ต้องแยกกับเพื่อน

คือ เรากับเพื่อนเราเป็น กระเทย ย้ำ กระเทย คือเพื่อนเราไปชอบเกย์ ตัวท็อปของโรงเรียน
ซึ่งพี่เค้าก็มีแฟน คบกันเลิกกัน กลับมาคบกัน วนเวียนอยู๋ในชีวิตพวกเรา
เพื่อนเราก็เป็นคนเข้าไปจีบทักไปทุกเช้ากลางวันเย็น เราก็เตือนมาว่าอย่าให้มันมาก ทำไรเพื่อใจไว้ด้วย
แล้วพี่เค้าก็เลิกกับแฟน เพื่อนเราก็เข้าไปปลอบใจ เราเองก็เช่นกัน
ไปปลอบใจทั้งพี่เค้าแล้วแฟนพี่เค้าให้กำลังใจ แต่เพื่อนเรามันก็พูดถึงพี่เค้าไม่หยุดเหมือนมันเทใจให้พี่เค้าไปหมดแล้ว
เราก็บอกไปหลายหนแแล้วเรากลัวมันเจ็บ แล้วทีนี้มันก็ดันไปบอกชอบพี่เค้า
แต่พี่เค้าบอกว่าไม่ได้คิดแบบนั้น เป็นแค่พี่น้องก็พอ มันเจ็บมาก แต่เราก็สะใจ
เพราะว่าเตื่อนไปหลายครั้งแล้ว แต่มันก็เจ็บ แต่มันแกล้งไม่เป็นอะไร
เรารู้ว่ามันเจ็บมาเรารับรู้ได้เราก็ปลอบใจมัน แล้วบอกให้พาคนใหม่แล้วก็อย่าเทใจเพื่อใจให้มากๆ
ไม่ต้องเศร้าเมื่อถูกเค้าเท เพราะกุจะรออยู่ตรงนี้ท่าเสียใจก็ให้มากุจะปลอบใจทุกครั้ง
ไม่ว่าจะเรื่องอะไร  มันชอบมีปัญหากับพ่อ กับพี่สาว แล้วก็เรื่องผู้ชาย มันเป็นคนที่ชอบทักเข้าไปคุยแล้วเป็นฝ่ายโดนเทตลอด
แต่เรานี่สิไม่เคยจะทักใครไป เพราะไม่กล้า กลัวเป็นแบบเพื่อน เราเป็นพวกคิดมากเฮ้อ
ทำไมเค้าถึงไม่ชอบเพื่อนเรานะมันก็นิสัยดีถึงแม้จะขี้โม้ อวดรวย ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย
แต่ตอนนี้เรียนจบก็แยกกันไปคนละที่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้มันไป
เพราะกว่าเราจะไว้ใจใครเราก็ใช้เวลานาน
เวลาเข้าค่ายก็นอนกับมัน ไปอาบน้ำก็ไปด้วยกัน กินข้าวก็กินด้วยกัน ไปเที่ยวก็ไปด้วยกัน เดินอ่อยรุ่นพี่ก็ไปด้วยกัน แต่เปิดเทอมมาก็จะไม่มีมัน
มันรู้สึกตื้นตัน กลัวการที่จะไปโรงเรียนแล้วไม่มีมัน