แรกๆก็ไม่ได้คิดนะคะ พอเจอบ่อยๆทุกๆวัน ก็รู้สึกเอือม แฟนจะพูดประมาณว่า ก็ฟ้าเป็นคนบอกเองว่า...สมมุติว่าเราชื่อฟ้า
สมมุติเราถามว่า
คุณเห็นเก้าอี้ตัวนี้สีแดงไหม มีคนจะซื้อ >> แทนที่จะบอกว่า ผมโยนทิ้งไปแล้ว แฟนจะพูดว่า ก็ฟ้าบอกว่ามันเก่า มันเสีย ผมก็เลยโยนทิ้งไปไง
ประตูบ้านล๊อกหรือป่าวคุณ >> ก็ฟ้าบอกว่าไม่ต้องล๊อก ผมก็ไม่ได้ล๊อกไง (คือประตูลูกบิดมันไม่ค่อยดี บางทีถ้าไม่ระวังมันจะล๊อก ก็เลยถามดู)
กินข้าวยังคะ >>ก็ฟ้าบอกไม่ต้องรอ ผมก็กินไปแล้ว ถ้าคุณบอกว่าจะซื้อกับข้าวเข้ามา ผมจะได้รอ
บางทีเราออกไปทำงาน กลับมาบ้าน ไม่แน่ใจว่าลูกได้กินข้ววหรือยัง เพราะแฟนเป็นคนกินไม่เป็นเวลา บางทีกลางวันไม่กินอะไรเลย ถ้าลูกกินแล้ว เราจะได้ไม่ต้องทำกับข้าว
ลูกกินข้าวหรือยังคะ >>ทำไมคุณต้องถามผมทุกที ผมไม่เคยมาถามอะไรคุณเลยว่าลูกกินข้าวยัง
ไปเที่ยวด้วยกัน เราเป็นคนจองรถเช่า ซึ่งเราก็บอกแล้วว่าโรงแรมที่จะพักมันมีค่าจอดรถนะ แฟนก็ตกลง ยังบอกให้ว่าไปจอดข้างทางก็ได้
พอไปถึงโรงแรม เราขับไปจอดรถเพื่อเซ็คอิน พนักงานรับรถแจ้งว่า มีค่าจอดรถนะครับ
แฟนทำหน้างงๆ เหรอ ผมไม่รู้ว่ามีค่าจอดรถด้วย แฟนผมเป็นคนจอง ผมไม่รุ้เรื่องเลย แฟนจัดการเองทั้งหมด คือพูดต่อหน้าเราเลย แบบเราหน้าชามาก
ผ่านมาห้าเดือน หลังจากไปเที่ยวด้วยกัน มันมีค่าใช้จ่ายลูกที่เราบอกแฟนว่า ช่วยแชร์ค่าใช้จ่ายลูกหน่อยนะ ทำยังกะโดนน้ำร้อนลวก
แฟนบอก ตอนไปเที่ยวด้วยกันอะ ผมไม่มีรายได้เลย(แฟนทำฟรีแลนต์ ไม่คิดจะหางานประจำทำ) แต่คุณบริษัทยังจ่ายเงินเดือนให้ตอนที่ไปพักร้อน คุณยังมาเอากับผมอีก
แฟนแก่กว่าเราสิบปี ภายนอกแมนมากเลย เล่นกล้าม ชอบตกแต่งซ่อมรถซ่อมบ้าน แต่เวลาคุยด้วย อาการหนักว่าผู้หญิงอีก
เราจะบอกเค้าประจำว่า มันเป็นประโยคคำถามธรรมดา เราไม่ได้จับผิดหรือต่อว่าคุณเลย อธิบายให้เค้าฟังว่าเรารู้สึกยังไงที่เค้าพูดแบบนี้ก็ไม่ได้นะ เค้าจะหงุดหงิดใส่
คุณเคยเจอคนประเภทนี้ไหม เราคิดว่าเค้าอาจจะไม่รู้ตัว คือเป็นคนแบบแก้ตัวเป็นนิสัย ถามอะไรนิดๆหน่อยๆต้องตอบไปล้านแปด วนๆมาที่ ก็คุณบอกอย่างงั้น อย่างงี้
อยู่ด้วยกันนานๆ คงเบื่อละมั้ง คุยอะไรก็ผิดหูไปหมด
เบื่อที่จะคุยด้วย
คุยกับสามีแล้วเหนื่อย ชอบโทษเราตลอด เราคิดมากไปไหม
สมมุติเราถามว่า
คุณเห็นเก้าอี้ตัวนี้สีแดงไหม มีคนจะซื้อ >> แทนที่จะบอกว่า ผมโยนทิ้งไปแล้ว แฟนจะพูดว่า ก็ฟ้าบอกว่ามันเก่า มันเสีย ผมก็เลยโยนทิ้งไปไง
ประตูบ้านล๊อกหรือป่าวคุณ >> ก็ฟ้าบอกว่าไม่ต้องล๊อก ผมก็ไม่ได้ล๊อกไง (คือประตูลูกบิดมันไม่ค่อยดี บางทีถ้าไม่ระวังมันจะล๊อก ก็เลยถามดู)
กินข้าวยังคะ >>ก็ฟ้าบอกไม่ต้องรอ ผมก็กินไปแล้ว ถ้าคุณบอกว่าจะซื้อกับข้าวเข้ามา ผมจะได้รอ
บางทีเราออกไปทำงาน กลับมาบ้าน ไม่แน่ใจว่าลูกได้กินข้ววหรือยัง เพราะแฟนเป็นคนกินไม่เป็นเวลา บางทีกลางวันไม่กินอะไรเลย ถ้าลูกกินแล้ว เราจะได้ไม่ต้องทำกับข้าว
ลูกกินข้าวหรือยังคะ >>ทำไมคุณต้องถามผมทุกที ผมไม่เคยมาถามอะไรคุณเลยว่าลูกกินข้าวยัง
ไปเที่ยวด้วยกัน เราเป็นคนจองรถเช่า ซึ่งเราก็บอกแล้วว่าโรงแรมที่จะพักมันมีค่าจอดรถนะ แฟนก็ตกลง ยังบอกให้ว่าไปจอดข้างทางก็ได้
พอไปถึงโรงแรม เราขับไปจอดรถเพื่อเซ็คอิน พนักงานรับรถแจ้งว่า มีค่าจอดรถนะครับ
แฟนทำหน้างงๆ เหรอ ผมไม่รู้ว่ามีค่าจอดรถด้วย แฟนผมเป็นคนจอง ผมไม่รุ้เรื่องเลย แฟนจัดการเองทั้งหมด คือพูดต่อหน้าเราเลย แบบเราหน้าชามาก
ผ่านมาห้าเดือน หลังจากไปเที่ยวด้วยกัน มันมีค่าใช้จ่ายลูกที่เราบอกแฟนว่า ช่วยแชร์ค่าใช้จ่ายลูกหน่อยนะ ทำยังกะโดนน้ำร้อนลวก
แฟนบอก ตอนไปเที่ยวด้วยกันอะ ผมไม่มีรายได้เลย(แฟนทำฟรีแลนต์ ไม่คิดจะหางานประจำทำ) แต่คุณบริษัทยังจ่ายเงินเดือนให้ตอนที่ไปพักร้อน คุณยังมาเอากับผมอีก
แฟนแก่กว่าเราสิบปี ภายนอกแมนมากเลย เล่นกล้าม ชอบตกแต่งซ่อมรถซ่อมบ้าน แต่เวลาคุยด้วย อาการหนักว่าผู้หญิงอีก
เราจะบอกเค้าประจำว่า มันเป็นประโยคคำถามธรรมดา เราไม่ได้จับผิดหรือต่อว่าคุณเลย อธิบายให้เค้าฟังว่าเรารู้สึกยังไงที่เค้าพูดแบบนี้ก็ไม่ได้นะ เค้าจะหงุดหงิดใส่
คุณเคยเจอคนประเภทนี้ไหม เราคิดว่าเค้าอาจจะไม่รู้ตัว คือเป็นคนแบบแก้ตัวเป็นนิสัย ถามอะไรนิดๆหน่อยๆต้องตอบไปล้านแปด วนๆมาที่ ก็คุณบอกอย่างงั้น อย่างงี้
อยู่ด้วยกันนานๆ คงเบื่อละมั้ง คุยอะไรก็ผิดหูไปหมด
เบื่อที่จะคุยด้วย