https://en.wikipedia.org/wiki/Volatile_organic_compound
สารอินทรีย์ระเหยง่ายหรือVOC เป็นส่วนใหญ่สารก่อมะเร็งและมีผลโดยครงกับมนุษย์
แหล่งกำเนิดมาจากโรงงานต่างๆที่มักมีปล่องระบายอากาศ ไม่ว่าปิโตรเคมี โรงงานพ่นสีรถยนต์ โรงพิมพ์ โรงงานยา โรงงานยาง โรงงานอิเลคโทรนิคส์ที่มีการใช้สารทำละลายในการล้าง มลพิษที่อุตสาหกรรมปล่อยมีขยะ น้ำ และ อากาศ ....แต่อากาศเป็นสื่งที่ปล่อยแล้วตามจับกลับมาไม่ได้และอ้างอิงกลับมาถึงแหล่งปล่อยไม่ได้ ทั้งที่ขยะและน้ำเราไม่สัมผัสก็ไม่อันตราย แต่อากาศเราสูดเข้าไปเต็มๆโดยตรงปริมาณมากน้อยตามความใกล้ของเรา

กฏหมายควบคุมปัจจุบัน ควบคุมหลักคือไซลีน (เบนซีน บิวตะไดอีนในอุตสาหกรรมเคมีเท่านั้น)
ขณะที่กฏหมายประเทศพัฒนาแล้วควบคุมตัวรวมไม่ว่าปล่อยเท่าไหร่ต้องไม่เกินค่ากำหนด
ดังนั้น เช่นโรงงานพิมพ์บรรจุ๓ัณฑ์เหม็นขนาดไหนที่ปล่องก็ตรวจผ่านอยู่ดีเพราะเขาไม่มีไซลีนในกระบวนการผลิต
กลิ่นหมึกทั้งหลายไม่เกี่ยข้องกับไซลีนเลย

สำหรับประเทศพัฒนาแล้วกฏหมายจะบังตับเลยว่าต้องติดตั้งระบบบำบัดมลพิษทางอากาศที่มีประสิทธิภาพการทำลายสูง เช่น ระบบ DFTO, RTO
โดยเทคโนโลยีที่ว่ามักจะได้ความร้อนจากสารระเหยกลับมาใช้ แต่ด้วยการลงทุนที่สูงและไม่มีกฏหมาย ทุนต่างประเทศที่ลงทุนโรงงานในประเทศไทยจำนวนมากจึงไม่ติดตั้ง สังคม ชุมชนมีความรู้ที่ไม่มากพอที่จะเข้าใจเรื่องต่างๆเหล่านี้เพียงพอ

ครับอุตสาหกรรมเป็นสิ่งจำเป็นและต้องเติบโตควบคู่กับสิ่งแวดล้อมแบบยั่งยืน