1. เดินทางสู่เชียงคาน
    ผมเป็นชายรักชาย (เกย์) คนหนึ่ง ปัจจุบันทำงานอยู่ในกรุงเทพมหานคร ตอนนี้อายุก็เดินเข้าใกล้เลขสามเข้าไปทุกที ผมค่อนข้างเป็นคนติดดินกินข้าวข้างทาง โดยสารรถเมล์ หน้าตาไม่โดดเด่น แต่งตัวบ้านๆ ทำงาน office เป็นมนุษย์เงินเดือนน้อยๆ คนหนึ่ง และสิ่งที่ผมชื่นชอบเป็นพิเศษ คือ อาหาร การท่องเที่ยว และเพลงลูกทุ่ง การตัดสินใจลุยเดี่ยวไปเชียงคานของผมครั้งนี้ เกิดขึ้นจากเหตุผลหลัก คือ
1. ใช้วันลาพักร้อนของที่ทำงานเก่าให้หมด เพื่อไปหาที่พักร่าง ก่อนกลับมาเริ่มชีวิตมนุษย์เงินเดือนกับงานใหม่ที่รอผมอยู่
2. อยากไปให้ไกลจากความวุ่นวายของเมืองหลวง อาจกาศร้อน รถติด คนพลุกพล่าน แม้แค่วันสองวันก็ยังดี
3. อยากไปให้สิ่งต่างๆ ช่วยบำบัดใจของผมให้ดีขึ้น

    ซึ่งจากการค้นหาข้อมูลจากหลายๆ แหล่ง ผมก็พบว่าเชียงคานนี่แหละ น่าจะตอบสนองความต้องการของผมได้มากที่สุด ประสบการณ์เดินทางคนเดียวมาหลายครั้ง ทำให้ผมตัดขาดจากความกลัว เหลือแต่ความกระหายในการเดินทาง และพบเจอกับรูปแบบวิถีชีวิตใหม่ๆ ที่ผมยังไม่เคยสัมผัส เมื่อไม่มีความกลัว กายพร้อม ใจพร้อม ทุนพร้อม ผมจึงตัดสินใจจองที่พัก ซื้อตั๋วรถทัวร์ และยัดเสื้อผ้าลงเป้ออกเดินทางในคืนวันอาทิตย์ที่ 3 เมษายน มุ่งหน้าสู่อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย

    ทั้งเที่ยวไปและเที่ยวกลับ ผมเลือกใช้บริการรถทัวร์ของบริษัทขนส่ง 999 (บขส.) กรุงเทพฯ-เลย-เชียงคาน ถ้าเป็น VIP ราคาประมาณหกร้อยกว่าบาท ภายในรถมีทั้งที่นั่งเดี่ยวและคู่ กว้างขวาง สามารถเอนและยืดขาได้สบาย เหมาะกับคนขายาวๆ แบบผม แอร์เย็นฉ่ำ ผ้าห่มก็อุ่นใช้ได้ครับ ระหว่างทางรถจอดให้ลงทานข้าวและยืดเส้นยืดสายได้ประมาณ 20 นาที สามารถนำคูปองที่ติดมากับตั๋วไปแลกอาหารทานหรือแลกซื้อขนมได้เลยครับ

    ส่วนเพื่อนร่วมทางของผมใน trip นี้ เป็นหนังสือพระราชนิพนธ์แปลในสมเด็จพระเทพรัตน์ฯ 2 เล่ม เป็นนวนิยายจีน ชื่อเรื่องตามภาพครับ (มันเศร้าดีจังเหนอะ) ผมเพิ่งได้มาจากงานสัปดาห์หนังสือหมาดๆ


หมายเหตุ : ภาพถ่ายในทริปนี้ ผมถ่ายด้วยกล้องมือถือและกล้อง digital ธรรมดาๆ และผมก็ไม่ได้ช่ำชองในการถ่ายภาพ ภาพเลยออกมาไม่ชัดและไม่สวยงามสะดุดตา ต้องขออภัยด้วยครับ


    รถทัวร์ใช้เวลาแล่นจากสถานีขนส่งหมอชิต 2 มาถึงจังหวัดเลยประมาณ 7-8 ชั่วโมง ผมตื่นมาก็เห็นพระอาทิตย์กำลังขึ้น เลยใช้มือถือแชะภาพไป 1 ครั้ง ได้ภาพเบลอๆ เหมือนหน้าคนถ่ายตอนนั้นมาครับ


    จากตัวเมืองเลย รถทัวร์แล่นไปอีกประมาณ 1 ชั่วโมงเศษก็ถึงเชียงคาน มีคุณลุง 3 ล้อมารอรับผู้โดยสาร ซึ่งจากจุดจอดรถ บขส. ใกล้ตลอดสดเทศบาลเชียงคาน มาที่พักที่ซอยศรีเชียงคาน 19 คุณลุงคิดค่าบริการ 20 บาท พร้อมนามบัตรเผื่อผมจะใช้บริการให้ลุงพาเที่ยวครับ


    ผมจองที่พักไว้ที่ Chiang Khan River View เป็น Guest House ตั้งอยู่ปากซอยศรีเชียงคาน 19 ลักษณะเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น ดัดแปลงเป็นห้องพัก มีอยู่หลายห้องครับ ทั้งห้องพัดลมและห้องแอร์ จะเลือกที่มีห้องน้ำในตัวหรือห้องน้ำรวมได้ตามสะดวก (ตอนที่ผมไปพัก คุณอาที่เป็นเจ้าของบ้านบอกว่ากำลังปรับปรุงเป็นห้องน้ำในตัว เพราะแขกจะชอบมากกว่า) หน้าบ้านติดถนนคนเดิน ส่วนด้านหลังติดริมแม่น้ำโขง มีระเบียงและม้านั่งให้นั่งทอดอารมณ์ชมทิวทัศน์แม่น้ำโขงและเมืองสานะคาม สปป.ลาว ได้ทุกยามตามความพอใจ แถมยังมีจักรยานฟรีให้ปั่นเที่ยวได้ตามอัธยาศัย และที่ผมประทับใจมากที่สุด คือ คุณอาเจ้าของบ้านเป็นกันเองมากๆ ครับ แนะนำที่เที่ยว ที่กิน ที่พักผ่อนให้ดีมากๆ ท่านจะเรียกแทนตัวเองว่า แม่ และเรียกผมว่า ลูก ตลอด ที่นี่ไม่มีบริการอาหารเช้านะครับ แต่จะมีเครื่องดื่มจำพวกชา กาแฟ โอวัลตินให้บริการ (ตัวเอง) ราคาห้องพักอยู่ที่ประมาณ 400 - 1,000 บาทต่อคืน ผมเลือกพักห้องแอร์ ห้องน้ำในตัว เห็นวิวแม่น้ำโขง ราคาคืนละ 900 บาท ช่วงที่ผมเข้าพักเป็นวันธรรมดา แขกเลยไม่เยอะ (น่าจะมีผมห้องเดียว) ทำให้ยิ่งรู้สึกสงบและเป็นส่วนตัวมากๆ เรียกว่าประทับใจและคุ้มค่าแก่การเดินทางมาหลายร้อยกิโลเมตร






ติดตามต่อใน comment นะครับ