สวัสดีคะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มเลยละกันคะ เรากับแฟนคบกันมาจะเข้า 7 เดือนละคะ ก่อนคบก็รู้จักกันมาพักใหญ่ เพราะทำงานที่เดียวกัน คะ
ครั้งแรกที่รู้จักกันก็เป็นเพื่อนร่วมงานคะ ติดต่อประสานงานกันปกติ แล้วแรกๆนั้นคือเรามีคนคุยคะ คุยแบบเพื่อนไม่พิเศษอะไรมากรู้จักจากบีทอคสมมติ เรียกว่า พี ละกันนะคะพี สูง ขาว หน้าตาก็เข้าขั้นดีเลยทีเดียว ส่วนแฟนเราเค้าก็เลิกกับแฟนมาพักใหญ่ สมมติ เรียกว่า เต้ เอาเป็นว่า เต้โสด แต่เรามีคนที่เริ่มคุย ตอนนั้นเรากับเต้ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ ช่วงแรกๆ พี เลิกงานเสร็จถ้าว่าก็จะมาชวนเราไปทานข้าวเย็น เราก็จะชวนเต้ไปด้วยกัน ก็จะไปด้วยกันแบบนี้บ่อยๆ 3 คนเป็นแบบนี้ อยู่เวลา 2 เดือน เรากับพีก็ไม่มีอะไรพัฒนา เพราะเราว่าเรากับพี มันมีอะไรหลายอย่างที่เข้ากันไม่ได้ บางความคิดและการมองโลก พีจะเป็นคนแบบ โม้ๆ ขี้คุยซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่ค่อยจะชอบเลยก็เลยยังไม่มีการพัฒนา บางครั้งพีชวนไปไหนเราก็ปฏิเสธ ส่วนมากเวลาไปไหน เราจะให้เต้ไปด้วยเสมอ มีแค่สองครั้งที่เคยไปด้วยกันสองคน ไปทำบุญ ส่วนเต้ก็ยังไม่มีใครเหมือนเดิม แต่พักหลังๆ เวลาเราชวนไปไหนถ้า พี ไปด้วย เต้จะไม่ค่อยไป จะปฏิเสธ อ้างนั้นนี่ เหนื่อย ขอกลับก่อนเราก็คิดว่าแปลกละ ก็บ่นๆให้พีฟัง ว่าเต้แปลกๆ ไปเนอะ ไรงี้ พีก็พูดว่าอาจจะมีธุระ ไม่ก็คงเหนื่อยจริงๆ เราก็คิดว่างั้นไม่มีไร แต่หลังๆเราชวนเต้ไป ทานข้าวหรือไปเดินเล่นช่วงวันหยุด เต้ก็จะไปนะ ถ้าไปกันสองคน
มาวันนึง เต้ก็ถามเราว่า ...... เธอกับพีเป็นแฟนกันยังเห็นคุยๆกันนานแล้ว เราก็ตอบว่า.......ยังว่ะ ยังรู้สึกมันมีหลายอย่างที่ยังไม่ใช่พีก็คงคิดเหมือนกันแหละ ว่าแต่แกถามทำไมว่ะ เต้ตอบว่า..ไม่มีอะไร
และมาเหตุการณ์ ก่อนที่จะเป็นแฟนกัน คือเรากับพี ทะเลาะกันเรื่องเต้ คือพีไม่อยากให้เราสนิทกับเต้มากเพราะพีไม่สบายใจ เราก็บอกเชิงเหตุผลไปว่าเรากับเต้ทำงานที่เดียวกันนะต้องติดต่อประสานงานกันตลอดจะไม่ให้สนิทได้ไง แล้วเราจะบอกให้อีกอย่างนะพี เรากับพี ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะอย่าล้ำเส้น หลังจากนั้นพีทำตัวหนักกว่าเดิมคะ โทรจิกตลอดช่วงกลางวัน เรานี่แบบ เห้ยเวลางานนะเนี่ยโทรมาไรนักหนา พีก็จะบอกว่า แค่คิดถึงเฉยๆ บางครั้งเรายุ่งจริงๆก็ไม่ได้รับสาย ตอนเย็นนี่มาถึงที่ทำงานเลยคะ.....เป็นแบบนั้นอยู่ 2 อาทิตย์คะ คือเราไม่ไหวกับการกระทำของพี เราเลยถามพีไปว่า ทำแบบเนี่ยชอบเราหรอ รักเราหรอ....พีไม่ตอบ ไม่เคยบอกและไม่เคยพูดเลย แล้วพีก็หายไปสักอาทิตย์นึง ช่วงอาทิตย์นั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ ไลน์ไปหาพีบ้าง เพราะเห็นเงียบไปแต่พีก็ไม่ตอบและไม่โทรมาเราก็เลยไม่สนใจเลยเพราะพีหายไปเอง ช่วงนั้นเต้ก็ดูแบบยิ้มได้ยิ้มบ่อย เป็นช่วงที่ตัวติดกันมาก ไปเดินเล่น ไปทานข้าว เรารู้สึกไม่เกร็งเหมือนอยู่กับพีนะ เป็นตัวเองดี เราอยู่กับเต้ละสบายใจ
แล้วมาเย็นวันนึงเราไปทานข้าวเย็นกับเต้ เพราะเลิกงานค่ำหน่อยเลยแวะทานข้าวกัน ก็ไปเจอพีมากินข้าวกับเพื่อนที่ร้านเดียวกัน ก็พอเราเห็นพี เรายิ้มให้นะแต่พีทำเป็นไม่สนใจเราก็เลยไม่สนเหมือนกัน ทานข้าวเสร็จ เราเดินไปลานจอดรถกับเต้ พีก็เดินมาเรียก เราแล้วบอกขอคุยอะไรด้วยหน่อย
เราเลยเดินตามพีไป คำถามแรก
พี : สบายดีไหม เลิกงานดึกนะเนี่ย
เรา : ก็สบายดีนะ วันนี้งานยุ่งนะ
พี : แล้วกับเต้เป็นไง เป็นแฟนกันยัง?
คือเรางง เห้ย เต้มันมาชอบเราตอนไหน เราตอบไปว่า...จะถามแค่นี้ใช่ม่ะ งั้นเรากลับ
พี : ตอบก่อน ..... // เราเดินหนีเลยคะ พีเดินตามมา ดึงเสื้อไว้ ยื้อๆฉุดๆสักพัก เต้ก็เดินมาถามว่าเป็นไรกัน
พีก็บอกอย่ายุ่ง ขอคุยกะเราก่อน เราบอกว่าไม่คุยแล้วกลับกันเต้ พีปล่อยแล้วพูดว่า
พี : เต้ ชอบ ..... หรอ ทำไมชอบมายุ่งจังว่ะ
เรา : ไร้สาระไปม่ะพี อย่าลากเต้เข้ามาเกี่ยว ปัญหามันอยู่ที่ใคร พีก็รู้ พยายามปรับตัวกันแล้วมันไปกันไม่ได้ก็ต้องยอมรับ อย่าพาล
เต้ : เออ เราชอบ ...... แล้วทำไม ///// คนที่ยืนอึ้งคือเรา
เต้ : ผญ เค้าไม่ชอบก็พอเถอะ อีกอย่าง เรากะ ......ก็คบกันแล้ว อย่ามายุ่งอีก
พี : อ่าเค แค่อยากรู้สิ่งที่มันคาใจ ว่ามันจริงไหม แค่นั้น โชคดีนะรักกันนาน ๆ//// แล้วพีก้อเดินเข้าร้านไป
มาต่อนะคะ
เรายังรักกันอยู่ไหม? แล้วเราจะไปต่อดีหรือปล่าว
เริ่มเลยละกันคะ เรากับแฟนคบกันมาจะเข้า 7 เดือนละคะ ก่อนคบก็รู้จักกันมาพักใหญ่ เพราะทำงานที่เดียวกัน คะ
ครั้งแรกที่รู้จักกันก็เป็นเพื่อนร่วมงานคะ ติดต่อประสานงานกันปกติ แล้วแรกๆนั้นคือเรามีคนคุยคะ คุยแบบเพื่อนไม่พิเศษอะไรมากรู้จักจากบีทอคสมมติ เรียกว่า พี ละกันนะคะพี สูง ขาว หน้าตาก็เข้าขั้นดีเลยทีเดียว ส่วนแฟนเราเค้าก็เลิกกับแฟนมาพักใหญ่ สมมติ เรียกว่า เต้ เอาเป็นว่า เต้โสด แต่เรามีคนที่เริ่มคุย ตอนนั้นเรากับเต้ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ ช่วงแรกๆ พี เลิกงานเสร็จถ้าว่าก็จะมาชวนเราไปทานข้าวเย็น เราก็จะชวนเต้ไปด้วยกัน ก็จะไปด้วยกันแบบนี้บ่อยๆ 3 คนเป็นแบบนี้ อยู่เวลา 2 เดือน เรากับพีก็ไม่มีอะไรพัฒนา เพราะเราว่าเรากับพี มันมีอะไรหลายอย่างที่เข้ากันไม่ได้ บางความคิดและการมองโลก พีจะเป็นคนแบบ โม้ๆ ขี้คุยซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่ค่อยจะชอบเลยก็เลยยังไม่มีการพัฒนา บางครั้งพีชวนไปไหนเราก็ปฏิเสธ ส่วนมากเวลาไปไหน เราจะให้เต้ไปด้วยเสมอ มีแค่สองครั้งที่เคยไปด้วยกันสองคน ไปทำบุญ ส่วนเต้ก็ยังไม่มีใครเหมือนเดิม แต่พักหลังๆ เวลาเราชวนไปไหนถ้า พี ไปด้วย เต้จะไม่ค่อยไป จะปฏิเสธ อ้างนั้นนี่ เหนื่อย ขอกลับก่อนเราก็คิดว่าแปลกละ ก็บ่นๆให้พีฟัง ว่าเต้แปลกๆ ไปเนอะ ไรงี้ พีก็พูดว่าอาจจะมีธุระ ไม่ก็คงเหนื่อยจริงๆ เราก็คิดว่างั้นไม่มีไร แต่หลังๆเราชวนเต้ไป ทานข้าวหรือไปเดินเล่นช่วงวันหยุด เต้ก็จะไปนะ ถ้าไปกันสองคน
มาวันนึง เต้ก็ถามเราว่า ...... เธอกับพีเป็นแฟนกันยังเห็นคุยๆกันนานแล้ว เราก็ตอบว่า.......ยังว่ะ ยังรู้สึกมันมีหลายอย่างที่ยังไม่ใช่พีก็คงคิดเหมือนกันแหละ ว่าแต่แกถามทำไมว่ะ เต้ตอบว่า..ไม่มีอะไร
และมาเหตุการณ์ ก่อนที่จะเป็นแฟนกัน คือเรากับพี ทะเลาะกันเรื่องเต้ คือพีไม่อยากให้เราสนิทกับเต้มากเพราะพีไม่สบายใจ เราก็บอกเชิงเหตุผลไปว่าเรากับเต้ทำงานที่เดียวกันนะต้องติดต่อประสานงานกันตลอดจะไม่ให้สนิทได้ไง แล้วเราจะบอกให้อีกอย่างนะพี เรากับพี ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะอย่าล้ำเส้น หลังจากนั้นพีทำตัวหนักกว่าเดิมคะ โทรจิกตลอดช่วงกลางวัน เรานี่แบบ เห้ยเวลางานนะเนี่ยโทรมาไรนักหนา พีก็จะบอกว่า แค่คิดถึงเฉยๆ บางครั้งเรายุ่งจริงๆก็ไม่ได้รับสาย ตอนเย็นนี่มาถึงที่ทำงานเลยคะ.....เป็นแบบนั้นอยู่ 2 อาทิตย์คะ คือเราไม่ไหวกับการกระทำของพี เราเลยถามพีไปว่า ทำแบบเนี่ยชอบเราหรอ รักเราหรอ....พีไม่ตอบ ไม่เคยบอกและไม่เคยพูดเลย แล้วพีก็หายไปสักอาทิตย์นึง ช่วงอาทิตย์นั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ ไลน์ไปหาพีบ้าง เพราะเห็นเงียบไปแต่พีก็ไม่ตอบและไม่โทรมาเราก็เลยไม่สนใจเลยเพราะพีหายไปเอง ช่วงนั้นเต้ก็ดูแบบยิ้มได้ยิ้มบ่อย เป็นช่วงที่ตัวติดกันมาก ไปเดินเล่น ไปทานข้าว เรารู้สึกไม่เกร็งเหมือนอยู่กับพีนะ เป็นตัวเองดี เราอยู่กับเต้ละสบายใจ
แล้วมาเย็นวันนึงเราไปทานข้าวเย็นกับเต้ เพราะเลิกงานค่ำหน่อยเลยแวะทานข้าวกัน ก็ไปเจอพีมากินข้าวกับเพื่อนที่ร้านเดียวกัน ก็พอเราเห็นพี เรายิ้มให้นะแต่พีทำเป็นไม่สนใจเราก็เลยไม่สนเหมือนกัน ทานข้าวเสร็จ เราเดินไปลานจอดรถกับเต้ พีก็เดินมาเรียก เราแล้วบอกขอคุยอะไรด้วยหน่อย
เราเลยเดินตามพีไป คำถามแรก
พี : สบายดีไหม เลิกงานดึกนะเนี่ย
เรา : ก็สบายดีนะ วันนี้งานยุ่งนะ
พี : แล้วกับเต้เป็นไง เป็นแฟนกันยัง?
คือเรางง เห้ย เต้มันมาชอบเราตอนไหน เราตอบไปว่า...จะถามแค่นี้ใช่ม่ะ งั้นเรากลับ
พี : ตอบก่อน ..... // เราเดินหนีเลยคะ พีเดินตามมา ดึงเสื้อไว้ ยื้อๆฉุดๆสักพัก เต้ก็เดินมาถามว่าเป็นไรกัน
พีก็บอกอย่ายุ่ง ขอคุยกะเราก่อน เราบอกว่าไม่คุยแล้วกลับกันเต้ พีปล่อยแล้วพูดว่า
พี : เต้ ชอบ ..... หรอ ทำไมชอบมายุ่งจังว่ะ
เรา : ไร้สาระไปม่ะพี อย่าลากเต้เข้ามาเกี่ยว ปัญหามันอยู่ที่ใคร พีก็รู้ พยายามปรับตัวกันแล้วมันไปกันไม่ได้ก็ต้องยอมรับ อย่าพาล
เต้ : เออ เราชอบ ...... แล้วทำไม ///// คนที่ยืนอึ้งคือเรา
เต้ : ผญ เค้าไม่ชอบก็พอเถอะ อีกอย่าง เรากะ ......ก็คบกันแล้ว อย่ามายุ่งอีก
พี : อ่าเค แค่อยากรู้สิ่งที่มันคาใจ ว่ามันจริงไหม แค่นั้น โชคดีนะรักกันนาน ๆ//// แล้วพีก้อเดินเข้าร้านไป
มาต่อนะคะ