ช่วยแนะนำหน่อยได้มั๊ยคะ ว่า เราอึดอัดมากที่ต้องอยู่บ้านสามีที่มีแม่สามีอยู่ด้วย

อีกทั้ง ต้องยอมให้สามีกลับบ้านดึกทุกวัน โดยที่มีแม่สามีค่อยห้ามเราว่าเราไม่มีสิทธิ์จะสั่งให้สามีกลับบ้านไว คนที่มีสิทธิ์คือแม่คนเดียว เพราะแม่เป็นแม่ไม่เคยเลยที่เลิกงานแล้วกลับบ้านเลย พาลูกออกเดินเล่นสวนสาธาณะ และทั้งๆที่ตัวเองก้อไม่ค่อยมีเวลาให้กับเมียและลูก ก้อยังจะคอยห้ามเร่ไม่ให้พาลูกไปไหร คือเราอยู่แต่บ้านทุกวัน ไม่ได้ออกไปไหน พูดตรงเลยว่าอึดอัดที่สุด มีความสุขอย่างเดียวคือเวลาที่ลูกยิ้ม แต่นอกนั้นในชีวิตประจำวัน ต้องอยู่ด้วยความรุ้สึกฝืนเหลือเกินค่ะ
และถ้าจะถามว่า ทำไมไม่หันหน้าคุยกัน พูดเลยนะคะ ว่าเคยพูดแล้ว แต่คำพูดของเราไม่สามารถทำให้เค้าเปลี่ยนไปได้เลย อยากไปมากค่ะ ติดอย่างเดียวคือ สงสารลูก ไม่อยากให้เค้าขาดพ่อ เพราะถ้าถามว่า เค้าเคยปล่อยให้อดมั๊ย บอกเลยค่ะ ว่าไม่เคย ของๆลูก ขอให้ซื้ออะไรให้ ไม่เคยถามนานค่ะ ซื้อให้ลูกได้หมด มันติดอยู่ตรงนี้ด้วยค่ะ ที่อยากไปแต่ตัดใจไปไม่ได้