น ทำไมถึงปล่อยเราเดินออกมา ทำไมเลือกจะอยู่ต่อกับผู้หญิงคนอื่น จนมารู้ทีหลังว่าเขาเคยจีบกัน ตอนนี้ความไว้ใจมันเป็น 0 เลย เราพยายามใจเย็นมากเพราะพี่สาวเขาไปด้วยเราไม่อยากทะเลาะกันให้ผู้ใหญ่เห็น พอกลับมาถึงบ้านขึ้นห้องเท่านั้นแหละเราเอาระเบิดลูกใหญ่ปล่อยเลยทันที หลังเท้าเป็นหน้ามือเลยค่ะ เรายกโทษเรื่องอื่นให้ตลอดทุกทีมันทะเลาะกันเองมันเคลียร์กันได้ แต่นี่ทะเลาะกันเพราะมีคนอื่นเป็นต้นเหตุ เขาก็พยายามขอโทษบอกว่าเมาไม่รู้เรื่องนี่ยิ่งปี๊ดเลยค่ะ เพราะที่ไว้ใจผ่านๆมาก็ไม่รู้ไปทำอะไรมาบ้าง เรารับอะไรแบบนี้ไม่ได้จริงๆ แล้วยิ่งเป็นเรื่องที่เราไม่เคยคิดไม่เคยระแวง เราเลยเสียใจที่สุดรอบนี้ขอเลิกแบบจริงจังมากแต่เขาก็ไม่ยอมเขาบอกรักเรามากไม่ยอมปล่อยเรา อีกอย่างพ่อแม่เราก็รับรู้เรื่องของเราทั้ง 2 ฝ่ายปีหน้าก็จะหมั้นกัน แม่เขาก็เข้าข้างเรา ผ่านมาแล้ว 2 วัน ความรู้สึกแย่ๆก็ยังอยู่หัวมันคิดวนไปเห็นภาพนั้นตลอด เราแค่สงสัยค่ะว่าเขาเคยสำนึกอะไรบ้างไหม เคยคิดจะดีขึ้นเพื่อเราได้รึป่าว เท่าที่เราจำได้ตั้งแต่คบกันมาเราแทบไม่ง้องแง้งเลยนอกจากช่วงเปนเมน ไม่เคยทำหน้าที่แฟนบกพร่อง แต่ตอนนี้เราเสียใจกับเรื่องล่าสุดมาก ยิ้มไม่ออก ทำไรไม่ถูก เขาก็ขอโทษเราตลอด คอยทำดีกับเรา แต่เราไม่ดีขึ้นเลยเหมือนมันเจ็บมากอะ มันต้องใช้เวลาแค่ไหนหรือต้องทำยังไงให้เรากลับมาเป็นคนเดิมได้คะ? ยิ่งเราเป็นแบบนี้มันก็ไม่มีความสุขทั้งคู่ อยากผ่านปัญหานี้ไปเร็วๆเพราะอย่างน้อยเราก็ยังรักเขามาก