เกลียดญาติพี่น้องข้างพ่อ เราผิดไหม?

ตอนนี้เราอายุ 22 ปี แล้วค่ะ ทำงานหาเงินตั้งแต่อายุ 18 แต่ด้วยอายุตอนนั้น เงินเดือนแต่ล่ะเดือนได้ 7,000-13,000 /เดือน ทำงานเป็น part time จนถึงตอนนี้ได้เลื่อนขึ้นมาเป็นลูกจ้างรายปี เงินเดือน 16,000 ซึ่งเพิ่มจากเดิมมาก แต่เราไม่ได้ทำงานอย่างเดียว ส่งตัวเองเรียนด้วย เหมือนใช้ชีวิตดูแลตัวเอง ต้องจ่ายค่าห้องเอง ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ารถ ค่าอาหาร บลาๆๆ แต่ล่ะเดือนนี่ เรียกว่า เดือนชนเดือนยังได้เลย แต่พอมาเป็นลูกจ้างรายปี เมื่อต้นปี เงินเดือนเพิ่มขึ้นมาหน่อย ญาติๆที่บ้านมักจะถามว่า ทำไมไม่ให้เงินพ่อใช้บ้างล่ะ เงินเดือนตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่ส่งมาบ้าง แล้วตอนนี้พ่อเราป่วยอยู่ด้วย ท่านเป็นมะเร็งที่ลิ้น เพิ่งจะเป็นเมื่อต้นปี เราก็เครียดค่ะ ไม่รู้จะส่งเงินให้ยังไงทุกเดือน แต่เมื่อเดือนก่อน เราเก็บเงินได้ประมาณ 20,000 เราก็ให้ท่านหมด แต่ญาติพี่น้องไม่มีใครรู้ มีแต่แม่เท่านั้นที่รู้ เราอยากจะให้ท่านทุกๆเดือน แต่ด้วยบางทีบางเดือนค่าใช้จ่ายเราเยอะ เดือนชนเดือนบ้าง แต่เราก็ไม่กล้าบอกพ่อว่า บางครั้งเงินเราไม่พอใช้ ดิ้นรนหาเองทุกทางจากการขายหนังสือนิยายเล็กๆน้อยๆ เป็นค่าขนมบ้าง เราไม่ขอเงินพ่อมาตั้งแต่หาเงินเองได้ พอใช้ หรือไม่พอใช้ ก็ไม่เคยเอ่ยปาก ขอตังท่านอีก แต่เราไม่เคยได้ส่งเงินให้ท่านทุกเดือน มีแต่ถ้ามีจริงๆ หรือเก็บได้จริงๆ เราก็ใช้ท่าน และท่านไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย มีแต่ถามเราตลอดว่า เงินพอใช้ไหม จนมาถึงตอนนี้ที่พ่อเริ่มป่วย ฐานะทางบ้านเริ่มแย่ลง ญาติพี่น้องข้างพ่อพากันดูถูก พูดจาถากถาง บางครั้งก็เหมือนพูดแบบแช่งพ่อเรา ประมาณว่า " น้องกู กูมีเงินทำศพเอง ไม่ต้องให้ใครมาออกตังให้ แต่กูก็ต้องเหลือตังไว้มำศพตัวเองบ้างนะ" นี่ คือ คำพูดจากป้า พี่สาวพ่อเราซึ่งเค้าดูแลพ่อเรามาตั้งแต่เด็กๆ ตอนพ่อมีเงินสร้างบ้านเอง ซื้อรถได้ ป้าเค้าก็พูดว่า" กูไม่คิดเลย ว่าจะมีวันนี้ วันที่มีเงิน "
แต่ก่อนตอนเราเด็กๆ เรียนช่วงประถม ป้าคนนี้แหละ เค้าเคยพูดดูถูก เรากับน้องสาว (ลูกพี่ลูกน้อง) ไว้ ว่า"  กูจะรอดู ว่าใครจะท้องคาชุดนักเรียนก่อนกัน " สังคมแวดล้อมที่บ้าน เหมือนพวกญาติๆ เค้าแข่งขันกัน แข่งกันทำงาน แข่งกันรวย แข่งกันจนเอาหลานมาเทียบกัน อาจคงจะผิดที่ก๋งกับย่าด้วย ที่เลี้ยงลูกมาแบบผิดๆ เค้าเลี้ยงมาแบบ ลูกคนไหนรวย คนไหนมีตัง เค้าก็รักคนนั้น จนถึงทุกวันนี้ญาติๆที่บ้านก็ยังแข่งขันกันอยู่ ไม่มีคำว่า รักใคร่กลมเกลียว ปรองดอง สมองมีแต่คำว่า เงินๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่น้อง คนไหนมีเงิน ก็คบ คนไหนไม่มีเงิน เค้าก็จะไม่ยุ่ง ไม่สุงสิง แต่จะเอาไปนินทา หรือไม่ก็พูดจาดูถูก
เราก็โดนเปรียบเทียบกับพี่สาวอีกคน (ลูกป้าคนโต) พี่สาวเราจบป.ตรี หอการค้า เงินเดือน 15,000 แต่พักอยู่บ้านแฟนที่กทม. ส่งเงินมาให้แม่ใช้ทุกเดือน คราวนี้ก็เกิดคำถามจากป้าคนโตอีก ว่า " ทำไมเราไม่ส่งเงินมาให้พ่อใช้บ้าง ดูอย่างลูกสาวเค้าสิ ส่งมาให้ทุกเดือน เงินเดือนก็เยอะแยะ "
เมื่อไม่นานมานี้ มีพี่สาวเราอีกคน ไปทำงานที่สิงคโปร์ นางเก่งภาษาเพราะเรียนเอกอิ้งมา นางมีเพื่อนอยู่ที่นู้นเลยได้มีโอกาสไปทำงานที่นั่น คราวนี้ ป้าคนเดิม มาถามพ่อเราอีก ว่า ทำไมไม่ให้เราไปทำงานที่ สิงคโปร์เหมือนกับพี่สาวอีกคน เค้าถามต่อว่า ทำไมเราไม่ไปเรียนภาษาให้เก่งๆ แล้วไปทำงานที่นั่น จะได้ส่งเงินมาให้พ่อใช้   เอิบ พอถึงตรงนี้ เราก็อยากจะบอกป้าๆเหมือนกันนะ ทุกวันนี้ยังไม่มีเวลาไปเรียนเลยค่ะ สักวิชาเดียว (จขกท. เรียน.ราม) ตั้งแต่ลงเรียนไว้ ไม่เคยเข้าเรียนสักครั้ง เพราะต้องทำงาน ยิ่งตอนเป็น part time ถ้าเราหยุด ค่าแรงเราก็จะไม่ได้ เดือนไหนที่มีสอบเยอะๆ เงินเดือนเหลือ 7,000-8,000/เดือน ตอนแรกลงภาษา แต่พอหลังๆเรียนไม่ไหว เลยย้ายมาเรียนสังคม เพราะเราไม่เคยเข้าเรียน เลยทำให้เอก เศร้ามาก อยากเรียนให้เต็มที่ จบๆไป แต่พ่อคงไม่มีเงินส่งให้เรียนแล้ว แล้วตอนนี้ญาติๆที่บ้านก็เริ่มกดดัน พูดกรอกหูพ่อทุกวัน แต่ล่ะวันไม่ได้มีคำว่าให้กำลังใจ หรือคำพูดดีๆเลย มีแต่คำดูถูก เราสงสารพ่อมาก ที่ต้องเป็นคนกลางรับฟังคำพูดจากพี่น้องเค้า อยากขายบ้านแล้วให้ท่านไปอยู่ที่อื่น แต่ก็ยังทำไม่ได้ กับป้าๆบางคน ก็ชอบขุดขุ้ยเรื่องเมื่อ 20 กว่าปีก่อน ขึ้นมาว่าพ่อ ว่าพ่อไม่ดี แบบนั้น แบบนี้ คือ อยากรู้ว่า จะขุดขึ้นมาด่าเพื่อ??
ตอนเด็กๆ จำความได้เลย พ่อเรามีปัญหา ร้านอาหารกำลังจะล้มละลาย แม่แท้ๆหนีไปมีครอบครัวใหม่ ตอนนั้นพ่อเครียดสุดๆ เครียดจนจะเอาปืนมายิงตัวเองตาย พร้อมกับเรา ขอคำปรึกษาจากญาติพี่น้อง ไม่มีใครให้คำปรึกษาได้เลย พวกเค้าพูดว่า "กูไม่รู้เว้ย" พ่อเราไปยืมเงินป้า 5,000 ตอนนั้นเค้าก็บอกไม่มีใหหรอก
พอเงินหมด ก็เหมือนหมาตัวนึงที่เค้าไม่สนใจ พอมีเงิน ญาติๆที่บ้านนี่ รุมอย่างกับแมลงวันตอมขี้ ชวนไปเที่ยวบ้าง ซื้อนู้นนี่นั่นมาให้กิน พอพ่อเราหมดตัวอีก คราวนี้สรรหาแต่คำพูดทุเรศๆ ขึ้นมาด่า ยิ่งตอนนี้พ่อเราป่วย ยิ่งได้ยิ่งคำพวกนี้เค้าก็ยิ่งเครียด เห็นแล้วไม่รู้จะช่วยเค้ายังไง นอกจากเป็นกำลังใจให้เค้า อยากจะเดินออกไปด่าป้าๆ แต่ก็เกรงใจพ่อ เพราะพ่อรักญาติพี่น้องเค้ามาก
เราก็เครียด ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่พยายามเงินให้เค้า หัวสมองหาช่องทางค้าขาย แต่ไม่รู้จะเริ่มขายอะไร ทุนก็ยังไม่มี อยากออกจากขุมนรกตรงนี้ อยากเปลี่ยนนามสกุล ไม่อยากมีญาติพี่น้องแบบนี้ ถ้ามีใครเข้ามาอ่าน ขอบอกเลยนะคะ นี่เป็นแค่ส่วนน้อยที่เราเล่า มันมีเรื่องราวอีกเยอะ แต่คงเล่าไม่หมด
เราแค่อยากระบายค่ะ อยากรู้ว่ามีใครเป็นอย่างเราบ้างไหมTT'