ถ้าเพื่อนโคตรสนิทคุยแชทกับแฟนแบบนี้ควรจะหึงมั้ย??????คิดมากไปเองหรือปล่าว

คือมันมีประเด็นให้คิดก่อนหน้านีคือนานมาแล้วงานวันเกิดเราเพื่อนเราแบบเริ่มตึงนิดๆเราก็เต้นๆกันแบบเพื่อนเราก็เต้นกับแฟนเราแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเราก็เข้าไปเต้นด้วยๆก็คิดว่าปกติสนุกสนานเราก็ตึงๆ แล้วบังเอิญว่าเก้าอี้ไม่พอนั่งเราก็บอกเพื่อนว่าเฮ้ยมานั่งตัวเดียวกันดิ่ เออแต่เพื่อนเราก็นั่งตัวเดียวกับแฟนเราพูดประมาณว่าเฮ้ยนั่งตัวนี้ก็ได้ตรงนั่นเดี๋ยวชงเหล้าลำบาก ก็อาจใช่เด็กชงเหล้าอาจเดินเข้าลำบาก เราก็เออๆนั่งๆไปเหอะ แต่ซักพักแฟนเราก็ลุกขึ้นแหล่ะประมาณว่าเสียสละ เวลาเพื่อนเราโพสสเตตัสไรก็แล้วแต่เวลาเราไปจับโทรศัพท์แฟนก็จะเห็นตลอดว่าแฟนเรามันไปเสร่อทุกคอมเม้นแหล่ะแต่ไม่ได้มีไรก็แซวๆธรรมดาคือเพื่อนเราเพิ่งเลิกกับแฟนแหล่ะ เราไม่ได้คิดมากอะไรหรอกเพราะสนิทกันมาก มากที่เรียกได้ว่าเก็บความลับของกันและกันแหล่ะ เรารู่้จักกันมาแต่เด็กๆ ละก็มีวันนึง เพื่อนแชทมาหาเราบอกคุยปกติ เพราะพักหลังๆต่างคนต่างมีลูกเลยไม่ค่อยเจอกัน แต่โทรหากันตลอด เราก็กลัวเเพื่อนจะเหงาเพราะเพื่อนเราโสด คุยๆกันละก็จบบทสนทนากันไป แล้วเราก็ไปจับโทรศัพท์แฟนเราก็เห็นแชทคุยกับเพื่อนเราแหล่ะเวลาน่าจะหลังจากที่เราคุยกับเพื่อนเว่าราแหล่ะ แต่ก็เป็นประโยคแบบถามคำตอบคำ แฟนเราไม่ค่อยพิมยาวยุ่แล้ว ก็มีสติกเกอร์แบบร้องไห้ตลกๆ แล้วแฟนเราก็ขับรถเราเลยเอามาตอบ แต่ไม่ได้บอกเพื่อนว่าเราเอง แล้วเพื่อนก็ตอบมาประมาณว่าลืมกันได้ไง ไรประมาณนี้สองสามประโยคดแต่เราไม่ได้ตอบ แล้วลูกก็เอาโทรศัพท์ไปเล่น แล้วเสียเตือนแชทก็ดังสองสามหน แฟนเราก็ยื้อจะเอาโทรศัพท์จากลูกให้ได้ทังๆที่ก็ขับรถอยู่  เราก็เลยแย่งมาให้แล้ววางไว้ข้างๆเราแต่เราไม่ได้เปิดดู แฟนเราก็แบบโทรศัพท์ล่ะเอาโทรศัพท์มา เราก็บอกขับรถยังจะเล่นทำไม แฟนก็แบบป่าวจะเอามาเก็บ คือกลัวเราจะเล่นโทรศัพท์ มันก็เลยรู้สึกแปลกๆ  พอซักพักแฟนเราก็เลยพูดว่าเออเพื่อนเธอทักมาพูดคุยกันเรื่องนี้นั่น เราแค่ตะขิดตะขวงใจว่าเพื่อนเราคุยกับเราอีกอย่างคุยกับแฟนเราอีกอย่างคุยกับเราสั๊นสั้น คุยกับแฟนเรายาวมาก เราเองยังไม่คุยกับแฟนเยอะขนาดนี้เราเป็นคนไม่ชอบแชทด้วยแหล่ะเพราะเราชอบคุยแบบได้ยินเสียงมากกว่าก็เราแต่งงานกับแฟนแล้วด้วยมั้งเลยไม่ค่อยแชทหากันนอกจากเราไปต่างจังหวัด ถามว่าเพื่อนเราเคยมีประวัติแย่งแฟนเพื่อนคนอื่นมั้ยก็มีน่ะ แต่เราชอบรู้สึกแบบถ้า ผช มันไม่เจ้าชู้ก็คงไม่มีใครแย่งใครได้ เราชอบคิดตั้งแต่สมัยเรียนแล้วว่าเพื่อนยังไงก็มาก่อนแฟนเลิกกันไปก็ไปเป็นคนอ่ื่น แต่ล่ะครั้งที่แฟนเพื่อนมาชอบมันเราก็ไม่เห็นว่ามันเป็นคนผิด แต่เราก็เตือนมันเสมอแหล่ะว่าอย่าไปคบต่อเลย ผช คนนี้ยังไงเคยเป้นแฟนเพื่อนเรา แต่มันก็ไปคบ เราก็แค่ไม่คุยกับ ผช คนนี้น แต่กับเพื่อนคนนี้เราก็โอเคเรารู้ว่าเพื่อนคนอื่นไม่โอเค แต่เราเป็นรักเพื่อนแหล่ะ  เลิกกันไปแต่ล่ะคนเพื่อนคนนี้กับเพื่อนอีกคนก็กับมาคุยกันเหมือนเดืมเเราก็ดีใจ เพื่อนเราหน้าตาดีมีลูกแล้วแต่ยังสวยอยู่ เรากับเพื่อนก็กระแตพอๆกันแหล่ะ แต่เราพอเราแต่งงานก็หยุดทุกอย่างแหล่ะ จากเคยเป็นบัดดี้ เพื่อนเราก็ฉายเดี่ยวบ้างไปกับเพื่อนกลุ่มอื่นบ้าง แต่เรารู้สึกรักสนิทเหมือนเดิม เราไม่เคยปรึกษาใครเรื่องนี้ที่ยังคาใจ เพราะเราเป็นคนเดียวที่จริงใจกับเพื่อนคนนี้ที่สุด เราคอยช่วยเหลือกันอยู่สองคน เราปกป้องกัน เราไม่อยากรู้สึกไม่ไว้เพื่อนตัวเองเลยแฟนเราก็ด้วย  อีกหน่อยเราต้องเจอเพื่อนเราบ่อยเพราะร่วมงานกันแล้วก็ต้องทำงานกับแฟนเราด้วยเราไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่ควรเกิด แต่นั่นแหล่ะ เราอาจกังวลมากเกินไป  ถ้าเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิดเราก็สู้ไม่ไหวจริงๆ เมื่อก่อนเพื่อนเราเล่นโซเชียลไม่เป็นเราเลยสอนสมัตรให้ เห็นว่าโสด เหงา เรากลัวมากว่าถ้าสิ่งที่คิดเป็นจริงเราจะไม่เลือกเพื่อนเราไม่อยากต้องเสียเพื่อนเรายอมเลิกกับแฟน แต่กัวว่าถ้าเกิดขึ้นมาจิงๆ เราจะเลือกแฟนเราแล้วต้องเสียเพื่อนต้องมานั่งทะเลาะกับเพื่อน คิดมากไปจิงๆ ไม่เคยคิดแบบนี้เลย ตัวเราเองเราค่อนข้างระวังตัว เราผูกมิตรกับแฟนเพื่อนได้ แต่ไม่เคยหลังไมค์ ไม่เคยแม้แต่จะคิดเกินเลย กับเพื่อนทุกคนถ้าแฟนใครมาอ้อร้อใส่เรา เราจะแอนตี้ในใจทันที สุดท้ายอยากภาวนาให้ความจิงใจที่เรามีให้เพื่อนเราส่งผลให้ไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา ถ้าจะมีก็ขอไม่ใช่เพื่อนเรา