คือเราคบกับแฟนมา 5 ปีกว่า..
เค้าเป็นคนที่ดีมาก ไม่เคยเจ้าชู้หรือทำอะไรให้เสียใจ
แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยตรงใจเราเท่าไหร่
อย่างเช่น เราชอบไปนั่งร้านกาแฟ แต่เค้าจะไม่ชอบ
เราชอบถ่ายรูป แต่เค้าไม่มีฟิลแบบนั้น
เค้าไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำเท่าไหร่ แต่ก็ดี ที่บ้านเขาก็ดีกับเรามาก
จนเรารู้สึกว่าหาอะไรที่ดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว
แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ตอบโจทย์เราอยู่ดี จนตอนหลังเราเริ่มเบื่อ
ตรงที่เค้าเหยาะแหยะ คอยระแวงเพราะเราห่างกันตอนทำงาน
เราเลยบอกเลิกเค้า เพราะเรารำคาญ และก็รู้สึกแบบว่าทั้งๆ ที่มีแฟน
แต่ทำไมเราต้องเดินเหงาอยู่คนเดียวทุกวันหลังเลิกงาน
แต่เราก็ไม่ได้มีใคร จนเลิกมาได้ 3 เดือน
เรารู้สึกเคว้งๆ เหมือนชีวิตไม่มีที่เกาะเกี่ยว
เราอยากได้เค้ากลับมา แต่เราก็ไม่อยากกลับไปรู้สึกเหมือนอย่างเดิมๆ
เหมือนอ่านหนังสือเล่มเก่า ต้องกลับมาเจอความรู้สึกเก่าๆ
แต่เราก็คิดว่าเราคงหาอะไรที่ดีแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว...
เราควรทำไงดีคะ ควรกลับไปรึเปล่า เค้าบอกเค้ายังรู้สึกกับเราอยู่..
ปล.เราเคยคิดว่าเราคงไม่มีใครอีกแล้วและแต่งงานกับเค้านะ
ขอบคุณสำหรับความเห็นค่ะ
ปรึกษาหน่อยค่ะ เรื่องมันเป็นงี้...
เค้าเป็นคนที่ดีมาก ไม่เคยเจ้าชู้หรือทำอะไรให้เสียใจ
แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยตรงใจเราเท่าไหร่
อย่างเช่น เราชอบไปนั่งร้านกาแฟ แต่เค้าจะไม่ชอบ
เราชอบถ่ายรูป แต่เค้าไม่มีฟิลแบบนั้น
เค้าไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำเท่าไหร่ แต่ก็ดี ที่บ้านเขาก็ดีกับเรามาก
จนเรารู้สึกว่าหาอะไรที่ดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว
แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ตอบโจทย์เราอยู่ดี จนตอนหลังเราเริ่มเบื่อ
ตรงที่เค้าเหยาะแหยะ คอยระแวงเพราะเราห่างกันตอนทำงาน
เราเลยบอกเลิกเค้า เพราะเรารำคาญ และก็รู้สึกแบบว่าทั้งๆ ที่มีแฟน
แต่ทำไมเราต้องเดินเหงาอยู่คนเดียวทุกวันหลังเลิกงาน
แต่เราก็ไม่ได้มีใคร จนเลิกมาได้ 3 เดือน
เรารู้สึกเคว้งๆ เหมือนชีวิตไม่มีที่เกาะเกี่ยว
เราอยากได้เค้ากลับมา แต่เราก็ไม่อยากกลับไปรู้สึกเหมือนอย่างเดิมๆ
เหมือนอ่านหนังสือเล่มเก่า ต้องกลับมาเจอความรู้สึกเก่าๆ
แต่เราก็คิดว่าเราคงหาอะไรที่ดีแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว...
เราควรทำไงดีคะ ควรกลับไปรึเปล่า เค้าบอกเค้ายังรู้สึกกับเราอยู่..
ปล.เราเคยคิดว่าเราคงไม่มีใครอีกแล้วและแต่งงานกับเค้านะ
ขอบคุณสำหรับความเห็นค่ะ