เลือกที่จะรักคนเป็นพ่อได้ แต่ทำไมทำใจยอมรับคนเป็นลูกได้ยากกว่า

กระทู้แรกในชีวิต อารมณ์คล้ายการระบายหาทางออกที่รู้คำตอบอยู่แล้วก็ไม่เชิง .... เราเลือกที่จะใช้ชีวิตกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก่อนหน้าที่เราจะตัดสินใจตกลงคบเค้า เค้าก็บอกเราว่าเค้าเคยมีครอบครัวมีลูกอยู่แล้วตั้งแต่ต้น แต่เป็นเพราะตัวเราในตอนนั้นรู้สึกกับเค้ามาก มาก...จนมองข้ามความรู้สึกที่จะเกิดขึ้นในตอนหลัง ครั้งแรกก่อนตัดสินใจก็คิดว่าจะทำใจได้เรื่องที่จะยอมรับลูกของเค้า แต่พอเอาเข้าจริงพอมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกลับเป็นว่าลึกๆแล้วเรารับไม่ได้ ทั้งๆที่ตัวเด็กก็อยู่กับแม่ของเด็กเอง ฝั่งแฟนของเราก็ส่งเสียค่าใช้จ่ายให้อย่างเป็นประจำทุกเดือน มีติดต่อหาลูกไปตามปกติ แต่พักหลังๆเหมือนแม่ของเด็กไม่ค่อยให้เค้าได้คุยกับลูก จะให้คุยเฉพาะเวลาที่อยากขอเงินเพิ่ม แฟนเราเคยเล่าให้ฟังว่า เค้าก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมีลูก ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก แต่ในเมื่อมีแล้วเค้าก็จะรับผิดชอบ เรายังแซวๆเลยว่า.. รีบแรดจังนะ ไม่รอเราอ่ะ แค่ 5ปีเอง ฮ่าๆ พูดไปก็จุกไป T0T เอาตรงๆนะ สงสัยคงเป็นเพราะเค้าเป็นแฟนคนแรกของเรา เราถึงอยากสร้างครอบครัวกับเค้า รู้สึกเหมือนไม่อยากให้เค้ามีภาระผูกพัน พื้นฐานเรามาจากครอบครัวที่ค่อนข้างพร้อม พ่อแม่เพื่อนฝูงคาดหวังว่าเราจะต้องได้คนที่เหมาะสมกับเราไม่ใช่ผู้ชายลูกติดแบบนี้ ...แต่ทำไงได้ ความรักก็คือรัก รักแบบใช้สมองและสติแล้ว และอันที่จริงควรจะต้องทำใจยอมรับให้ได้ว่าเค้ามีลูกแล้ว ไม่ใช่รู้สึกเห็นแก่ตัวแบบนี้ บางครั้ง มันเหมือนทำให้เราเป็นคนสร้างปมให้กับตัวเองเลยทีเดียว มันเหมือนกับไม่อยากจะมีลูกกับเค้าในอนาคตเพราะมันเหมือนกับลูกต้องแบ่งพ่อไปให้เด็กคนอื่น แต่ก็นะ คนมาทีหลังแบบเราไม่สมควรจะคิดเรื่องเห็นแก่ตัวแบบนี้ แค่ตอนนี้ลูกเค้าไม่มีพ่อก็รู้สึกเหมือนกับไปแย่งพ่อเค้ามา เด็กที่ไหนก็คงอยากจะมีทั้งพ่อและแม่ บางครั้งที่เค้าต้องกลับบ้านไปเยี่ยมลูกที่บ้านแฟนเก่า เราไม่อยากจะคิดอะไรให้มากเลย เพราะเชื่อใจ เพราะรัก.....คำตอบเดียว ที่เราควรทำให้ได้คือ มองให้มันเป็นธรรมดา ยอมรับให้ได้สินะ เราก็หวังเหมือนกันว่าสักวันเราจะทำได้ อยากจะขจัดปมในใจออกไปแบบแก้ปัญหาไม่พยายามหลอกตัวเองแต่ทำยากเหลือเกิน ขนาดแค่คิด แค่พิมพ์บอกเล่าสิ่งที่อยู่ในใจเนี่ย น้ำตาจะไหล.....เป็นกำลังใจให้คนที่ประสบปัญหาแบบเดียวกับเราแล้วก็เป็นกำลังใจให้ตัวเองด้วยแล้วกัน..เอวัง
บางครั้ง บางเรื่องราว บางที ถ้าเลือกที่จะไม่รับรู้ มันจะมีความสุขมากกว่าไหม