ทำไมประเทศที่กำลังพัฒนาทั่วโลกหรือแม้แต่ไทยเองเจอปัญหาในการพัฒนาประเทศคล้ายๆกันหมดเลย เพราะอะไร?

เพราะทุกประเทศที่กำลังเจอปัญหานี้นั้น ล้วนแต่ไม่ได้พัฒนาตนเอง ด้วยตนเอง
คือ ประเทศเหล่านั้น ไม่ได้สร้างความเจริญของประเทศจากโครงสร้างทางสังคมเดิมของตนเป็นหลัก
ซึ่งโครงสร้างทางสังคมเดิมของตนเองในประวัติศาสตร์นั้นเอง ที่เป็นรากเหง้าของวัฒนธรรม และโครงสร้างสังคมในปัจจุบัน
และโครงสร้างนั้ยังเป็นรากฐานสำคัญในการกำหนดทิศทางพัฒนาสังคม ผ่านแนวคิดของวัฒนธรรม และประเพณี

ในเมื่อสังคมไม่ได้มี วัฒนธรรม และประเพณี จริงๆ ที่วิวัฒนาการผ่านกาลเวลามา
วัฒนธรรม และประเพณีนั้น มันก็จะอ่อนแอ และไม่สามารถเป็นรากฐานที่ดีของสังคมได้
และเมื่อสังคมอ่อนแอ ก็จะส่งผลกระทบอย่างชัดเจนต่อทิศทาง หรือระบบ ในการพัฒนาคน และกระทบต่อประเทศในที่สุด
ในเมื่อประเทศขาดทรัพยากรบุคคลที่มีมาตรฐาน และขาดสังคมที่จะรักษามาตรฐานที่ดีนั้นใว้ได้ ประเทศจึงเดินหน้าต่อไปไม่ได้

ในหลายๆประเทศ ที่อยู่ในกระเทศกำลังพัฒนานั้น ล้วนถูกแรงพลักดันในการพัฒนาจากภายนอกทั้งสิ้น
แต่ประเทศที่พัฒนาแล้วทุกประเทศ เขาผลักดันตนเองจากภายใน จากประวัติศาสตร์ รากเหง้าของตนเอง

อย่างเช่นสิงคโปร์ ที่พ้นเงาของอังกฤษ อังกฤษทิ้งอะไรใว้บ้าง มาเลเซียก็ไม่เอา
แต่พวกเขาก็พัฒนาตนเองมาจนถึงวันที่พวกเขาเป็นประเทศพัฒนาแล้วได้ ในแบบของพวกเขาเอง