สวัสดีครับ
ผมต้องท้าวความก่อนว่า ผมคบกับแฟนคบกันมา 3 ปีแล้ว ผมเป็นคนอารมณ์เย็นและนิ่งมาก คือ 2-3 ปีมานี้ผมกับเขาทะเลาะกันบ่อยมากคับ เฉลี่ยแล้ว 5-6 วันต่อสัปดาห์เลยทีเดียว แล้วเราเลี้ยงหมาด้วยกัน (อันนี้ผมไม่ได้อิจฉาหมาผมนะเพราะผมกรักเหมือนกัน) เขาก็แลจะเป็นห่วงเป็นใยเทคแคร์หมามากกว่าผมอีก คือเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกันได้มักจะเป็นเรื่องเล็กมากๆไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ ผมกับเขาอายุห่างกัน 9 ปีเห็นจะได้
และสาเหตุที่ทำให้ผมคิดจะเลิกกับเขาคือ ตั้งแต่ที่คบกันมาตอนแรกๆที่เจอกันคือเขาก็ดูโอเค เทคแคร์เรา รักเราดี แต่หลังจากมีหมาคบกันมาได้ปีครึ่ง คือเวลาทะเลาะกันเขาจะเป็นคนที่พูดแทงใจดำแบบรุนแรงมากๆ ทุกๆครั้ง ทุกอย่างต้องได้ดั่งใจไปหมด เวลาที่ผมเรียกชื่อเขาบางทีเขายังด่ายังตะคอก ยังชักสีหน้าใส่ผมเลย ซึ่งผมทนกริยาแบบนี่ไม่ไหวแล้วจิงๆคับ แล้วเมื่อกลางปีที่แล้วเขาขอย้ายมาอยู่หอเดียวกับผม เพราะว่าเขาเป็นหนี้ ต้องขายรถและคอนโดเพื่อเอาเงินไปหมุนก่อนแล้วขอย้ายมาอยู่กับผมสักพัก และนี่ก้เป็นจุดผูกมัดที่ว่าผมขอเลิกเขาหลายครั้งมาแต่เขาไม่ยอมไป โดยอ้างว่าเพราะเขาไม่มีที่ไป เขาไม่มีเงิน และเขาก้มาทำกริยามารยาทที่ผมไม่โอเคมากๆคือเวลาผมซื้อข้าวเข้ามาเก็บไว้ บางทีสั่งพิซซ่าเข้ามา เวลาผมไม่อยู่เขาก้จะกินจนหมดหรือกินพิซซ่าเสร็จเขาก้จะกินแต่หน้าแล้วเหลือแป้งเอาไว้ให้ผม คือผมก้โอเคเห็นว่าเขาหิวก้ปล่อยไปจนหลายๆครั้งผมก้ทนไม่ไหวแล้วคับ ไปหาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกัน 4-5 ปี ก้ต้องกลับเร็วแม้จะเพิ่งได้เจอกันแปปเดียว ยกตัวอย่างสดๆร้อนๆคือผมนัดเจอเพื่อนที่ข้าวสารตอน 1 ทุ่มเพื่อนไปเล่นน้ำสงการนต์ เราเดอนๆกันได้สักพักนึงถึงทางออก ผมกับเพื่อนคือคุยกันว่าจะไปเดินต่อที่ ถ.พระอาทิตย์ เขาก็บอกว่ากลัวเถอะ พอผมบอกว่าขออยู่ก่อนนะ นานๆเจอเพื่อนที (คือก่อนมาทำข้อตกลงกันแล้วและก่อนจะมาเขาก้ลังเลว่าจะมาดีหรือไม่และสรุปก้ตาทผมออหมา ซึ่งผมบอกให้เขาอยู่ที่ห้องก้ได้) เขาก้ฟึดฟัดเดินออกไปขึ้นรถกลับบ้าน ยังไม่วายส่งข้อความไลน์มาด่าผมด้วยคำหยาบสารพัดเป็นสิบๆข้อความ และมีอีกที่ไปเอาหมาคนอื่นมาเลี้ยงในห้องโดยไม่บอกผมและมัดมือชกมากว่าไปบอกเขาแล้วว่าจะรับมาดูระยะสั้นๆ ถ้าผมไม่ให้ เขาก้จะบอกว่าผมไม่มห้นะ ไม่อยากมีภาระ ซึ่งมันก้เสียมารยาทอีก ผมก้ต้องจำใจให้เขาเอาเข้ามา วีรกรรมเขามีเยอะมากๆคับ พีคๆที่ทนไม่ไหวเลยคือว่า เมื่อ2ปีที่แล้ว ผมป่วยหนักแทบเดินไม่ไหวเพราะเป็นโรคกระเพาะ ผมขอให้เขามาจากคอนโดที่แจ้งวัฒนะหน่อย มาอยู่เป็นเพื่อนผมก่อนเผื่อผมเป็นอะไรไป เขาก้อ้างว่าเขามีงานต้องผมก้โอเค งั้นเดี๋ยวนั่งแท็กซี่ไปหา ผมโบกแท็กซี่จากศาลายานั่งไปแจ้งวัฒนะพอผมถึงหอก้ไม่มีวี่แววการลงมารอของเขาจนยามต้องเปิดประตูให้ผมเข้าไปแทน เมื่อผมขึ้นไปเปิดประตูห้องเขาออกมา บอกตรงๆว่าเข่าผมแทบทรุดเลยคับ คือเขานอนเปิดแอร์ดูทีวีสบายเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย คือผมคิดในหัวว่าเขาทำได้ยังไง ตอนที่เขาผ่าตัดเอ็นไขว้หน้าขาซ้ายที่ฉีกขาด ผมพาเขาอยู่ที่หอผมที่ศาลายา ดูแลไปเดินกายภาพบำบัดกับเขาตลอดจนเขาเดินได้ เสียสละเวลาฝึกงานทั้งหมดเพื่อมาดูแลเขา คือผมแบบ เขาทำลงได้ยังไงวะ แล้วตอนนี้คือพอผมจะบอกเลิกกับเขา เชาก้อ้างว่าต้องบอกครอบครัวของผมด้วย ผมก้งงว่า ตอนเขามาจีบผมเขายังไม่ได้ขอใครเลย แล้วจะเลิกกัน ทำไมต้องบอกครอบครัวผมด้วย แล้วไม่ใช่แค่พี่น้องรวมไปถึงญาติผู้ใหญ่อีก แล้วขู่ว่าจะประจานเรื่องของผมที่ทำไม่ดีต่อครอบครัว(ซึ่งผมไม่รู้ว่าผมผิดอะไร) เขาจ้องจะทำลายชีวิตผมต่อหน้าครอบครัวเหมือนเป็นการล้างแค้นสุดท้ายก่อนที่จะจบเรื่องกัน แล้วเขาก้ยืนยันว่าเขาไม่ไปไหนทั้งนั้น แม้แต่ผมจะสั่งให้ย้ายออกไป เขาก้ยืนยันที่จะไม่ไป ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงปีนี้ ผมเจอแต่เหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆซากๆจนแม้แต่ตอนเรากอดกันตอนนอนคือผมรู้สึกหยีเขาไปแล้วอ่ะคับ มันไม่ได้มีความรักเหลืออยู่เลยตอนนี้ เหมือนเขาไม่เห็นคุณค่าผมตอนที่ผมไม่มีค่า แต่เขาจะเห็นค่าผมแค่เวลาที่เขาต้องการผมเท่านั้น แล้วผมควรจะทำยังไงถึงจะไล่เขาออกไปจากชีวิตได้คับ พูดตรงๆ คือผมทรมานมากๆตอนนี้ ต้องทนอยู่กับเขาจนกว่าจะเรียนจบ คือสิ่นเดือนนี่ผมก้จบแล้ว แต่ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นจะทำยังไงดี ถึงจะไล่เขาออกไปจากชีวิตได้
อยากจะเลิกแต่เขาไม่ยอมไป
ผมต้องท้าวความก่อนว่า ผมคบกับแฟนคบกันมา 3 ปีแล้ว ผมเป็นคนอารมณ์เย็นและนิ่งมาก คือ 2-3 ปีมานี้ผมกับเขาทะเลาะกันบ่อยมากคับ เฉลี่ยแล้ว 5-6 วันต่อสัปดาห์เลยทีเดียว แล้วเราเลี้ยงหมาด้วยกัน (อันนี้ผมไม่ได้อิจฉาหมาผมนะเพราะผมกรักเหมือนกัน) เขาก็แลจะเป็นห่วงเป็นใยเทคแคร์หมามากกว่าผมอีก คือเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกันได้มักจะเป็นเรื่องเล็กมากๆไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ ผมกับเขาอายุห่างกัน 9 ปีเห็นจะได้
และสาเหตุที่ทำให้ผมคิดจะเลิกกับเขาคือ ตั้งแต่ที่คบกันมาตอนแรกๆที่เจอกันคือเขาก็ดูโอเค เทคแคร์เรา รักเราดี แต่หลังจากมีหมาคบกันมาได้ปีครึ่ง คือเวลาทะเลาะกันเขาจะเป็นคนที่พูดแทงใจดำแบบรุนแรงมากๆ ทุกๆครั้ง ทุกอย่างต้องได้ดั่งใจไปหมด เวลาที่ผมเรียกชื่อเขาบางทีเขายังด่ายังตะคอก ยังชักสีหน้าใส่ผมเลย ซึ่งผมทนกริยาแบบนี่ไม่ไหวแล้วจิงๆคับ แล้วเมื่อกลางปีที่แล้วเขาขอย้ายมาอยู่หอเดียวกับผม เพราะว่าเขาเป็นหนี้ ต้องขายรถและคอนโดเพื่อเอาเงินไปหมุนก่อนแล้วขอย้ายมาอยู่กับผมสักพัก และนี่ก้เป็นจุดผูกมัดที่ว่าผมขอเลิกเขาหลายครั้งมาแต่เขาไม่ยอมไป โดยอ้างว่าเพราะเขาไม่มีที่ไป เขาไม่มีเงิน และเขาก้มาทำกริยามารยาทที่ผมไม่โอเคมากๆคือเวลาผมซื้อข้าวเข้ามาเก็บไว้ บางทีสั่งพิซซ่าเข้ามา เวลาผมไม่อยู่เขาก้จะกินจนหมดหรือกินพิซซ่าเสร็จเขาก้จะกินแต่หน้าแล้วเหลือแป้งเอาไว้ให้ผม คือผมก้โอเคเห็นว่าเขาหิวก้ปล่อยไปจนหลายๆครั้งผมก้ทนไม่ไหวแล้วคับ ไปหาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกัน 4-5 ปี ก้ต้องกลับเร็วแม้จะเพิ่งได้เจอกันแปปเดียว ยกตัวอย่างสดๆร้อนๆคือผมนัดเจอเพื่อนที่ข้าวสารตอน 1 ทุ่มเพื่อนไปเล่นน้ำสงการนต์ เราเดอนๆกันได้สักพักนึงถึงทางออก ผมกับเพื่อนคือคุยกันว่าจะไปเดินต่อที่ ถ.พระอาทิตย์ เขาก็บอกว่ากลัวเถอะ พอผมบอกว่าขออยู่ก่อนนะ นานๆเจอเพื่อนที (คือก่อนมาทำข้อตกลงกันแล้วและก่อนจะมาเขาก้ลังเลว่าจะมาดีหรือไม่และสรุปก้ตาทผมออหมา ซึ่งผมบอกให้เขาอยู่ที่ห้องก้ได้) เขาก้ฟึดฟัดเดินออกไปขึ้นรถกลับบ้าน ยังไม่วายส่งข้อความไลน์มาด่าผมด้วยคำหยาบสารพัดเป็นสิบๆข้อความ และมีอีกที่ไปเอาหมาคนอื่นมาเลี้ยงในห้องโดยไม่บอกผมและมัดมือชกมากว่าไปบอกเขาแล้วว่าจะรับมาดูระยะสั้นๆ ถ้าผมไม่ให้ เขาก้จะบอกว่าผมไม่มห้นะ ไม่อยากมีภาระ ซึ่งมันก้เสียมารยาทอีก ผมก้ต้องจำใจให้เขาเอาเข้ามา วีรกรรมเขามีเยอะมากๆคับ พีคๆที่ทนไม่ไหวเลยคือว่า เมื่อ2ปีที่แล้ว ผมป่วยหนักแทบเดินไม่ไหวเพราะเป็นโรคกระเพาะ ผมขอให้เขามาจากคอนโดที่แจ้งวัฒนะหน่อย มาอยู่เป็นเพื่อนผมก่อนเผื่อผมเป็นอะไรไป เขาก้อ้างว่าเขามีงานต้องผมก้โอเค งั้นเดี๋ยวนั่งแท็กซี่ไปหา ผมโบกแท็กซี่จากศาลายานั่งไปแจ้งวัฒนะพอผมถึงหอก้ไม่มีวี่แววการลงมารอของเขาจนยามต้องเปิดประตูให้ผมเข้าไปแทน เมื่อผมขึ้นไปเปิดประตูห้องเขาออกมา บอกตรงๆว่าเข่าผมแทบทรุดเลยคับ คือเขานอนเปิดแอร์ดูทีวีสบายเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย คือผมคิดในหัวว่าเขาทำได้ยังไง ตอนที่เขาผ่าตัดเอ็นไขว้หน้าขาซ้ายที่ฉีกขาด ผมพาเขาอยู่ที่หอผมที่ศาลายา ดูแลไปเดินกายภาพบำบัดกับเขาตลอดจนเขาเดินได้ เสียสละเวลาฝึกงานทั้งหมดเพื่อมาดูแลเขา คือผมแบบ เขาทำลงได้ยังไงวะ แล้วตอนนี้คือพอผมจะบอกเลิกกับเขา เชาก้อ้างว่าต้องบอกครอบครัวของผมด้วย ผมก้งงว่า ตอนเขามาจีบผมเขายังไม่ได้ขอใครเลย แล้วจะเลิกกัน ทำไมต้องบอกครอบครัวผมด้วย แล้วไม่ใช่แค่พี่น้องรวมไปถึงญาติผู้ใหญ่อีก แล้วขู่ว่าจะประจานเรื่องของผมที่ทำไม่ดีต่อครอบครัว(ซึ่งผมไม่รู้ว่าผมผิดอะไร) เขาจ้องจะทำลายชีวิตผมต่อหน้าครอบครัวเหมือนเป็นการล้างแค้นสุดท้ายก่อนที่จะจบเรื่องกัน แล้วเขาก้ยืนยันว่าเขาไม่ไปไหนทั้งนั้น แม้แต่ผมจะสั่งให้ย้ายออกไป เขาก้ยืนยันที่จะไม่ไป ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงปีนี้ ผมเจอแต่เหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆซากๆจนแม้แต่ตอนเรากอดกันตอนนอนคือผมรู้สึกหยีเขาไปแล้วอ่ะคับ มันไม่ได้มีความรักเหลืออยู่เลยตอนนี้ เหมือนเขาไม่เห็นคุณค่าผมตอนที่ผมไม่มีค่า แต่เขาจะเห็นค่าผมแค่เวลาที่เขาต้องการผมเท่านั้น แล้วผมควรจะทำยังไงถึงจะไล่เขาออกไปจากชีวิตได้คับ พูดตรงๆ คือผมทรมานมากๆตอนนี้ ต้องทนอยู่กับเขาจนกว่าจะเรียนจบ คือสิ่นเดือนนี่ผมก้จบแล้ว แต่ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นจะทำยังไงดี ถึงจะไล่เขาออกไปจากชีวิตได้