เรากะแฟนคบกันมา 3 ปีแล้วคะ แฟนเราเด็กกว่าเรา 6 ปี เรียนอยู่ ปวช.มา 5 ปียังไม่จบ แต่ทางบ้านแฟนเลยไม่ให้เรียนแล้ว เราทำงานหาเงินอยู่คนเดียว เงินของแฟนก็ได้จากที่พ่อแม่โอนมาบ้างแต่ไม่บ่อย เดือนนึงโอนมาแค่ 2000-3000 บางทีก็ไม่ถึง เราทำงานได้เงินประมาณเดือนละ 25000-35000 แต่เราก็ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ และให้ส่งให้พ่อให้แม่ทุกเดือน แต่ยังต้องเอามาใช้กะแฟนอีก บางทีรู้สึกเหนื่อยไปบ้าง ก็เลยพูดกับแฟนบ่นกับแฟน แต่คำตอบได้กลับมาคือขี้บ่นไปไหม พอต่อมาคือพูดอะไรก็ฟังไปเป็นว่าเราบ่นไปซะทุกเรื่อง พอเราคิดเรื่องแต่งงาน ทางบ้านเขาก็บอกว่าอีกไม่นานจะไปขอเราแน่นอน แต่ถ้าเราจะแต่งจริงๆเราก็คิดของเราเองว่า จะเก็บเงินแต่งงานเองไม่อยากรบกวนเงินทางบ้านเขามาก เพราะเราไม่อยากให้ใครคิดว่าต้องขอจากฝ่ายชายฝ่ายเดียวเราคิดว่าถ้าคนเรารักกันถ้าช่วยกันเก็บเงินแต่งงานหน้าจะดีกว่า แต่ทุกวันนี้แฟนเรายังไม่มีงานทำเลย เราก็เริ่มท้อแล้วด้วย ยิ่งนับวันไม่ค่อยสนใจเราโทรหาก็ไม่ค่อยคุย บอกไม่รู้จะคุยอะไร เวลาเราโทรหาเราหาเรื่องคุยตลอดพอบอกว่าตัวเองไม่มีอะไรจะถามเขาหรอ เขาก็ตอบมาว่าไม่รู้จะถามอะไร เราก็ตัดปัญหาด้วยการบอกแค่นี้ก็ได้ ไว้คุยกันใหม่ เรารู้สึกว่าเราไม่เคยได้รับการใส่ใจเวลาอยู่ห่างกัน แต่พออยู่ด้วยกันก็ดูแลเราดีนะไม่เคยไปเที่ยวไหนเลยอยู่กับเราตลอด แต่พอเรากลับไปทำงาน ก็มีแอบเที่ยวบ้าง บางที่เรารู้นะแต่ไม่อยากพูดกลัวทะเลาะกัน เลยปล่อยเลยตามเลย แล้วต่อไปเราควรทำไงดี จะทนอย่างนี้หรือ ออกมาอยู่คนเดียวดีกว่า
เขียนกระทู้ครั้งแรกอาจจะวนๆไปหน่อยนะคะ
ถ้าเราคิดจะใช้ชีวิตร่วมกับใครคนหนึ่งแต่เราเป็นฝ่ายหาเงินเก็บเงินอยู่คนเดียว คิดว่าแฟร์ไหม
เขียนกระทู้ครั้งแรกอาจจะวนๆไปหน่อยนะคะ