ผู้หญิงคนนี้ผมตามจีบเธออยุ่ 7 เดือนแล้ว
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรากลับบ้านด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน บ่อย ๆ จนใคร ๆ ก็นึกว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว
ผมสารภาพรักกับเธอแล้ว ขอเธอเป็นแฟนแล้ว หลายครั้ง แต่เธอปฏิเสธทุกครั้ง
ล่าสุด สงกรานต์ เธอยอมให้ผมขับรถไปส่งที่บ้าน ตจว. ไปคุยกับพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ ทุกคนรู้ว่าผมมาในฐานะอะไร เหมือนเธอจะเล่าเรื่องของผมให้ญาติผู้ใหญ่ฟังไว้บ้างแล้ว ผู้ใหญ่ก็ไม่รังเกียจผม ให้การต้อนรับ แถมก่อนกลับยังบอกว่า ถ้ามาคราวหน้า ให้พาพ่อแม่มาด้วย !!
กลับมาถึงกรุงเทพ ผมคุยกับเธอเป็นเรื่องเป็นราวอีกครั้ง บอกเธอว่าขอแค่คบกันเป็นแฟนอย่างเป็นทางการก่อนได้มั้ย
แต่คำตอบที่รับก็คือ เธอรับปากกับผมว่า เธอจะไม่มีใคร ไม่มองใคร ไมคุยกับใครนอกจากผมคนเดียว แต่ยังไม่อยากเป็นแฟนกับผม ขอให้ผมรอไปก่อน ถ้าเธออยากเป็นแฟนด้วย เธอจะเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอเอง ตอนนี้ ขอให้เราเป็นอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ก่อน ถ้าผมรอได้ก็ขอให้รอ ถ้ารอไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เธอว่าอย่างนั้น !!
ทำไม ? ทำไมเธอทำแบบนี้ครับ ???
ทำไมเธอทำแบบนี้ ?
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรากลับบ้านด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน บ่อย ๆ จนใคร ๆ ก็นึกว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว
ผมสารภาพรักกับเธอแล้ว ขอเธอเป็นแฟนแล้ว หลายครั้ง แต่เธอปฏิเสธทุกครั้ง
ล่าสุด สงกรานต์ เธอยอมให้ผมขับรถไปส่งที่บ้าน ตจว. ไปคุยกับพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ ทุกคนรู้ว่าผมมาในฐานะอะไร เหมือนเธอจะเล่าเรื่องของผมให้ญาติผู้ใหญ่ฟังไว้บ้างแล้ว ผู้ใหญ่ก็ไม่รังเกียจผม ให้การต้อนรับ แถมก่อนกลับยังบอกว่า ถ้ามาคราวหน้า ให้พาพ่อแม่มาด้วย !!
กลับมาถึงกรุงเทพ ผมคุยกับเธอเป็นเรื่องเป็นราวอีกครั้ง บอกเธอว่าขอแค่คบกันเป็นแฟนอย่างเป็นทางการก่อนได้มั้ย
แต่คำตอบที่รับก็คือ เธอรับปากกับผมว่า เธอจะไม่มีใคร ไม่มองใคร ไมคุยกับใครนอกจากผมคนเดียว แต่ยังไม่อยากเป็นแฟนกับผม ขอให้ผมรอไปก่อน ถ้าเธออยากเป็นแฟนด้วย เธอจะเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอเอง ตอนนี้ ขอให้เราเป็นอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ก่อน ถ้าผมรอได้ก็ขอให้รอ ถ้ารอไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เธอว่าอย่างนั้น !!
ทำไม ? ทำไมเธอทำแบบนี้ครับ ???