สมมุติคุณมีแฟนและเขาก็ไม่ได้เรียน แต่เขาบอกว่าจะทำงาน ส่วนตัวแล้วอยากให้โอกาสให้เขาได้พิสูจน์ตัวเอง แต่นี่มันผ่านมาเกือบปีแล้วเค้ายังนั่งเล่นเกม เค้าบอกว่ารู้แล้ว แค่รอเวลา เป็นคุณๆรู้สึกยังไง และคิดว่าควรจะคบต่อไปไหม? (คือในใจเราก็รู้ว่าไม่ควรแต่เราก็อยากให้เค้าพิสูจน์ตัวเอง)
ขอพูดแบบตรงๆเลยนะคะ เค้าดูไม่มีอนาคตเลย เราดูฝากชีวิตไว้กับเค้าไม่ได้ คือเราก็ไม่ได้อยากจะฝากชีวิตไว้กับเค้าไม่ได้อยากพึ่งพาเค้าแต่เค้าเป็นผู้ชาย เค้าต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว คือเราก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่อะค่ะ เค้าบอกว่าเดี๋ยวจะรอเพื่อน จะไปทำกับเพื่อน คือถ้าปกติคนที่คิดและตั้งใจทำ เค้าก็ต้องลงมือเลยไม่ใช่หรอคะ ไม่ใช่มาพูดแต่ไม่ยอมทำ (อารมณ์แบบพวกขายฝัน) คือว่าแรงไปหน่อยแต่อยากได้ความเห็นจากทุกคนอะค่ะ
เราควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีคะ
แล้วพ่อแม่จขกท.ก็ไม่อยากให้ยุ่งด้วย แต่คือเราก็รักไปแล้ว แล้วเราก็ผูกพันธ์กันพอสมควร ส่วนตัวเค้าๆก็รู้ว่าพ่อแม่ไม่ชอบ เค้าก็รู้สึกแย่ แต่พอผ่านไป เค้าก็ทำตัวเหมือนเดิมอะค่ะ เล่นเกม ตื่นเย็น แต่เค้าก็พยายามเปลี่ยนเพื่อเรานะคะ รู้ว่าเค้าพยายาม แต่เราก็รู้สึกว่ามันไม่พออยู่ดี รวมกับปัญหาอื่นๆ ซึ่งบางเรื่องเราก็ไม่ยอมเค้าหลายอย่างเหมือนกัน เช่น เค้าไม่ยุ่งกับผู้หญิงเลย แต่เรามีเพื่อนผู้ชาย คือเราก็มีปัญหากันบ่อยๆเรื่องผู้ชาย แต่เราไม่ได้ไปม่อผู้ชาย แค่เพื่อนหรือญาติ ขนาดคนรอบตัวเราที่เป็นแฟนกัน เค้าก็พูดเหมือนกันว่า ไม่เห็นจะเป็นอะไร เหมือนเค้าจะคิดมากไปอะค่ะ แล้วอีกอย่างเราไม่ได้อยู่ด้วยกันด้วย คบแบบทางไกลอะค่ะ แล้วอีกอย่าง ก็เค้ามัวแต่อยู่บ้านไม่เข้าสังคม พอถึงเวลาจริงๆเค้าก็ไม่อยากไปพบปะผู้คนแปลกหน้า คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไงละ คือคนเรามันก็ไม่เหมือนกันปะคะ เวลาเรามีเพื่อนเค้าก็น้อยใจ ถ้าเราคุยกับเพื่อน+คุยกับเค้าไปด้วยเค้าก็ไม่ชอบใจ ก็มาทะลาะตลอดอะค่ะ คือเรื่องมันยาวมากนะคะ คือเล่าได้อีกเยอะ เดี๋ยวมีอะไรจะเพิ่มให้นะคะ
แล้วถ้าสมมุติเราอยากเลิกกับเค้าให้เราพูดไปตรงๆเลยได้มั้ยคะ (มันจะดูทำร้ายจิตใจไปไหม เพราะเรารุ้ว่าเค้ารักเรา แต่การกระทำของเค้าคือเค้าไม่กังวลกับอนาคตตัวเอง หรืออาจจะกังวลแต่ทำอะไรไม่ได้? คือคนรอบตัวเราไม่อยากให้เราคบกับเค้าอะค่ะ)
ขอความเห็นด้วยนะคะ
ถ้าแฟนคุณไม่ได้ทำงานตอนนี้แต่เค้าพูดว่าจะหางานทำแต่เค้าไม่เริ่มต้นซักที...คุณจะทำยังไง?
ขอพูดแบบตรงๆเลยนะคะ เค้าดูไม่มีอนาคตเลย เราดูฝากชีวิตไว้กับเค้าไม่ได้ คือเราก็ไม่ได้อยากจะฝากชีวิตไว้กับเค้าไม่ได้อยากพึ่งพาเค้าแต่เค้าเป็นผู้ชาย เค้าต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว คือเราก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่อะค่ะ เค้าบอกว่าเดี๋ยวจะรอเพื่อน จะไปทำกับเพื่อน คือถ้าปกติคนที่คิดและตั้งใจทำ เค้าก็ต้องลงมือเลยไม่ใช่หรอคะ ไม่ใช่มาพูดแต่ไม่ยอมทำ (อารมณ์แบบพวกขายฝัน) คือว่าแรงไปหน่อยแต่อยากได้ความเห็นจากทุกคนอะค่ะ
เราควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีคะ
แล้วพ่อแม่จขกท.ก็ไม่อยากให้ยุ่งด้วย แต่คือเราก็รักไปแล้ว แล้วเราก็ผูกพันธ์กันพอสมควร ส่วนตัวเค้าๆก็รู้ว่าพ่อแม่ไม่ชอบ เค้าก็รู้สึกแย่ แต่พอผ่านไป เค้าก็ทำตัวเหมือนเดิมอะค่ะ เล่นเกม ตื่นเย็น แต่เค้าก็พยายามเปลี่ยนเพื่อเรานะคะ รู้ว่าเค้าพยายาม แต่เราก็รู้สึกว่ามันไม่พออยู่ดี รวมกับปัญหาอื่นๆ ซึ่งบางเรื่องเราก็ไม่ยอมเค้าหลายอย่างเหมือนกัน เช่น เค้าไม่ยุ่งกับผู้หญิงเลย แต่เรามีเพื่อนผู้ชาย คือเราก็มีปัญหากันบ่อยๆเรื่องผู้ชาย แต่เราไม่ได้ไปม่อผู้ชาย แค่เพื่อนหรือญาติ ขนาดคนรอบตัวเราที่เป็นแฟนกัน เค้าก็พูดเหมือนกันว่า ไม่เห็นจะเป็นอะไร เหมือนเค้าจะคิดมากไปอะค่ะ แล้วอีกอย่างเราไม่ได้อยู่ด้วยกันด้วย คบแบบทางไกลอะค่ะ แล้วอีกอย่าง ก็เค้ามัวแต่อยู่บ้านไม่เข้าสังคม พอถึงเวลาจริงๆเค้าก็ไม่อยากไปพบปะผู้คนแปลกหน้า คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไงละ คือคนเรามันก็ไม่เหมือนกันปะคะ เวลาเรามีเพื่อนเค้าก็น้อยใจ ถ้าเราคุยกับเพื่อน+คุยกับเค้าไปด้วยเค้าก็ไม่ชอบใจ ก็มาทะลาะตลอดอะค่ะ คือเรื่องมันยาวมากนะคะ คือเล่าได้อีกเยอะ เดี๋ยวมีอะไรจะเพิ่มให้นะคะ
แล้วถ้าสมมุติเราอยากเลิกกับเค้าให้เราพูดไปตรงๆเลยได้มั้ยคะ (มันจะดูทำร้ายจิตใจไปไหม เพราะเรารุ้ว่าเค้ารักเรา แต่การกระทำของเค้าคือเค้าไม่กังวลกับอนาคตตัวเอง หรืออาจจะกังวลแต่ทำอะไรไม่ได้? คือคนรอบตัวเราไม่อยากให้เราคบกับเค้าอะค่ะ)
ขอความเห็นด้วยนะคะ