เมื่อวานนี้วันมหาสงกรานต์ ผมได้พาเพื่อนกลับบ้านต่างจังหวัดเพื่อไปกราบคุณแม่ของเค้า
บ้านเป็นแบบต่างจังหวัดทั่วๆ ไป ปลูกชั้นเดียวมีพื้นที่ปลูกต้นไม้ ผมเอารถจอดไว้ริมถนนตรงบริเวณรั้วหน้าบ้าน (เป็นรถกระบะสีขาว และ ยืมเพื่อนมาใช้)
ช่วงบ่ายๆ เด็กๆ บ้านตรงข้าม (มีทั้งลูกบ้านนั้น และ บ้านอื่นๆ มารวมตัวกัน อายุประมาณ 8-12 ปี) พ่อแม่แต่ละคนก็สังสรรค์กินเหล้าเปิดเพลงกัน
ลูกๆ ก็เริ่มมาตั้งป้อมหน้าบ้าน มีถังน้ำ ปืนฉีดน้ำพร้อม คอยเล่นกับคนที่ผ่านไปมา
ผมก็เฉยๆ ไม่คิดอะไร จนมีคนทักมาว่า เอ้อ มันเล่นน้ำผสมสีด้วย ก็เริ่มเอะใจ เดินไปดูข้างรถ ... สตั๊นไป 10 วิ
สีขาวๆ ของรถ มีแต่รอยน้ำสีที่เด็กฉีดผ่านปืนฉีดน้ำเต็มไปหมด
ผมก็เลยตะโกนข้ามฝั่งถนนไปหาเด็กๆ กลุ่มนั้น ถามว่า
ผม - "เล่นน้ำผสมสีกันเหรอ ใครเป็นคนเล่นบ้าง เห็นมั้ยว่ามันเลอะรถน้า"
*** เด็กๆ ยืนนิ่ง เงียบ มองหน้ากันเหลอหลา
ผม - "แบบนี้จะล้างออกรึเปล่าไอ้หนู"
เด็กๆ - "น่าจะล้างออกครับน้า" ... ตอบเสียงอ่อยๆ และมองหน้ากัน
ผม - "ไหนมาล้างให้น้าดูหน่อยว่าออกมั้ย"
*** เด็กเริ่มเกี่ยงกันว่าใครจะออกไปล้าง คงกลัวว่าถ้าล้างไม่ออกจะโดนผมเล่นงาน (ซึ่งถ้าผมจะเล่นงานจริง ก็เล่นทั้งวงนั่นแหละ) จนมีผู้กล้า (หรือโดนผลักออกมาก็ไม่แน่ใจ) ออกมาพูดว่า "ผมล้างเองครับน้า" แล้วก็ลองเอาน้ำสะอาดมาราดดู
โอเคครับ สีละลายน้ำสะอาดหลุดออกมา
ผมก็เลยบอกเด็กๆ ว่า ถ้าจะเล่นน้ำสี ระวังด้วย อย่าให้มันเลอะเทอะอีก ... เด็กๆ ก็ไม่ฉีดมาตรงรถผม และ เริ่มแยกย้ายไป
สำหรับผมแล้ว มองว่า เด็กกลุ่มนี้พูดรู้เรื่อง จบได้สำหรับเด็ก
แต่...
สำหรับผู้ใหญ่ล่ะ พ่อแม่ของเด็กๆ พวกนี้ล่ะ...
ผมก็เลยเริ่มดราม่าเบาๆ ด้วยการ เอาถังใส่น้ำสะอาด มาลูบๆ เช็ดๆ รถ พร้อมบ่นดังๆ
แล้วก็หันไปหาทางกลุ่มพ่อแม่ของเด็กบ้านตรงข้ามนั่นว่า "พี่ทำไมปล่อยให้ลูกเล่นน้ำผสมสีกันครับ มันติดรถล้างยาก"
ยานแม่ออกมาจากฐานทัพละจ้ะ และเริ่มด้วยประโยคคลาสสิก...
ยานแม่ - "เด็กๆ มันไม่รู้หรอกว่าจะไปเลอะแบบนั้น"
ผม - "พี่ก็นั่งอยู่ตรงนั้นตลอด ทำไมไม่บอกลูกล่ะครับ"
ยานแม่ - "ก็เห็นว่าเป็นสีผสมอาหาร ล้างออกอยู่นะ เลยคิดว่าไม่เป็นไร"
เกร็ดความรู้ : สีผสมอาหาร ใช้เพื่อ "ย้อม" ให้ติดกับตัวอาหาร เพื่อให้มีสีตามที่ต้องการ
"ย้อม" แสดงว่า ต้องการให้ติด แสดงว่า มันก็มีโอกาสที่จะติดแล้วล้างไม่ออก ถูกมั้ยครับ ผมสังเกตจากมือเด็กๆ ที่จุ่มถังน้ำผสมสี มือก็เป็นไปตามสีนั้นๆ ดูแล้วคงอีกหลายวันกว่าสีจะหลุดหมด
ต่อ..
ยานแม่ - "รถบ้านพี่เองก็เลอะ แต่ก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร พี่ก็ล้างออก"
*** นั่นมันรถแก ไม่ใช่รถที่ผมเอามา
ผม - "เนี่ยครับพี่ ตรงนี้มันล้างไม่ออก" ... ผมชี้ให้ดูบางจุดที่ไม่ได้โดนน้ำยาเคลือบสี ทำให้น้ำสีติดและเช็ดออกยาก
ยานแม่ - "เอาไปเข้าล้างอัดฉีดเอาน่ะ เดี๋ยวก็หาย"
*** อ้าว มันใช่เรื่องที่ผมจะต้องไปเสียเงินเพราะลูกแกมะ
สักพัก ยานแม่ ก็ย้ายตัวไปคุยกับแม่เพื่อนผม คงเข้าไปฟ้อง ไปบ่น อะไรไม่รู้ เพราะผมก็ยังคงล้างรถอยู่
พอผมล้างเสร็จ ยานแม่ ก็ยังไม่มีหลุดคำขอโทษใดๆ มา พร้อมกับย้อนคำพูดเดิมๆ มา..
ยานแม่ - "ที่นี่เค้าก็เล่นอย่างนี้กันทุกปีแหละ คราวหน้าก็เอารถเข้าบ้าน อย่ามาจอดริมถนน"
ผม - "ผมเห็นมีแต่บ้านพี่นี่แหละที่เล่นน้ำสี แล้วที่ฉีดใส่คนอื่น เสื้อผ้าเค้าซักสีไม่ออก ไม่กลัวเค้ามาเอาเรื่องเหรอครับ"
ยานแม่ - "ที่นี่ไม่มีใครเค้าถือสาหรอก เค้ารู้ว่าเล่นสงกรานต์กัน ไม่มีใครว่าอะไรหรอก อีกอย่าง สีพวกนี้ญาติพี่ที่เป็นตำรวจเค้าก็ขาย ไม่เห็นมีปัญหาอะไร"
*** เบ้ปาก มองบน รัวๆๆๆๆๆ ... อยากจะเบ่ง แต่ดันเอาญาติตัวเองมาฆ่าทิ้งซะงั้น
ผม - "เค้าไม่มาเอาเรื่องเพราะยังไม่ได้ทำให้เค้าเสียหายจริงจังมากกกว่ามั้งครับ ถ้าเกิดเป็นเสื้อตัวที่เค้าหวงมาก หรือ ไม่อยากให้โดน เค้ามาโวยวายพี่ พี่จะทำไงครับ"
ยานแม่ - "ก็มันยังไม่เคยมีปัญหานี่"
ผม - "งั้นพี่ก็ถือซะว่า กรณีของผมคือปัญหาแรกที่เกิดแล้ว และอีกอย่าง สงกรานต์เค้าก็ไม่เอาน้ำสีมาสาดกันนะพี่"
ยานแม่ - "..."
ผม - "ของผมนี่ พี่ยังโชคดีนะครับ ที่มันล้างออกเกือบทั้งหมด ผมถือว่าผมไม่เอาเรื่องพี่ก็ได้ แต่ถ้าเป็นคนอื่นเค้าเข้ามาโดนแบบนี้แล้วเอาเรื่องพี่ พี่ก็ต้องเตรียมใจยอมรับนะครับ เพราะพี่อาจจะเจอคนที่เค้าเอาจริง จนพี่ไม่มีที่อยู่ที่ยืนเลยก็ได้"
ยานแม่ - "คนแถวนี้เค้าไม่มีหรอก"
ผม - "แล้วไม่คิดว่าจะมีคนที่อื่นมาบ้างเหรอครับ อย่างผมนี่ไง คนจากที่อื่น"
ยานแม่ - "ไว้ให้มันเกิดขึ้นก่อนละกัน"
*** เบ้ปาก มองบน จนตาจะหลุด
ผม - "ก็แล้วแต่พี่ละกันครับ ผมก็คงบอกพี่ได้แค่นี้แหละ"
ยานแม่ถอนสมอ กลับฐานทัพตัวเองไป
ผมก็เกรงใจเพื่อนผมเหมือนกันเพราะผมก็เป็นคนจากที่อื่น มามีเรื่องกับเพื่อนบ้านเค้า .. แต่จริงๆ แล้ว บ้านยานแม่นี่ ก็เป็นประเภททำอะไรไม่เกรงใจใครอยู่แล้ว เพราะสักพักนึง แม่เพื่อนก็ค่อยๆ ปล่อยสิ่งที่อัดอั้น เล่าเรื่องมาพรั่งพรูมากมาย
สรุปว่า ยานแม่ นี่แหละ ตัวทำให้เด็กมันแย่ และผมยังมองว่า เด็กพวกนี้ มันฟังนะ มันสอนได้นะ ถ้าพ่อแม่มันใส่ใจ
ถ้าสักวันมันไปเล่นโดนรถผู้ว่าฯ นายทหารฯ หรือใครที่ใหญ่โต ที่เค้าแวะมาหาเพื่อน หาญาติ ตอนนั้นคงแทบจะร้องขอชีวิตเองล่ะ
เด็กเอาน้ำผสมสีฉีดเล่นในวันสงกรานต์ พ่อแม่เค้าสั่งสอนแบบไหนกันนะ!!
บ้านเป็นแบบต่างจังหวัดทั่วๆ ไป ปลูกชั้นเดียวมีพื้นที่ปลูกต้นไม้ ผมเอารถจอดไว้ริมถนนตรงบริเวณรั้วหน้าบ้าน (เป็นรถกระบะสีขาว และ ยืมเพื่อนมาใช้)
ช่วงบ่ายๆ เด็กๆ บ้านตรงข้าม (มีทั้งลูกบ้านนั้น และ บ้านอื่นๆ มารวมตัวกัน อายุประมาณ 8-12 ปี) พ่อแม่แต่ละคนก็สังสรรค์กินเหล้าเปิดเพลงกัน
ลูกๆ ก็เริ่มมาตั้งป้อมหน้าบ้าน มีถังน้ำ ปืนฉีดน้ำพร้อม คอยเล่นกับคนที่ผ่านไปมา
ผมก็เฉยๆ ไม่คิดอะไร จนมีคนทักมาว่า เอ้อ มันเล่นน้ำผสมสีด้วย ก็เริ่มเอะใจ เดินไปดูข้างรถ ... สตั๊นไป 10 วิ
สีขาวๆ ของรถ มีแต่รอยน้ำสีที่เด็กฉีดผ่านปืนฉีดน้ำเต็มไปหมด
ผมก็เลยตะโกนข้ามฝั่งถนนไปหาเด็กๆ กลุ่มนั้น ถามว่า
ผม - "เล่นน้ำผสมสีกันเหรอ ใครเป็นคนเล่นบ้าง เห็นมั้ยว่ามันเลอะรถน้า"
*** เด็กๆ ยืนนิ่ง เงียบ มองหน้ากันเหลอหลา
ผม - "แบบนี้จะล้างออกรึเปล่าไอ้หนู"
เด็กๆ - "น่าจะล้างออกครับน้า" ... ตอบเสียงอ่อยๆ และมองหน้ากัน
ผม - "ไหนมาล้างให้น้าดูหน่อยว่าออกมั้ย"
*** เด็กเริ่มเกี่ยงกันว่าใครจะออกไปล้าง คงกลัวว่าถ้าล้างไม่ออกจะโดนผมเล่นงาน (ซึ่งถ้าผมจะเล่นงานจริง ก็เล่นทั้งวงนั่นแหละ) จนมีผู้กล้า (หรือโดนผลักออกมาก็ไม่แน่ใจ) ออกมาพูดว่า "ผมล้างเองครับน้า" แล้วก็ลองเอาน้ำสะอาดมาราดดู
โอเคครับ สีละลายน้ำสะอาดหลุดออกมา
ผมก็เลยบอกเด็กๆ ว่า ถ้าจะเล่นน้ำสี ระวังด้วย อย่าให้มันเลอะเทอะอีก ... เด็กๆ ก็ไม่ฉีดมาตรงรถผม และ เริ่มแยกย้ายไป
สำหรับผมแล้ว มองว่า เด็กกลุ่มนี้พูดรู้เรื่อง จบได้สำหรับเด็ก
แต่...
สำหรับผู้ใหญ่ล่ะ พ่อแม่ของเด็กๆ พวกนี้ล่ะ...
ผมก็เลยเริ่มดราม่าเบาๆ ด้วยการ เอาถังใส่น้ำสะอาด มาลูบๆ เช็ดๆ รถ พร้อมบ่นดังๆ
แล้วก็หันไปหาทางกลุ่มพ่อแม่ของเด็กบ้านตรงข้ามนั่นว่า "พี่ทำไมปล่อยให้ลูกเล่นน้ำผสมสีกันครับ มันติดรถล้างยาก"
ยานแม่ออกมาจากฐานทัพละจ้ะ และเริ่มด้วยประโยคคลาสสิก...
ยานแม่ - "เด็กๆ มันไม่รู้หรอกว่าจะไปเลอะแบบนั้น"
ผม - "พี่ก็นั่งอยู่ตรงนั้นตลอด ทำไมไม่บอกลูกล่ะครับ"
ยานแม่ - "ก็เห็นว่าเป็นสีผสมอาหาร ล้างออกอยู่นะ เลยคิดว่าไม่เป็นไร"
เกร็ดความรู้ : สีผสมอาหาร ใช้เพื่อ "ย้อม" ให้ติดกับตัวอาหาร เพื่อให้มีสีตามที่ต้องการ
"ย้อม" แสดงว่า ต้องการให้ติด แสดงว่า มันก็มีโอกาสที่จะติดแล้วล้างไม่ออก ถูกมั้ยครับ ผมสังเกตจากมือเด็กๆ ที่จุ่มถังน้ำผสมสี มือก็เป็นไปตามสีนั้นๆ ดูแล้วคงอีกหลายวันกว่าสีจะหลุดหมด
ต่อ..
ยานแม่ - "รถบ้านพี่เองก็เลอะ แต่ก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร พี่ก็ล้างออก"
*** นั่นมันรถแก ไม่ใช่รถที่ผมเอามา
ผม - "เนี่ยครับพี่ ตรงนี้มันล้างไม่ออก" ... ผมชี้ให้ดูบางจุดที่ไม่ได้โดนน้ำยาเคลือบสี ทำให้น้ำสีติดและเช็ดออกยาก
ยานแม่ - "เอาไปเข้าล้างอัดฉีดเอาน่ะ เดี๋ยวก็หาย"
*** อ้าว มันใช่เรื่องที่ผมจะต้องไปเสียเงินเพราะลูกแกมะ
สักพัก ยานแม่ ก็ย้ายตัวไปคุยกับแม่เพื่อนผม คงเข้าไปฟ้อง ไปบ่น อะไรไม่รู้ เพราะผมก็ยังคงล้างรถอยู่
พอผมล้างเสร็จ ยานแม่ ก็ยังไม่มีหลุดคำขอโทษใดๆ มา พร้อมกับย้อนคำพูดเดิมๆ มา..
ยานแม่ - "ที่นี่เค้าก็เล่นอย่างนี้กันทุกปีแหละ คราวหน้าก็เอารถเข้าบ้าน อย่ามาจอดริมถนน"
ผม - "ผมเห็นมีแต่บ้านพี่นี่แหละที่เล่นน้ำสี แล้วที่ฉีดใส่คนอื่น เสื้อผ้าเค้าซักสีไม่ออก ไม่กลัวเค้ามาเอาเรื่องเหรอครับ"
ยานแม่ - "ที่นี่ไม่มีใครเค้าถือสาหรอก เค้ารู้ว่าเล่นสงกรานต์กัน ไม่มีใครว่าอะไรหรอก อีกอย่าง สีพวกนี้ญาติพี่ที่เป็นตำรวจเค้าก็ขาย ไม่เห็นมีปัญหาอะไร"
*** เบ้ปาก มองบน รัวๆๆๆๆๆ ... อยากจะเบ่ง แต่ดันเอาญาติตัวเองมาฆ่าทิ้งซะงั้น
ผม - "เค้าไม่มาเอาเรื่องเพราะยังไม่ได้ทำให้เค้าเสียหายจริงจังมากกกว่ามั้งครับ ถ้าเกิดเป็นเสื้อตัวที่เค้าหวงมาก หรือ ไม่อยากให้โดน เค้ามาโวยวายพี่ พี่จะทำไงครับ"
ยานแม่ - "ก็มันยังไม่เคยมีปัญหานี่"
ผม - "งั้นพี่ก็ถือซะว่า กรณีของผมคือปัญหาแรกที่เกิดแล้ว และอีกอย่าง สงกรานต์เค้าก็ไม่เอาน้ำสีมาสาดกันนะพี่"
ยานแม่ - "..."
ผม - "ของผมนี่ พี่ยังโชคดีนะครับ ที่มันล้างออกเกือบทั้งหมด ผมถือว่าผมไม่เอาเรื่องพี่ก็ได้ แต่ถ้าเป็นคนอื่นเค้าเข้ามาโดนแบบนี้แล้วเอาเรื่องพี่ พี่ก็ต้องเตรียมใจยอมรับนะครับ เพราะพี่อาจจะเจอคนที่เค้าเอาจริง จนพี่ไม่มีที่อยู่ที่ยืนเลยก็ได้"
ยานแม่ - "คนแถวนี้เค้าไม่มีหรอก"
ผม - "แล้วไม่คิดว่าจะมีคนที่อื่นมาบ้างเหรอครับ อย่างผมนี่ไง คนจากที่อื่น"
ยานแม่ - "ไว้ให้มันเกิดขึ้นก่อนละกัน"
*** เบ้ปาก มองบน จนตาจะหลุด
ผม - "ก็แล้วแต่พี่ละกันครับ ผมก็คงบอกพี่ได้แค่นี้แหละ"
ยานแม่ถอนสมอ กลับฐานทัพตัวเองไป
ผมก็เกรงใจเพื่อนผมเหมือนกันเพราะผมก็เป็นคนจากที่อื่น มามีเรื่องกับเพื่อนบ้านเค้า .. แต่จริงๆ แล้ว บ้านยานแม่นี่ ก็เป็นประเภททำอะไรไม่เกรงใจใครอยู่แล้ว เพราะสักพักนึง แม่เพื่อนก็ค่อยๆ ปล่อยสิ่งที่อัดอั้น เล่าเรื่องมาพรั่งพรูมากมาย
สรุปว่า ยานแม่ นี่แหละ ตัวทำให้เด็กมันแย่ และผมยังมองว่า เด็กพวกนี้ มันฟังนะ มันสอนได้นะ ถ้าพ่อแม่มันใส่ใจ
ถ้าสักวันมันไปเล่นโดนรถผู้ว่าฯ นายทหารฯ หรือใครที่ใหญ่โต ที่เค้าแวะมาหาเพื่อน หาญาติ ตอนนั้นคงแทบจะร้องขอชีวิตเองล่ะ