เรากับแฟนรู้จักกันมาตั้งแต่มหาลัย ที่บ้านแฟนค่อนข้างมีฐานะ ด้วยความที่เราคบกันตั้งแต่วัยเรียน แฟนเลยไม่กล้าบอกพ่อและแม่เพราะเค้ารู้ว่าพ่อแม่ต้องสั่งให้เลิกยุ่ง จนเมื่อ2ปีที่แล้ว แฟนพาไปทานข้าวกับครอบครัวเค้าเป็นการเจอกันครั้งแรก มีการสนทนาทั่วไปเกี่ยวกับตัวเราจากพ่อและแม่เค้า วันนั้นเป็นวันที่พ่อแม่เค้ารู้ว่าเราสองคนรู้จักกันมา8ปีแล้ว ซึ่งท่านคงตกใจมากว่าทำไมพึ่งมาบอก หลังจากวันนั้นพ่อกับแม่แฟนสั่งให้แฟนเลิกยุ่งกับเรา เพราะจะทำให้เราเสียเวลา เพราะเค้ามองว่าเราไม่สามารถเข้ากับที่บ้านเข้าได้ แต่เราก็คบกันมาเรื่อยๆจนปีนี้เข้าปีที่10 เรามีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศกับแฟนซึ่งพ่อแม่แฟนก็อนุญาติ แต่เราไปกันกับเพื่อนเราและญาติแฟนนะคะไม่ได้ไปกันสองคน หลังจากกลับมาแฟนเราคิดว่าทุกอย่างน่าจะดีขึ้น แต่แล้วพ่อแม่แฟนก็ยังยืนยันคำเดิมว่าอยากให้เราสองคนเป็นเพื่อนกันมากกว่า ตอนนี้เราค่อนข้างสับสนว่าควรจะสู้ต่อไปดีไหม เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีเหตุผลไหนที่เราทำให้เค้าไม่พอใจในตัวเรา ซึ่งเราเคยไปทานข้าวกับท่านแค่ครั้งเดียว ทุกๆครั้งที่เรารู้สึกมีความหวังว่ามันจะดีขึ้นแต่แล้วผลลัพธ์ก็จะเป็นลบตลอด
แฟนเราคุยกะเราไว้ว่าถ้าหากอายุ30เมื่อไรก็จะคุยเรื่องแต่งงาน ซึ่งนั้นก็อีก2ปีข้างหน้าแต่เราไม่มั่นใจว่าพ่อแม่เค้าจะเปิดโอกาสให้เราไหม เพราะณปัจจุบันเค้ายังปฏิเสธเราอยู่คะ เรากับแฟนต่างคนต่างอยู่บ้านของตัวเองนะคะ จะนัดเจอกันอาทิตละครั้งนะคะ แต่เราก็คบกันมา10ปีแล้ว เราพยายามคิดว่าเมื่อก่อนก็ยังคบกันมาได้แบบไม่ต้องมีเรื่องพ่อแม่ แต่เราก็ไม่อยากคบกันในสถานะแบบนี้ตลอดไป
ควจจะทำยังไงดีคะ คบกับแฟนมา10ปี พ่อแม่แฟนยังให้เป็นแค่เพื่อนกันคะ
แฟนเราคุยกะเราไว้ว่าถ้าหากอายุ30เมื่อไรก็จะคุยเรื่องแต่งงาน ซึ่งนั้นก็อีก2ปีข้างหน้าแต่เราไม่มั่นใจว่าพ่อแม่เค้าจะเปิดโอกาสให้เราไหม เพราะณปัจจุบันเค้ายังปฏิเสธเราอยู่คะ เรากับแฟนต่างคนต่างอยู่บ้านของตัวเองนะคะ จะนัดเจอกันอาทิตละครั้งนะคะ แต่เราก็คบกันมา10ปีแล้ว เราพยายามคิดว่าเมื่อก่อนก็ยังคบกันมาได้แบบไม่ต้องมีเรื่องพ่อแม่ แต่เราก็ไม่อยากคบกันในสถานะแบบนี้ตลอดไป