มีญาติผู้ใหญ่มาอาศัยอยู่ด้วย แกเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาพักฟื้นรักษาตัว เราก็ไม่ได้ขัดข้องในตอนแรก เพราะคิดว่าช่วยๆกัน และห้องก็ใหญ่ อยู่กันได้หลายคน แค่ทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดใจหลายอย่าง และรู้สึกเหมือนเราไม่ใช่เจ้าของห้องแต่เป็นผู้อยู่อาศัย (ห้องไม่ใช่ของเรา เป็นของแม่เรา) ทุกวันมีคนมาเยี่ยม ทั้งเพื่อน ลูกหลาน มาก็ยกกันมาทั้งบ้าน ส่งเสียงดัง วิ่งเล่นกระโดดโลดเต้น ไม่เกรงใจเราที่อยู่ในห้องเลย บางทีก็ซื้ออาหารมานั่งกินกัน ส่วนเราต้องเก็บตัวอยู่ในห้องนอน แล้ววางข้าวของกระจัดกระจายเต็มห้อง บนโซฟาแทบไม่มีที่นั่ง บางครั้งแม่เรารับอาสาทำกับข้าวมาให้เค้ากิน ยังต้องมาขัดห้องน้ำให้ (ห้องน้ำมีกลิ่นค่ะ เวลาเราจะใช้ต้องไปเข้าที่ lobby) มาเก็บขยะทำความสะอาดห้องให้ แถมยังให้บ้านเราจ่ายค่าน้ำค่าไฟให้อีก ก็แค่อยากระบายค่ะ ไม่รู้ว่าถ้าเราทนไม่ได้ เราคงเป็นฝ่ายต้องย้ายออกไปเอง.
อึดอัดใจที่ต้องมาแชร์ห้องอยู่ร่วมกับคนอื่น