เป็นเพื่อนกับสาวเปลี่ยวคนที่โพสกระทู้ก่อนหน้าครับ นางอยากให้มาตั้งเป็นเพื่อนเลยจัดให้
...
ไม่รู้จะคุยอะไรเหมือนกัน ขอมาเล่าความคานส์ของตัวเองละกันนะ
ผมเป็นเกย์ครับ เป็นคนหัวกลางๆ ตอนเด็กๆหน้าตาจัดว่าเลวร้ายมาก ไม่มีจุดเด่นอะไรทั้งสิ้น อยู่ในซอกมุมมืดๆ รู้ตัวตั้งกะเด็กแล้วครับว่าเป็นเกย์ มอต้นอยู่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยตุ๊ดเกย์กระเทย ประมาณการว่าห้องที่ผมเรียนมีชายแท้ไม่น่าถึงครึ่งห้อง ตอนนั้นก็เริ่มชอบผู้ชายหล่อๆนะครับ แต่ไม่ได้เปิดตัวว่าเป็นเกย์ แต่เพื่อนที่คบนี่แบบสาวๆเพียบ 555
พอมอปลายย้ายโรงเรียนครับ ย้ายมาโรงเรียนสหะ มีชายหญิง แต่เอาจริงๆ ผู้หญิงเยอะกว่าผู้ชาย และผู้ชายก็มักไม่ใช่ผู้ชาย แต่ผมก็ไม่ได้เปิดตัวนะว่าเป็นเกย์ ตอนมอห้าแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึงด้วย เขินๆ แต่ชีวิตก็แสนราบเรียบ เหมือนเด็กผู้ชายธรรมดาคนนึง กดเกม ทำเลข เดินสยาม ฯลฯ
เข้ามหาลัยเปิดมาปีแรกแบบ ชีวิตเปลี่ยน เจอผู้คนมากหน้าหลายตามาก ตอนนั้นก็มีสังคมเล็กๆของตัวเองครับ เริ่มไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนบ้าง ก็ได้รู้จักพี่คนนึงแก่กว่าผมสองสามปีโดยประมาณครับ เค้าเป็นผู้ชายอบอุ่น ตัวสูง ยิ้มหวานตลอดเวลา สงสัยเราจะติดใจรอยยิ้มของเขานะ เลยคุยๆกันมาพักนึง ก็ตกลงคบกันครับ พอคบกัน ก็ได้เรียนรู้นิสัยกัน อีกฝ่ายเป็นคนดีนะครับ แต่ติดตรงที่ เค้าไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำ แล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจความคิดผม ผมเลยขอกลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม คือเอาตรงๆ ตอนนั้นผมเรื่องมากอะครับ คิดว่าอยากมีแฟนแบบที่เป็นผู้นำเราได้ เป็นผู้ใหญ่ ฉลาดรู้ทันความคิดเรา คือเอาตรงๆ ผมเยอะเองอะครับ คบได้สองวีคจบ
หลังจากจบคนแรกไปผ่านมาสองปีก็มาถึงคนที่สอง เป็นรุ่นพี่ต่างคณะแต่มหาลัยเดียวกัน พี่เค้าตรงสเปกเราสุดๆ หน้าตาดี ตัวสูง นิสัยดี เทคแคร์ ฉลาดมากจนน่ากลัว 555 ตอนแรกเหมือนจะรู้สึกดีครับ แต่พอเริ่มคบกันแบบ พี่เค้าก็เริ่มเข้ามาในชีวิตมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ จนรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง แบบ ตอนนั้นผมอารมณ์เด็กอะครับ พี่เค้าชอบโทรมาชวนคุยนานๆเรื่องแบบไม่มีประเด็นเช่น ทานไรดี ทำไรอยู่ คิดถึงปล่าววว ตอนนั้นรู้สึกแบบอึดอัด เลยขอกลับมาศึกษากันใหม่แบบพี่น้อง(เหมือนเดิม) และจบไป คบได้สองวีคจบเช่นกัน
ชีวิตก็ราบเรียบ เรียนจบก็ทำงาน ชีวิตบ้านๆ เหมือนชาวบ้านปรกติ ต่างตรงที่ พ่อกับแม่แยกทางกัน ผมเป็นลูกชาย มีหน้าที่ต้องดูแลแม่ ก็ทำงาน หาเงิน รับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้าน ให้เงินเดือนแม่ และแม่บ้านหนึ่งคน ไม่ได้คิดถึงเรื่องมีคู่เท่าไหร่
มารู้ตัวอีกทีจะสามสิบแล้ว กลัวขึ้นคานส์ เริ่มฟุ้งซ่าน เล่นเวปบอร์ด หาเพื่อนคุย แก้เหงา ค่อนข้างปลงครับเรื่องคู่ เพราะตัวเองแบบราบเรียบมาก เป็นคนที่แบบ unknown อะครับ หน้าตาบ้านๆ หุ่นไม่ดี หัวกลางๆถึงกลวงๆ ฐานะและรายได้กลางๆ แล้วก็บุคลิกแปลกๆระดับนึง เคยคุยกับลูกน้องชีบอกว่าบุคลิกภายนอกดูนิ่งๆ ถ้าไม่คุยกันเห็นเฉยๆ จะไม่อยากเข้าใกล้ แต่พอพูดคุยกันก็ขำๆไม่มีไร เหมือนมีรังสีอำมหิต 555
...
ก็ไม่รู้จะมาเล่าทำไมเหมือนกันนะ เพื่อนชวนเลยมาเล่า
...
ไหนๆก็หลงเข้ามาอ่านละ งั้นเราขอชวนเลยละกัน มาเล่าเรื่องราวคานส์ๆของตัวเองกันเถอะ อยากเผือกเรื่องชาวบ้านบ้างครับ คริคริคริ
โดนสาวเปลี่ยวเจ้าของกระทู้แนะนำบังคับให้มาตั้งกระทู้เป็นเพื่อนครับ "มาเล่าเรื่องราวคานส์ๆของตัวเองกันมั้ยครับ"
...
ไม่รู้จะคุยอะไรเหมือนกัน ขอมาเล่าความคานส์ของตัวเองละกันนะ
ผมเป็นเกย์ครับ เป็นคนหัวกลางๆ ตอนเด็กๆหน้าตาจัดว่าเลวร้ายมาก ไม่มีจุดเด่นอะไรทั้งสิ้น อยู่ในซอกมุมมืดๆ รู้ตัวตั้งกะเด็กแล้วครับว่าเป็นเกย์ มอต้นอยู่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยตุ๊ดเกย์กระเทย ประมาณการว่าห้องที่ผมเรียนมีชายแท้ไม่น่าถึงครึ่งห้อง ตอนนั้นก็เริ่มชอบผู้ชายหล่อๆนะครับ แต่ไม่ได้เปิดตัวว่าเป็นเกย์ แต่เพื่อนที่คบนี่แบบสาวๆเพียบ 555
พอมอปลายย้ายโรงเรียนครับ ย้ายมาโรงเรียนสหะ มีชายหญิง แต่เอาจริงๆ ผู้หญิงเยอะกว่าผู้ชาย และผู้ชายก็มักไม่ใช่ผู้ชาย แต่ผมก็ไม่ได้เปิดตัวนะว่าเป็นเกย์ ตอนมอห้าแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึงด้วย เขินๆ แต่ชีวิตก็แสนราบเรียบ เหมือนเด็กผู้ชายธรรมดาคนนึง กดเกม ทำเลข เดินสยาม ฯลฯ
เข้ามหาลัยเปิดมาปีแรกแบบ ชีวิตเปลี่ยน เจอผู้คนมากหน้าหลายตามาก ตอนนั้นก็มีสังคมเล็กๆของตัวเองครับ เริ่มไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนบ้าง ก็ได้รู้จักพี่คนนึงแก่กว่าผมสองสามปีโดยประมาณครับ เค้าเป็นผู้ชายอบอุ่น ตัวสูง ยิ้มหวานตลอดเวลา สงสัยเราจะติดใจรอยยิ้มของเขานะ เลยคุยๆกันมาพักนึง ก็ตกลงคบกันครับ พอคบกัน ก็ได้เรียนรู้นิสัยกัน อีกฝ่ายเป็นคนดีนะครับ แต่ติดตรงที่ เค้าไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำ แล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจความคิดผม ผมเลยขอกลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม คือเอาตรงๆ ตอนนั้นผมเรื่องมากอะครับ คิดว่าอยากมีแฟนแบบที่เป็นผู้นำเราได้ เป็นผู้ใหญ่ ฉลาดรู้ทันความคิดเรา คือเอาตรงๆ ผมเยอะเองอะครับ คบได้สองวีคจบ
หลังจากจบคนแรกไปผ่านมาสองปีก็มาถึงคนที่สอง เป็นรุ่นพี่ต่างคณะแต่มหาลัยเดียวกัน พี่เค้าตรงสเปกเราสุดๆ หน้าตาดี ตัวสูง นิสัยดี เทคแคร์ ฉลาดมากจนน่ากลัว 555 ตอนแรกเหมือนจะรู้สึกดีครับ แต่พอเริ่มคบกันแบบ พี่เค้าก็เริ่มเข้ามาในชีวิตมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ จนรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง แบบ ตอนนั้นผมอารมณ์เด็กอะครับ พี่เค้าชอบโทรมาชวนคุยนานๆเรื่องแบบไม่มีประเด็นเช่น ทานไรดี ทำไรอยู่ คิดถึงปล่าววว ตอนนั้นรู้สึกแบบอึดอัด เลยขอกลับมาศึกษากันใหม่แบบพี่น้อง(เหมือนเดิม) และจบไป คบได้สองวีคจบเช่นกัน
ชีวิตก็ราบเรียบ เรียนจบก็ทำงาน ชีวิตบ้านๆ เหมือนชาวบ้านปรกติ ต่างตรงที่ พ่อกับแม่แยกทางกัน ผมเป็นลูกชาย มีหน้าที่ต้องดูแลแม่ ก็ทำงาน หาเงิน รับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้าน ให้เงินเดือนแม่ และแม่บ้านหนึ่งคน ไม่ได้คิดถึงเรื่องมีคู่เท่าไหร่
มารู้ตัวอีกทีจะสามสิบแล้ว กลัวขึ้นคานส์ เริ่มฟุ้งซ่าน เล่นเวปบอร์ด หาเพื่อนคุย แก้เหงา ค่อนข้างปลงครับเรื่องคู่ เพราะตัวเองแบบราบเรียบมาก เป็นคนที่แบบ unknown อะครับ หน้าตาบ้านๆ หุ่นไม่ดี หัวกลางๆถึงกลวงๆ ฐานะและรายได้กลางๆ แล้วก็บุคลิกแปลกๆระดับนึง เคยคุยกับลูกน้องชีบอกว่าบุคลิกภายนอกดูนิ่งๆ ถ้าไม่คุยกันเห็นเฉยๆ จะไม่อยากเข้าใกล้ แต่พอพูดคุยกันก็ขำๆไม่มีไร เหมือนมีรังสีอำมหิต 555
...
ก็ไม่รู้จะมาเล่าทำไมเหมือนกันนะ เพื่อนชวนเลยมาเล่า
...
ไหนๆก็หลงเข้ามาอ่านละ งั้นเราขอชวนเลยละกัน มาเล่าเรื่องราวคานส์ๆของตัวเองกันเถอะ อยากเผือกเรื่องชาวบ้านบ้างครับ คริคริคริ