สวัสดีค่ะ......เพื่อนๆชาวpantip
เราเป็นคนนึงที่ติดตามกระทู้pantipมาตลอด แต่ไม่เคยตอบเม้นหรือตั้งกระทู้สักครั้ง ได้แต่อ่าน แต่มาวันนี้
เราอยากตั้งกระทู้ เพื่อตัดสินใจอะไรบางอย่าง จริงอยู่ที่เราควรตัดสินใจเองเพราะเป็นเรื่องของเรา แต่เราสับสนและรู้สึกไม่มีทางออก จึง...เลือกเพื่อนๆเป็นที่พึ่ง เริ่มเรื่องเลยดีกว่า(เราขอเล่าอย่างละเอียดน่ะเพราะเพื่อนๆจะได้เข้าใจเราด้วย)
เราเป็นผู้หญิงค่ะ อายุก็ใกล้เข้าวัยกลางคนแล้วล่ะ เรามีปัญหาเรื่องความรักค่ะ ความรักของเราเริ่มต้นขึ้นเมื่อ....7ปีที่แล้ว จริงๆเราก็ไม่คิดจะมีแฟนอยู่แล้ว เรามีเพื่อนที่ดี ครอบครัวที่ดีทำให้เราไม่คิดอยากมีแฟน แต่วันนึงเราได้เจอกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเป็นรักแรกพบของเราเลยก็ว่าได้ เรายังจำทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเขาได้อยู่เลย ก็อย่างว่าเน๊อะ รักแรกพบยังไงก็ตราตรึงในหัวใจอยู่แล้ว นั่นคือรักครั้งแรกของเรา ซึ่งมันจะมาโคจรกับรักครั้งใหม่อย่างไม่น่าให้อภัยเลยล่ะ เราคบกับเค้าได้ไม่นานหรอกค่ะก็เลิกลากันไปเพราะเราไม่มีเวลาให้ เราติดเพื่อนมากกค่ะ เวลาจะไปไหนกับเค้าเราก็จะพาเพื่อนไปเสมอ เพราะเรายังไม่ไว้ใจผู้ชาย ไม่ว่าจะใครก็ตาม เรากลัวค่ะไม่ได้กลัวเสียใจน่ะกลัวว่าถ้าเค้าทำอะไรเราเราจะสู้เค้าไม่ได้เลยต้องป้องกันตัวโดยการพาเพื่อนไปเสมอ และก็...นั่นแหละค่ะมันก็ต้องจบกันไปเพราะผู้ชายในวัยนี้ส่วนใหญ่ก็ต้องการอะไรๆจากผู้หญิงมากกว่าการแค่คบกัน จริงไหมค่ะ??? หลังจากเลิกรากันไปเราก็คุยไปเรื่อยค่ะแต่ก็ไม่เคยคุยกับใครได้เกิน1-2อาทิตย์ เราก็ทำใจละคงไม่หาล่ะแฟน แต่สุดท้ายก็มาค่ะ มาแบบไม่ทันตั้งตัว เราเจอกันโดยบังเอิญแล้วเค้าก็มาจีบเรา มาบอกชอบเรามากมาย เราเองก็เฉยๆค่ะเพราะเรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้และยังไม่รู้ว่าเราพร้อมจะเริ่มใหม่แล้วยัง ในช่วงนั้นพี่เค้าทำดีกับเรามาก จนเรามั่นใจว่าเค้ารักเราจริงๆ เค้าอ่อนโยน พูดเพราะ น่ารัก รักครอบครัว ทำดีกับเราสารพัดเลยค่ะ เราก็เริ่มรู้สึกดีๆกับเค้ามาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่รู้น่ะว่าเรียกว่ารักรึป่าว เพราะเราก็ยังจำแฟนคนแรกของเราอยู่ ก็คบกันมาจนถึงวันนี้ค่ะ แต่ในช่วงคบกันก็มีเรื่องค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า.....
แฟนเก่ากลับมาคุยกับเราตอนที่เราคบกับพี่คนนี้สักระยะนึงเราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยน่ะค่ะแค่รู้สึกดี รู้สึกดีจริงๆค่ะ แต่ก็ไม่คิดอยากกลับไปคบหรอกค่ะ จนมาวันนึงเราจับได้ว่าพี่คนนี้แอบไปคุยกับผู้หญิงคนนึงที่เราไม่รู้จัก เรา งง มากก ณ.ตอนนั้น คือพี่เค้าแบบทำแบบนี้ได้ไง ทำตอนไหน คือเราโคตรเกลียด โคตรแค้นเพราะทั้งตัว(ให้ไปตอนเรียนจบแล้ว 555 รู้น่ะว่าผิดอ่ะแต่เราก็เผลอไปแล้ว)และใจเราให้เค้าไปหมดแล้ว ผู้หญิงคนนึงที่แบบไม่เคยไว้ใจใคร แต่มาไว้ใจเค้าคนแรกมาทำแบบนี้กับเราได้ไง เราแค้นสิ แค้นมาก โกรธมากจริงๆ เราถือเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยน่ะเพราะถ้าเรามีแฟนเราจะไม่นอกใจเด็ดขาด แต่เค้ามาทำแบบนี้ได้ไง เราก็เลยคุยปรึกษากับแฟนเก่า(คือเค้ามาคุยกับเราช่วงที่เรามีปัญหาพอดี) แฟนเก่าเราก็ดันอยากกลับมาคบกับเราอีก เค้าก็ทำทุกอย่างที่จะกลับมาคุยกับเรา เราก็สับสนมากตอนนั้น เลยเผลอไผลคบซ้อนค่ะ และเราก็เมา แล้วก็ทำเรื่องชั่วที่สุดในชีวิต แต่เราก็บอกเค้าน่ะว่าเราถึงขั้นไหน เค้าก็อึ้ง งงๆ ไป ก็ถามเราทำไมทำแบบนี้ตอนนั้นเราตั้งใจจะตัดขาดจากผู้ชายทั้ง2คนเลยค่ะ แต่แฟนเราก็แบบบอกว่าให้โอกาสเรา เราก็แบบอึ้ง มีด้วยหรอผู้ชายแบบนี้ คือรุ้ว่าเรามีคนอื่นแล้วยังให้อภัย คือรายละเอียดจริงๆมันลึกซึ้งกว่านี้ แต่ตอนนี้เราขอแบบย่อๆ สรุปๆว่าเค้าให้อภัยเราและให้เรากลับไปคบกันเหมือนเดิม เราก็แบบเห้ย!!แสดงว่ารักเราจริงหรอเราทำขนาดนี้ยังให้อภัยเรา เราก็กลับไปคบกันใหม่โดยที่เราเป็นคนผิด แต่ไม่นานเราก็บอกเค้าว่าที่เราทำแบบนั้นเพราะเค้าไปคุยกับคนอื่น เราโกรธ เค้าก็บอกว่าแค่นั้นจริงๆไม่มีอะไร เราไม่อยากฟังอะไรหรอกค่ะ คือถ้าเราไม่โวยวายเราก็ไม่รุ้เค้าจะคุยกันขนาดไหน ณ ตอนนี้เรารู้สึกผิดจริงๆค่ะ รุ้สึกผิดกับเค้ามากก แล้วเราก็สัญญากับตัวเองว่าเราจะไม่กินเหล้ากับคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนและแฟน และจะไม่มีคนอื่นเด็ดขาด แต่วันนี้นับจากวันนั้นเค้าก็เปลี่ยนไป เราเข้าใจน่ะแก้วที่มันร้าวยังไงก็ไม่มีวันเหมือนเดิมซึ่งในความเป็นจริงแล้ว แก้วใบของเราก็ร้าวค่ะ เราไม่ไว้ใจเค้าอีกแล้ว คือต่างคนต่างไม่ไว้ใจกันแล้วค่ะ ความรักที่มีให้กันเลยรู้สึกมันลดลงไปมา ณ.วันนี้ วันเกิดของเรา วันสำคัญอะไรก็ตามเค้าก็ไม่เคยสนใจอีกแล้ว เราจะเดินออกมาหลายครั้งแล้วค่ะแต่เค้าก็บอกเราทุกครั้งว่าเค้ารักเรา แต่เราก็รู้สึกเราไม่สำคัญอะไรอีกแล้วกับเค้า มีหลายเหตุการณ์ที่เราสับสนมากคือถ้าเราไม่มีอะไรกันเค้าจะบึ้งตึงไม่ค่อยสนใจเรา แต่พอมีอะไรกันเค้ากลับดูรักเรามาก วันสำคัญอย่าพูดถึงเลยค่ะไม่มีอีกแล้ว วันเกิดวันครบรอบก็เหมือนไม่สำคัญอีกแล้วสำหรับเค้า เค้าบอกเป็นห่วงแต่เค้าไม่เคยโทรหา ไลน์หาเลยเวลาเรายังไม่กลับ เวลาทะเลาะกันเค้าแทบจะไม่สนใจเราเลยค่ะ เราเคยทะเลาะกันตอนเกือบๆเที่ยงคืนแล้วเราเป็นประจำเดือนเราต้องออกไปซื้อผ้าอนามัย ทะเลาะเสร็จเราก็เดินมาจากห้องเค้าถามเราจะไปไหนเราก็บอก แต่เค้าก็ปล่อยให้เราไปคนเดียว ทั้งๆที่ทางไปเปลี่ยวค่ะ เราเคยต้องออกจากห้องตอนตี4.30 เพราะมาหาเค้าและต้องกลับไปทำงานเราจองรถไว้รอบเช้า แต่เค้าไม่ตื่นมาส่งเราน่ะค่ะ เราต้องเรียกแท็กซี่ไปเอง เราปลุกเค้าเค้าก็นอนต่อ เรารักเค้าแยู่น่ะค่ะ แต่พอนึกถึงเรื่องแบบนี้เราก็สงสัยเค้าให้อภัยเราทำไมในวันนั้น ถ้าเค้าจะกลับมาแล้วทิ้งๆขว้างๆเรา เรายอมรับว่าเราใจร้อน พูดจาตรงๆซึ่งเค้าไม่ค่อยรับได้เท่าไรค่ะ ทะเลาะกัยหลายครั้งเพราะตัวเค้าจะรับไม่ค่อยได้กับการพูดตรงๆ ของเรา เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นเพื่อนจะตัดสินใจยังไงค่ะ เรื่องดีๆของเค้าก็มีน่ะค่ะ เช่นเค้ารักครอบครัว เค้าไม่โผงผาง เค้าชอบช่วยเหลือคนอื่น มีน้ำใจ จริงๆเราให้เค้าทำงานบ้านเค้าก็ทำบ้างน่ะ เวลาเราเดือดร้อนเค้าก็ช่วยเหลือ แต่เค้าเป็นที่ปรึกษาไม่ได้เพราะเค้าไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำ และก็เป็นคนที่รับฟังก็ไม่ได้ด้วย เวลาเราไม่มีที่พึ่ง เรามักจะนึกถึงเค้าน่ะช่วงแรกๆ แต่ทะเลาะกันตลอดเลยค่ะเพราะเค้าไม่ค่อยฟังที่เราพูด ปกติเค้าเป็นคนไม่ค่อยฟังเท่าไรค่ะ ถึงฟังก็จับใจความสำคัญไม่ได้ตีความผิดจนทำให้ทะเลาะกันเสมอ จนตอนหลังเราเลือกที่จะไม่พูดกับเค้าเพราะไม่อยากทะเลาะ หันไปหาเพื่อนๆมากขึ้น แต่เค้าไม่ได้มีคนอื่นน่ะค่ะ หรือว่าเค้ายังฝังใจเรื่องเรากับแฟนเก่ารึป่าวค่ะ แล้วแบบนี้เค้าให้อภัยเราทำไม เราถามหลายครั้งเค้าก็บอกว่าเค้ารักเรา แต่ทำไมการกระทำบางอย่างเรารุ้สึกมันไม่ใช่เลย คือเราจะรู้ได้ยังไงค่ะว่าผู้ชายรักเราจริงไหม???แล้วเพื่อนๆคิดว่าเค้ายังรักเราอยู่รึป่าว???บางทีเรื่องของตัวเองคิดไม่ออกจริงๆค่ะ
T_Tจะทำยังไง เมื่อความรักที่เคยมี...มันไม่มั่นใจอีกแล้วT_T
เราเป็นคนนึงที่ติดตามกระทู้pantipมาตลอด แต่ไม่เคยตอบเม้นหรือตั้งกระทู้สักครั้ง ได้แต่อ่าน แต่มาวันนี้
เราอยากตั้งกระทู้ เพื่อตัดสินใจอะไรบางอย่าง จริงอยู่ที่เราควรตัดสินใจเองเพราะเป็นเรื่องของเรา แต่เราสับสนและรู้สึกไม่มีทางออก จึง...เลือกเพื่อนๆเป็นที่พึ่ง เริ่มเรื่องเลยดีกว่า(เราขอเล่าอย่างละเอียดน่ะเพราะเพื่อนๆจะได้เข้าใจเราด้วย)
เราเป็นผู้หญิงค่ะ อายุก็ใกล้เข้าวัยกลางคนแล้วล่ะ เรามีปัญหาเรื่องความรักค่ะ ความรักของเราเริ่มต้นขึ้นเมื่อ....7ปีที่แล้ว จริงๆเราก็ไม่คิดจะมีแฟนอยู่แล้ว เรามีเพื่อนที่ดี ครอบครัวที่ดีทำให้เราไม่คิดอยากมีแฟน แต่วันนึงเราได้เจอกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเป็นรักแรกพบของเราเลยก็ว่าได้ เรายังจำทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเขาได้อยู่เลย ก็อย่างว่าเน๊อะ รักแรกพบยังไงก็ตราตรึงในหัวใจอยู่แล้ว นั่นคือรักครั้งแรกของเรา ซึ่งมันจะมาโคจรกับรักครั้งใหม่อย่างไม่น่าให้อภัยเลยล่ะ เราคบกับเค้าได้ไม่นานหรอกค่ะก็เลิกลากันไปเพราะเราไม่มีเวลาให้ เราติดเพื่อนมากกค่ะ เวลาจะไปไหนกับเค้าเราก็จะพาเพื่อนไปเสมอ เพราะเรายังไม่ไว้ใจผู้ชาย ไม่ว่าจะใครก็ตาม เรากลัวค่ะไม่ได้กลัวเสียใจน่ะกลัวว่าถ้าเค้าทำอะไรเราเราจะสู้เค้าไม่ได้เลยต้องป้องกันตัวโดยการพาเพื่อนไปเสมอ และก็...นั่นแหละค่ะมันก็ต้องจบกันไปเพราะผู้ชายในวัยนี้ส่วนใหญ่ก็ต้องการอะไรๆจากผู้หญิงมากกว่าการแค่คบกัน จริงไหมค่ะ??? หลังจากเลิกรากันไปเราก็คุยไปเรื่อยค่ะแต่ก็ไม่เคยคุยกับใครได้เกิน1-2อาทิตย์ เราก็ทำใจละคงไม่หาล่ะแฟน แต่สุดท้ายก็มาค่ะ มาแบบไม่ทันตั้งตัว เราเจอกันโดยบังเอิญแล้วเค้าก็มาจีบเรา มาบอกชอบเรามากมาย เราเองก็เฉยๆค่ะเพราะเรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้และยังไม่รู้ว่าเราพร้อมจะเริ่มใหม่แล้วยัง ในช่วงนั้นพี่เค้าทำดีกับเรามาก จนเรามั่นใจว่าเค้ารักเราจริงๆ เค้าอ่อนโยน พูดเพราะ น่ารัก รักครอบครัว ทำดีกับเราสารพัดเลยค่ะ เราก็เริ่มรู้สึกดีๆกับเค้ามาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่รู้น่ะว่าเรียกว่ารักรึป่าว เพราะเราก็ยังจำแฟนคนแรกของเราอยู่ ก็คบกันมาจนถึงวันนี้ค่ะ แต่ในช่วงคบกันก็มีเรื่องค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า.....
แฟนเก่ากลับมาคุยกับเราตอนที่เราคบกับพี่คนนี้สักระยะนึงเราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยน่ะค่ะแค่รู้สึกดี รู้สึกดีจริงๆค่ะ แต่ก็ไม่คิดอยากกลับไปคบหรอกค่ะ จนมาวันนึงเราจับได้ว่าพี่คนนี้แอบไปคุยกับผู้หญิงคนนึงที่เราไม่รู้จัก เรา งง มากก ณ.ตอนนั้น คือพี่เค้าแบบทำแบบนี้ได้ไง ทำตอนไหน คือเราโคตรเกลียด โคตรแค้นเพราะทั้งตัว(ให้ไปตอนเรียนจบแล้ว 555 รู้น่ะว่าผิดอ่ะแต่เราก็เผลอไปแล้ว)และใจเราให้เค้าไปหมดแล้ว ผู้หญิงคนนึงที่แบบไม่เคยไว้ใจใคร แต่มาไว้ใจเค้าคนแรกมาทำแบบนี้กับเราได้ไง เราแค้นสิ แค้นมาก โกรธมากจริงๆ เราถือเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยน่ะเพราะถ้าเรามีแฟนเราจะไม่นอกใจเด็ดขาด แต่เค้ามาทำแบบนี้ได้ไง เราก็เลยคุยปรึกษากับแฟนเก่า(คือเค้ามาคุยกับเราช่วงที่เรามีปัญหาพอดี) แฟนเก่าเราก็ดันอยากกลับมาคบกับเราอีก เค้าก็ทำทุกอย่างที่จะกลับมาคุยกับเรา เราก็สับสนมากตอนนั้น เลยเผลอไผลคบซ้อนค่ะ และเราก็เมา แล้วก็ทำเรื่องชั่วที่สุดในชีวิต แต่เราก็บอกเค้าน่ะว่าเราถึงขั้นไหน เค้าก็อึ้ง งงๆ ไป ก็ถามเราทำไมทำแบบนี้ตอนนั้นเราตั้งใจจะตัดขาดจากผู้ชายทั้ง2คนเลยค่ะ แต่แฟนเราก็แบบบอกว่าให้โอกาสเรา เราก็แบบอึ้ง มีด้วยหรอผู้ชายแบบนี้ คือรุ้ว่าเรามีคนอื่นแล้วยังให้อภัย คือรายละเอียดจริงๆมันลึกซึ้งกว่านี้ แต่ตอนนี้เราขอแบบย่อๆ สรุปๆว่าเค้าให้อภัยเราและให้เรากลับไปคบกันเหมือนเดิม เราก็แบบเห้ย!!แสดงว่ารักเราจริงหรอเราทำขนาดนี้ยังให้อภัยเรา เราก็กลับไปคบกันใหม่โดยที่เราเป็นคนผิด แต่ไม่นานเราก็บอกเค้าว่าที่เราทำแบบนั้นเพราะเค้าไปคุยกับคนอื่น เราโกรธ เค้าก็บอกว่าแค่นั้นจริงๆไม่มีอะไร เราไม่อยากฟังอะไรหรอกค่ะ คือถ้าเราไม่โวยวายเราก็ไม่รุ้เค้าจะคุยกันขนาดไหน ณ ตอนนี้เรารู้สึกผิดจริงๆค่ะ รุ้สึกผิดกับเค้ามากก แล้วเราก็สัญญากับตัวเองว่าเราจะไม่กินเหล้ากับคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนและแฟน และจะไม่มีคนอื่นเด็ดขาด แต่วันนี้นับจากวันนั้นเค้าก็เปลี่ยนไป เราเข้าใจน่ะแก้วที่มันร้าวยังไงก็ไม่มีวันเหมือนเดิมซึ่งในความเป็นจริงแล้ว แก้วใบของเราก็ร้าวค่ะ เราไม่ไว้ใจเค้าอีกแล้ว คือต่างคนต่างไม่ไว้ใจกันแล้วค่ะ ความรักที่มีให้กันเลยรู้สึกมันลดลงไปมา ณ.วันนี้ วันเกิดของเรา วันสำคัญอะไรก็ตามเค้าก็ไม่เคยสนใจอีกแล้ว เราจะเดินออกมาหลายครั้งแล้วค่ะแต่เค้าก็บอกเราทุกครั้งว่าเค้ารักเรา แต่เราก็รู้สึกเราไม่สำคัญอะไรอีกแล้วกับเค้า มีหลายเหตุการณ์ที่เราสับสนมากคือถ้าเราไม่มีอะไรกันเค้าจะบึ้งตึงไม่ค่อยสนใจเรา แต่พอมีอะไรกันเค้ากลับดูรักเรามาก วันสำคัญอย่าพูดถึงเลยค่ะไม่มีอีกแล้ว วันเกิดวันครบรอบก็เหมือนไม่สำคัญอีกแล้วสำหรับเค้า เค้าบอกเป็นห่วงแต่เค้าไม่เคยโทรหา ไลน์หาเลยเวลาเรายังไม่กลับ เวลาทะเลาะกันเค้าแทบจะไม่สนใจเราเลยค่ะ เราเคยทะเลาะกันตอนเกือบๆเที่ยงคืนแล้วเราเป็นประจำเดือนเราต้องออกไปซื้อผ้าอนามัย ทะเลาะเสร็จเราก็เดินมาจากห้องเค้าถามเราจะไปไหนเราก็บอก แต่เค้าก็ปล่อยให้เราไปคนเดียว ทั้งๆที่ทางไปเปลี่ยวค่ะ เราเคยต้องออกจากห้องตอนตี4.30 เพราะมาหาเค้าและต้องกลับไปทำงานเราจองรถไว้รอบเช้า แต่เค้าไม่ตื่นมาส่งเราน่ะค่ะ เราต้องเรียกแท็กซี่ไปเอง เราปลุกเค้าเค้าก็นอนต่อ เรารักเค้าแยู่น่ะค่ะ แต่พอนึกถึงเรื่องแบบนี้เราก็สงสัยเค้าให้อภัยเราทำไมในวันนั้น ถ้าเค้าจะกลับมาแล้วทิ้งๆขว้างๆเรา เรายอมรับว่าเราใจร้อน พูดจาตรงๆซึ่งเค้าไม่ค่อยรับได้เท่าไรค่ะ ทะเลาะกัยหลายครั้งเพราะตัวเค้าจะรับไม่ค่อยได้กับการพูดตรงๆ ของเรา เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นเพื่อนจะตัดสินใจยังไงค่ะ เรื่องดีๆของเค้าก็มีน่ะค่ะ เช่นเค้ารักครอบครัว เค้าไม่โผงผาง เค้าชอบช่วยเหลือคนอื่น มีน้ำใจ จริงๆเราให้เค้าทำงานบ้านเค้าก็ทำบ้างน่ะ เวลาเราเดือดร้อนเค้าก็ช่วยเหลือ แต่เค้าเป็นที่ปรึกษาไม่ได้เพราะเค้าไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำ และก็เป็นคนที่รับฟังก็ไม่ได้ด้วย เวลาเราไม่มีที่พึ่ง เรามักจะนึกถึงเค้าน่ะช่วงแรกๆ แต่ทะเลาะกันตลอดเลยค่ะเพราะเค้าไม่ค่อยฟังที่เราพูด ปกติเค้าเป็นคนไม่ค่อยฟังเท่าไรค่ะ ถึงฟังก็จับใจความสำคัญไม่ได้ตีความผิดจนทำให้ทะเลาะกันเสมอ จนตอนหลังเราเลือกที่จะไม่พูดกับเค้าเพราะไม่อยากทะเลาะ หันไปหาเพื่อนๆมากขึ้น แต่เค้าไม่ได้มีคนอื่นน่ะค่ะ หรือว่าเค้ายังฝังใจเรื่องเรากับแฟนเก่ารึป่าวค่ะ แล้วแบบนี้เค้าให้อภัยเราทำไม เราถามหลายครั้งเค้าก็บอกว่าเค้ารักเรา แต่ทำไมการกระทำบางอย่างเรารุ้สึกมันไม่ใช่เลย คือเราจะรู้ได้ยังไงค่ะว่าผู้ชายรักเราจริงไหม???แล้วเพื่อนๆคิดว่าเค้ายังรักเราอยู่รึป่าว???บางทีเรื่องของตัวเองคิดไม่ออกจริงๆค่ะ