เฟินน้อยนิดที่บ้าน...แต่คงจะพอเท่านี้ก่อน

สวัสดีค่ะเพื่อน แอบมาทักทายอย่างเป็นทางการค่ะ

พอดีกำลังจัดสวนระเบียงน่ะค่ะ แล้วก็ไปได้เฟินจากแม่มากระถางนึง

และนั่นก็ทำให้ตกหลุมรักเฟินทันที (คืบชอบสวนสไตล์ป่าๆ อยู่แล้ว)

ทีนี้ก็ตั้งหน้าตั้งหาหาข้อมูลเฟิน...และก็พบว่า ระเบียงที่แดดครึ่งวันเช้าบ้านเรามันไม่เหมาะกันเฟินเลย แต่ถึงอย่างนั้นก็ทุกคนว่าจะลองสักตั้ง คิดหาหนทางจะทำโอ่งมอส หาก้านดำ หาต้นไม้มาเลื้อยให้เย็นๆ (รอวันหยุดจะได้ไปร้านเฟิน)

บ้ากับการคิดหาหนทางจะทำสวนเฟินให้ได้ โดยที่คนใกล้ตัวก็ตามใจ แต่ขออย่างเดียว ไม่ทำตาข่ายพรางแสงเพราะเราตากผ้าที่ระเบียงด้วย

ก็คิดๆๆๆๆๆๆ...จนวันนึงเจอคนเล่นเฟินบอกว่า มีปลวกมากินเครื่องปลูก มีเชื้อรา เราเลยชะงักค่ะ

ใจหายวาบ

หันมองบรรดาตู้หนังสือที่เก็บสะสมไว้ในห้องที่ชิดระเบียงเลย มองลูกที่เป็นภูมิแพ้ตั้งแต่เกิด

เลยถามตัวเอง...กำลังเสี่ยงใช่มั้ย T_T

คืนนั้นความรู้สึกเหมือนอกหัก ทั้งที่เพิ่งเริ่มรักเฟิน แต่ผ่านมา 2 วันเราก็ตัดใจแล้วค่ะว่าจะหยุดเท่าที่มีก่อน

รอลุกล้ำอาณาเขตของแม่สามีที่ชั้น 1 ได้เมื่อไหร่ เราจะทำสวนมอส สวนเฟินเล็กๆ แน่นอน เพราะมีโซนที่เย็นจนน้ำแทบแฉะ ชื้น ร่ม เหมาะมากกกกกกก

ยังไงเป็นกำลังใจให้เรายึดพื้นที่ได้ไวๆ ด้วยนะคะ

อ้อ...มาดูเฟินที่มีกันค่ะ

กระถางนี้ที่บอกว่าได้จากแม่ค่ะ