ใครเป็นแบบเราบ้างคะ

เคยมีแฟนมาคนนึง ซึ่งตอนนี้เป็นแฟนเก่าไปแล้ว  เขาเป็นผู้ชายที่ดีมากๆ ซึ่งเราก็ย่ำยีหัวใจเขาสุดๆ (บางช่วงเราก็ดีบางช่วงเราก็ทำไม่ดีใส่เขาเขาก็ทำไม่ดีกับเรา) ปนๆกันไป เขาเป็นผู้ชายคนนึงที่เราคิดว่าดีมากๆดีที่สุดเลยก็ว่าได้ เราอยากได้อะไรเขาหาให้ทุกอย่าง  อยากไปไหนพาไป อยากกินอะไรตามใจทุกอย่าง อาจจะมีทำให้เสียใจบ้าง แต่ไม่เคยทำให้รู้สึกว่าเราไม่มีค่าเลย ไม่เคยปล่อยให้รอไม่เคยปล่อยให้เหงา ไปไหนเดินจับมือ ทำตัวน่ารักขี้อ้อนใส่เราสุดๆ (แพ้ผู้ชายแบบนี้TT) เรางอนใส่ก็ง้อตลอด ไม่เคยหายไปให้เราสำนึงเอง ไม่มีรอบไหนที่ไม่เคยง้อ ง้อจนกว่าเราจะหาย โทรหากันทุกวันคอลก่อนนอนทุกคืนจนกว่าจะหลับ แทบไม่ได้พิมผ่านแชท ไปไหนมาไหนบอก ไม่เคยทำตัวให้เป็นห่วง อบอุ่นมากๆเวลาที่ได้อยู่ด้วย มันเป็นรักครั้งแรกที่ดีที่สุดๆ  แต่เพราะความไม่รู้จักพอ หรือความเอาแต่ใจ ชอบทำใส่  ผลสุดท้ายคือก็ต้องจบลงที่คำว่าเลิกกัน แต่ก็ยังตัดไม่ขาดต่อไม่ติด เลิกกันบ่อยมาก ใช้คำว่าเลิก พรำ่เพื่อ แต่รอบนี้ทำไมกลายเป็นว่าเลิกกันไปจริงๆสะละ  แต่พอมีคนใหม่ ก็เป็นว่าคิดถึงคนเก่า  คิดถึงอะไรเดิมๆ คิดถึงสิ่งที่เขาทำให้ กลายเป็นคนมาตรฐานสูงไปเลย อยากบอกคนที่มีรักดีๆ ที่คิดว่าลงตัวกับเราอยู่แล้ว รักษามันไว้ดีๆ มันไม่มีอะไรดีไปกว่านั้นแล้วจริงๆ แต่ถ้าคิดว่าไม่ก็ต้องถามหัวใจตัวเองแล้วแหละ  อย่าหวั่นไหวกับอะไรที่เข้ามาแค่ชั่วคราวเพราะไม่สามารถกลับมาแก้ไขมันได้อีก


เราพิมพ์แก้นิดหน่อยนะคะ