ทำยังไงดี เมื่อแฟนไม่แยกแยะ ปัญหาทางบ้านกับความรัก ?

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ถ้าผิดพลาดตรงไหน ขอโทษด้วยนะคะ เจ้าของกระทู้อายุ 21 ปี ส่วนแฟนเจ้าของกระทู้ 19 เราคบกันมาได้ 3 ปี เกือบเข้าปีที่ 4 ยอมรับว่าความรักของตัวเจ้ากระทู้กับแฟนมันเริ่มต้นมันไม่ค่อยดีนัก เพราะตอนนั้นต่างคนก็ต่างมีแฟนอยู่แล้ว แต่เราต่างเลิกกับแฟนโดยที่เขาทั้งคู่ไม่ผิด แต่เรา 2 คนที่ผิด ไม่รู้จักยับยั่งชั่งใจ เรากับแฟนคนปัจจุบันเคยคบกันก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็เลิกกันไป เพราะตอนนั้นตัวเราเองไม่ได้ชอบเขาและนิสัยเขาสักเท่าไหร่ แต่วันนึงเราก็วนกลับมาเจอกัน เขาทำทุกทางเพื่อให้เรารักเขา  ช่วง 2 ปีแรกเจ้าของกระทู้กับแฟนคบกันไม่มีปัญหา อาจจะมีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อย เขาพยายามทำทุกอย่างให้เรามีความสุข ตามใจ ง้อทั้งๆที่บ้างเรื่องตัวเขาเองก็ไม่ผิด เขาดีกับเราทุกอย่าง เรื่องนอกใจไม่มี แต่ตอนนั้นตัวเจ้าของกระทู้เองก็ไม่ได้ทำดีกับเขาสักเท่าไหร่ เวลาโมโหไม่ได้ดั่งใจ เราเองชอบทำร้ายเขา ทั้งคำพูดคำจาและร่างกาย เราเองเป็นคนขี้หงุดหงิดชอบพูดจาไม่ดีใส่เขาเสมอ แต่เขาก็ยอม จนเข้าปีที่ 3 ช่วงปิดเทอมหน้าฝน ตัวเจ้าของกระทู้เองต้องกลับมาอยู่บ้าน คือตอนเปิดเทอมเจ้าของกระทู้จะอยู่หอกับแฟน ช่วงที่เรากลับบ้านแรกๆก็ไม่มีอะไร ผ่านไปได้สัก 2 อาทิตย์เราเริ่มทะเลาะกันมากขึ้น เป็นเพราะตัวเจ้าของกระทู้เองที่ไม่ชอบให้เขาไปเที่ยวกับเพื่อน แล้ววันนั้นเป็นวันเกิดแฟนเจ้าของกระทู้ วันที่ 6 ตุลา แต่แฟนเจ้าของกระทู้จัดวันที่ 9 เขาไปนั่งสังสรรค์กับเพื่อนโดยที่ไม่บอกเราสักคำ เราโกรธมากที่เขาไม่ยอมบอก เราบังคับให้เขาเลิกกินแล้วกลับบ้าน ถ้าไม่กลับเราขู่ว่าจะเลิก เหมือนตอนนั้นเขาจะปรี๊ดแตกเหมือนกัน แต่เขาก็กลับพอมาอีกวันเขาหายไปครึ่งวัน เขาบอกว่าโทรศัพท์เปิดไม่ติด เราก็โมโหจะเลิกท่าเดียวเขาถามว่าจะเอาไงจะเลิกไหม ? เราก็บอกว่าเลิก ตอนแรกเขาก็ไม่ยอม แต่เราใจแข็งไม่ยอมคืนดี และเหมือนเขาคงหมดความอดทนกะเรา เขาก็บอกโอเค เลิกก็เลิก เราใจหายมากตอนนั้น ไม่เคยคิดว่าเขาจะไม่ยื้อเราแล้ว เราเริ่มกระวนกระวาย เราขอเขาไม่เลิกได้ไหม เขาบอกไม่ไหวแล้ว ที่เขาเป็นอยู่มันไม่ใช่ตัวเขา มันฝืนใจเขา ตอนที่เขาอธิบายทุกอย่างมา เราถามเขาว่าทำไมถึงไม่เอานิสัยตัวเองเข้ามาก่อนคบกันตั้งแต่ที่แรก ฝืนตัวเองทำไม เขาบอกว่ากลัวเราไม่รัก กลัวเราเลิกกะเขาเพราะเราทนนิสัยของเขาไม่ได้ แต่เราเคยบอกเขาไว้ก่อนคบว่าให้เป็นตัวเอง ไม่ต้องมาเปลี่ยนตัวเองเพื่อเรา ถ้าเรารักเขาเราก็ต้องยอมรับนิสัยของเขาได้ แต่มันไม่ใช่ 2 ปีแรกเขาฝืนตัวเองมาตลอดเราก็พึ่งรู้ตลอดเขามาระบาย กับเรา เราบอกเขาว่าไม่เลิกได้มั้ยยอมรับว่าตอนนั้นเรารักเขามาก ตอนแรกเหมือนเขาจะไม่ยอม แต่เขาก็ยอม แต่เขาบอกว่าเขาอาจจะไม่ได้เป็นเหมือนเดิมเราก็โอเค ยอมรับตอนนั้นเราเสียใจมาก เราร้องไห้กับเรื่องที่เขาเปลี่ยนไปมาเทอมนึงเต็มๆ เรายอมรับว่ามันเป็นแบบนี้เพราะเรา แต่เราก็เปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา จากที่เคยทำร้ายเขา จากที่เราไม่เคยให้เขาไปเที่ยวไหนกับเพื่อน เรา จากที่ไม่เคยเข้าหาญาติเขาพ่อกับแม่เขา เราก็ทำให้ ทำทุกอย่างให้เขาสบายใจ เพื่อวันนึงชีวิตคู่ของเรามันจะโอเค ช่วงเปิดเทอมมาทุกอย่างโอเค แต่ก็ไม่มากช่วงที่อยู่หอกับเราเขาจะเป็นอีกคน คอยใส่ใจ ดูแลช่วงที่กลับมาอยู่บ้านเขาจะเป็นอีกคนที่ไม่เห็นเราอยู่ในสายตาเลย เราทำอะไรก็หงุดหงิดใส่ตลอด เราอยู่บ้านกับเขาพ่อแม่เขารับรู้ทุกอย่างเรื่องของเรา จนวันนึงเราทะเลาะกันหนักมากๆ ช่วงนั้นบ้านเขากำลังทำกิจการ เขาไปซื้อของส่วนเราไปเรียน ตอนนั้นเขาสัญญาว่าจะมารับเรา เราคอยเขา แต่เขาไม่ได้ไปรับเพราะเขาซื้อของอยู่และยุ่งอยู่แต่เขาไม่ได้โทรมาบอกเราโดยตรง แต่จะไม่โกรธถ้าเขาโทรมาบอกกับเราตรงๆ แต่เขาโทรไปบอกเพื่อนอีกคนเราทะเลาะกันหนักมากๆ ทำไมถึงสัญญาแล้วทำไม่ได้สักครั้ง นิสัยที่เสียสุดๆอย่างนึงคือทำสัญญาที่ให้ไว้กับเราไม่ได้เรยสักครั้ง ทั้งๆที่เราเคยบอกว่าอย่าสัญญาถ้าทำไม่ได้ เราไม่ยอมกลับบ้านกับเขา บอกเลิกเขา เขาก็ปล่อยเราทิ้งไว้หอ แม่เขารับรู้ แม่เขาให้เลิกกับเรา เขาก็เชื่อน่ะ เขาไม่โทรมาถามเราสักคำเลยว่าเราเป็นยังไงบ้าง เราจะกลับไปบ้านเขาเพื่อไปเก็บของแต่ตอนนั้นรถหมด เราเลยต้องเหมาแท็กซี่ไป ตังก็ไม่พอ เราพยายามโทรหาเขา แต่เขาปิดเครื่องโทรไปหาแม่เขาแต่แม่เขาโกหก ว่าเขายังไม่ถึงบ้าน ทั้งๆที่ขี่รถกลับมาบ้าน ชม.เดียวก็ถึง เราก็โอเค เลิกก็เลิก พอถึงบ้านเขา เขาเห็นเราก็เอาตังมาจ่ายค่าแท็กซี่ให้ ยอมรับว่าตอนนั้นเราโกรธมาก ตอนนั้นเราทนไม่ไหว ด้วยความที่เขาเปลี่ยนไปแล้วมาเจอช่วงที่แม่เขากีดกันตอนที่เราทะเลาะกันเขาใช้โทรศัพท์แม่ส่งมาในกล่อง ขค.เฟส คล้ายๆว่าเหมือนกับแม่เขาเป็นคนส่งมาเอง ขค.ประมาณว่าพ่อกับแม่ยังไมเคยทำให้เสียใจแล้วเขาเป็นใครมาทำให้เสียใจ ถ้าไปกันไม่ไหวก็หยุด ตอนเรานั้นเครียดมาก ปัญหามันเกิดจาก 2 คน แต่เชื่อมั้ยเราเผ็นคนแก้คนเดียว จะว่าเราผิดมากเราก็ยอมรับ แต่เราคิดเขากลับไม่ให้กำลังใจแถมซ้ำเติม เวลาที่เขาทำผิดจริงๆเราให้อภัยเขาตลอด ไม่ว่าจะร้องไห้แค่ไหน เป็นอะไรที่ไม่ไหวสุดๆ เราขอเขานอนวันนึงพรุ่งนี้เราจะขนของกลับบ้าน แต่เขาไม่ยอม เขาบอกไม่เลิก เขาสัญญาว่าจะไม่เป็นแบบนี้อีกเราก็ใจอ่อน เชื่อเขา แต่เขาก็ทำอีก จากนั้นเราโอเคเขาไม่เปลี่บนเราก็เปลี่ยนตัวเองพยายามทำให้แม่เขาชอบ พยายามทำทุกอย่างที่เขาชอบกว่าจะผ่านปัญหามาได้เกือบตายเหมือนกัน เราจะเป็นฝ่ายไป ปิดเทอมอีกครั้งเราก็ได้ห่างกัน ช่วงแรกๆที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเขาโอเคมากใส่ใจทุกอย่าง จนมาช่วงเดือนเมษา 2559 เราเริ่มกลับมาทะเลาะอีก เรื่องเดิมๆ คือเขาไม่สนใจ ไม่โทรหา หายไปไหนทำอะไรก็ไม่บอก ปล้อยให้เราเป็นห่วง บางครั้งคุยอยู่ก็หายไปเฉยๆ แต่เฟสขึ้นออนเรานอยมาก เราขอให้เขาทำตัวเหมือนเดิมเขาบอกโอเค จะพยายามเปลี่ยน แต่ก็เหมือนเดิม เราน้อยใจเขาหลายเรื่องมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องมาบ้านเรา ช่วงหลังๆนี้เขาไม่มาเลย ทั้งๆที่เมื่อก่อน เราทั้งคู่จะไปๆมาๆบ้านเขา และบ้านเรา แต่เดี๋ยวนี้เราต้องเป็นฝ่ายไปอย่างเดียว จนมาตอนนี้เราทะเลาะหนัก เริ่มไม่ไหว เขาขอห่างกับเราสักอาทิตย์ด้วยเหตุผลที่เขามีปัญหาทางบ้าน แต่เราก็ไม่รู้หรอกว่ามีปัญหาอะไร และเขาก็เครียดกับเรื่องของเราด้วย เขาบอกว่าสู้ไม่ไหว เขาเลยหยุดเรื่องของเราไว้ก่อนขอแก้ปัญหาทางบ้านก่อน แต่เราก็เห็นเขามีความสุขดีน่ะ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกับครอบครัวเห็นไปเที่ยวเล่นกับครอบครัวดีเราก็ไม่รู้ว่าเขาหามาเป็นข้ออ้างหรือเปล่า เขาบอกถ้าครบอาทิตย์เมื่อไหร่ถ้าเรายังรักกันเราจะกลับมาคบกัน เราก็โอเคให้เขาไปเคลียเรื่องครอบครัวให้เสร็จวันแรกที่ห่างเราเสียใจมากแทบไม่เป็นอันตาทำอะไร เครียด ร้องไห้ตลอด แต่ก็ผ่านมาได้เข้าวันที่ 2 เราก็โอเค จนมาวันที่ 3 เราทนไม่ไหว เเหมือนเราทำใจกะคำตอบได้แล้ว เราทักไปถามเขาว่าจะเอายังไงจะเลิกหรือว่าจะคบ เขาถามว่าเรารู้สึกยังไง เราบอกว่ายังห่วง ยังคิดถึงเหมือนเราบอกว่าถ้าไม่รุ้สึกอะไรแล้วก็บอกได้น่ะ แต่เขาบอกว่ายังรู้สึกเหมือนเดิมกับเรา เป็นห่วงแล้วก็คิดถึง แต่เรารู้สึกได้ว่าเขาไม่เหมือนเดิม เราบอกเขาเลิกก็ได้น่ะ ถ้าไม่ได้รักกันแล้ว เขาก็ยังยืนยันว่าไม่เลิก เขาบอกให้เรารอให้เขาเคลียกับปัญหาที่บ้านให้เสร็จก่อน เขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม เราก็บอกโอเคจะรอตอนนี้เราสับสนมาก เราไม่รู้ว่าเราควรจะรอเหมือนที่เรารับปากเขาดีไหม ? เพราะที่ผ่านมาเราเจ็บกับการกระทำอะไรหลายๆอย่างของเขามาก