ผมเป็นผู้ชายที่รู้สึกรำคาญผู้หญิงแอ๊บแบ๊ว ผมแปลกมั้ยครับ?

เราเป็นผญด้วยกันยังไม่ชอบเลย จะแบ๋วไปไหน555

แต่สารภาพว่าผมไม่เข้าใจเรื่องนึงกับพวกผู้หญิงจริง ๆ นะ

ถ้า definition ของคำว่า "แอ๊บแบ๊ว" มันมีความหมายตรงหรือใกล้เคียงกับคำว่า "น่ารัก"

ทำไมเราถึงต้องเกลียดคนหรือของอะไรน่ารัก ๆ ด้วยล่ะ?
(ไม่เข้าใจพอ ๆ กับว่า ทำไมผู้ชายส่วนมาก เห็นว่าน่ารักแล้ว ต้องอยาก "เอา" ไปซะทุกที เหมือนในหัวไม่มีเรื่องอย่างอื่นแล้วนอกจากเรื่องอย่างว่า)

ถ้าอธิบายว่า มันดูตอ ออ แห ลอ ไม่จริงใจ มันก็ยังพอเข้าใจได้ แต่ทำไมต้องเหมารวมว่าการทำตัวให้ดูน่ารัก มันต้องสื่อถึงความ ตอ ออ แห ลอ ไม่จริงใจ กันไปหมดด้วยล่ะ?

ต่อให้เป็นคนที่ทำตัวเข้มตลอดเวลา แต่เวลาเจอกับเจ้านายที่มีตำแหน่งสูงกว่า คงเป็นเรื่องยากที่จะขึ้นเสียงกับอีกฝ่าย หรือพูดเหมือนที่พูดกับเพื่อนตำแหน่งเดียวกัน การทำตัวยอม ๆ เจ้านายไป นั่นเรียกว่า "ตอ ออ แห ลอ" เหมือนกันรึเปล่า ในเมื่อใจเราจริง ๆ อาจอยากพูดอีกอย่างแต่พูดไม่ได้ เดี๋ยวโดนไล่ออก ฯลฯ

คำว่า "ตอ ออ แห ลอ" กับ ปรับตัว มันห่างกันแค่เส้นบาง ๆ หรือ?

ถามว่าแล้วรู้สึกรำคาญมั้ย ถ้าตามปกติคือไม่ นอกจากว่าจะไปแอ๊บแบ๊วผิดที่ผิดเวลา หรือทำมากจนเกินไป เช่นเอาแต่อ้อนให้ซื้อไอ้โน่นไอ้นี่ให้ ไม่เห็นแก่ตังในกระเป๋ากรูเลย อะไรทำนองนั้น (อันนั้นผมใช้คำที่ตรงตาม definition ว่า "เอาแต่ใจตัวเอง" ครับ อันนั้นคงไม่น่ารักแน่ ๆ ล่ะ)

เอาจริง ๆ ผมไม่เชื่อหรอกนะว่า ความอิจฉาริษยา ความโกหก "ตอ ออ แห ลอ" หลอกลวง หรือมารยา จะเป็นพื้นฐานนิสัยของมนุษย์เพศหญิง (หลายคนที่ผมพบเจอ ไม่น่าจะเป็นแบบนั้นได้ ตรงกันข้ามกับที่สังคม public อยู่เสมอ) ถ้าให้พูดแล้ว ผู้ชายนี่แหละอันตรายยิ่งกว่า ปากชอบบอกว่าพวกตัวเองเป็นเพศที่ตรงไปตรงมา จริงใจ แต่ความจริงบทจะหลอกลวงกันสักที ใครโดนเข้าไปแทบไม่เหลืออะไรพอกัน ยังไม่นับเรื่องความป่าเถื่อน ชอบแต่จะเอาชนะ ได้ทีขี่แพะไล่ ฯลฯ (จะมองว่าผมอคติผู้ชายด้วยกันก็ได้ เพราะมันคงจะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ )

แต่ทำไมรูปแบบสังคมถึงส่งเสริมให้แบ่งออกเป็นผู้หญิงสองประเภทใหญ่ ๆ แล้วตีกันเองด้วย ใครมันเป็นคนกำหนดวะ? เอาเข้าจริง ๆ สังคมผู้ชายมันก็ไม่ได้ดีกว่ากันแท้ ๆ แน่นอนจริง ๆ ไม่ว่าสังคมเพศไหนก็มักจะมีทั้งดีและเลว แต่ทำไมฝั่งผู้หญิงมักถูกทำให้ดูเป็นแง่ลบมากกว่า ในขณะที่เรื่องสังคมผู้ชายเกเรนี่กลับถูกพูดถึงน้อยมาก

อะไรเป็นตัวกำหนด? แล้วจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป เข้าใจว่ามันแก้ยาก แต่ใจคอจะให้เหมือนสังคมปลาใหญ่รุมงับปลาเล็กอย่างงี้กันต่อไปเลย? แล้วจะเกิดเป็น "คน" ทำไมวะครับ?

บอกตามตรง แม้ตอนนี้ผมก็ยังไม่เจอคำตอบที่น่าพอใจสักทีในเรื่องพวกนี้

เราว่า เป็นเรื่องปกติ นะคะ
เราทุกคนล้วนมีหลายบุคลิกเมื่ออยู่ในสังคมที่แตกต่างกัน
จะให้เสมอต้นเสมอปลาย ทำตัวเท่าเทียมกันตลอดก็คงไม่ใช่
มนุษย์เรามีทักษะในการปรับตัวได้ดีอยู่แล้ว บางทีจะเรียกว่าแอ๊บแบ๊วก็ไม่ถูกซะทีเดียว
อยู่กับพ่อกับแม่ เป็นอีกอย่าง
อยู่กับคนรู้จัก เป็นอีกอย่าง
อยู่กับเพื่อน เป็นอีกอย่าง
อยู่กับเพื่อนร่วมงาน เป็นอีกอย่าง
อยู่กับเพื่อนสนิท เป็นอีกอย่าง
อยู่กับเจ้านาย เป็นอีกอย่าง
อยู่กับลูกน้อง เป็นอีกอย่าง
อยู่กับแฟน เป็นอีกอย่าง
อยู่กับคนรัก เป็นอีกอย่าง
อยู่กับสามี/ภรรยา เป็นอีกอย่าง
ทุกอย่างล้วนเป็นตัวตนของเขาทั้งนั้น เพียงแต่จะแสดงออกอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

แต่ถามว่าแอ๊บแบ๊วนี่มีอยู่จริงไหม ก็มีค่ะ สกีลการแยกก็ขึ้นอยู่กับอคติของคนนะคะ
ถ้าเรามองกลาง ๆ ก็จะมองออกว่าแบบไหนแอ๊บ แบบไหนคือตัวตนของเขา
เราก็ไม่เชิงไม่ชอบ แต่แค่รำคาญเวลาเจอใครแอ๊บว่า ทำอันนี้ไม่ได้ ทำอันนั้นไม่ได้ ทำไม่เป็น ไม่เข้าใจ ยกไม่ขึ้น แต่อยู่คนเดียวไอ้ที่บอกว่าไม่ได้นี่ผู้หญิงเหล่านี้จะทำได้หมดทุกอย่างนั่นแหละ

เคยได้ยินไหมคะ มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน
เราว่าผู้ชายส่วนใหญ่ถึงจะไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้ แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะคบผู้หญิงแบบนี้นะคะ ถึงจะรำคาญอยู่บ้างแต่ก็เป็นเสน่ห์ในทีเดียวกัน
ผู้หญิงที่ไม่แอ๊บนี่ส่วนใหญ่จะแรง ห้าว ตรง สบาย ๆ ดูแลตัวเองเป็น อยู่คนเดียวได้ ช่วงแรกที่รู้จักผู้ชายอาจจะประทับใจในความเรียบง่ายไม่เรื่องมาก แต่ผู้หญิงแบบนี้จะทื่อเกินไป คบไปนาน ๆ อาจทำให้รู้สึกเบื่อ เพราะอะไร ๆ ก็พร้อมจะเข้าใจ ทำเองได้ ใช้ชีวิตคนเดียวเป็น จนชีวิตคู่จืดไป ก็ทำให้ผู้ชายเบื่อได้อ่ะค่ะ
ต้องแบบที่คุณบ่นนั่นแหละค่ะ ส่วนใหญ่จะทำให้พวกคุณคบกันยืด ยืดทั้ง ๆ ที่บ่นว่าเบื่อ รำคาญนั่นแหละ

อันนี้เราพูดถึงกรณีทั่วไปนะคะ ไม่ได้เจาะจงที่คุณเท่านั้นค่ะ