สวัสดีค่ะ
เราเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาจะ 6 ปี ด้วยเรื่องที่เราทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ คือเราซื้อแหวนทองให้เป็นของขวัญวันเกิดเค้าเมื่อเดือนที่ผ่านมา แล้วเค้าทำหายแต่มีคนเก็บได้และสภาพแหวนอยู่ในสภาพที่ไม่ดี เค้าขอโทดเรา แต่เราโกรธจนเราไม่คุยกับเค้าและเค้าใช้คำว่ามันเป็นอุบัตเหตุ ยอมรับเลยค่ะว่าตอนนั้นเป็นเพราะอารมณ์และเราไล่เค้าออกจากบ้าน
อย่าเพิ่งด่าเราว่าเรางี่เง่านะ ทุกคนมีเหตุผลในการทำแบบนี้ทั้งนั้น
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่รู้ตัวเราเองเลยว่าเรามีความสุขหรือความทุกมากกว่ากัน เค้าเคยนอกใจเราหลายครั้งเราให้อภัยตลอดทั้งๆที่เราเสียใจมาก แต่ทุกครั้งกลับเป็นเค้าที่มาง้อและให้อภัยทุกครั้ง ตอนเค้าติดทหารเราเคยทำผิดนะคือรุ่นพี่เค้ามาจีบเรา เราคุยกะเค้าเรารู้เราทำให้เค้าเสียใจมาก เราทำให้เค้าฝังใจ แต่เราก็ไม่ได้เลือกรุ่นพี่เค้าคนนั้น เราเป็นคนเดินกลับมาเอง
แต่ที่เรายังรักเพราะตลอดเวลา 6 ปีที่ผ่านมา เราผ่านเรื่องราวอะไรมามากมาย
ตอนที่ปู่เราเสีย เราก็มีเค้าที่คอยอยู่ข้างๆ เค้าติดทหารเราก็รอเค้ามาตลอด
เรานึกถึงแต่เรื่องที่เราเคยมีความสุข ทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกันเรามีความสุขทุกครั้ง
เรารู้สึกผิดที่ให้เค้าออกไปแต่เค้าไม่กลับมาแล้ว มันเป็นแค่ความผูกพันหรอในการที่คบกับใครนานๆ
ในตลอดระยะเวลาเกือบเดือน เราคิดถึงเค้าตลอด เค้าบล็อคเฟส บล็อคไลน์ บล็อคเบอร์โทรเรา เราพยายามตามหาไปหาแต่เหมือนยิ่งตามมันยิ่งห่างกันไปไกลๆ
มาวันนี้เราเหนื่อยแล้ว เราไม่รู้ว่าต่อไปเราจะได้เจอกันอีกไหม เราไม่รู้ว่าเราต้องใช้เวลาเท่าไหร่เพื่อจะลืมคนๆนึงที่เรียกว่าส่วนหนึ่งของชีวิต
ถ้าเค้าได้มีโอกาสเข้ามาอ่านกระทู้ที่เราตั้งเราอยากบอกว่า เราขอโทษ และขอบคุณตลอดเวลา6 ปีที่ผ่านมา ที่เข้ามาทำให้เราเรียนรู้อะไรต่างๆ มากมายนะ
เรายังดื้อที่จะรอเค้าแบบมีความหวัง
เราไม่รุว่าเราทำใจเค้าพัง เราขอโทด
ถ้าเรามีโอกาสกลับไปเราจะรักษารักของเราให้ดีที่สุด แต่....เค้าไปจากเราแล้ว
เมื่อไหร่เราจะผ่านจุดนี้ไปได้สักที
T^T
คนที่คบมานานพอเลิกกันใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะลืม
เราเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาจะ 6 ปี ด้วยเรื่องที่เราทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ คือเราซื้อแหวนทองให้เป็นของขวัญวันเกิดเค้าเมื่อเดือนที่ผ่านมา แล้วเค้าทำหายแต่มีคนเก็บได้และสภาพแหวนอยู่ในสภาพที่ไม่ดี เค้าขอโทดเรา แต่เราโกรธจนเราไม่คุยกับเค้าและเค้าใช้คำว่ามันเป็นอุบัตเหตุ ยอมรับเลยค่ะว่าตอนนั้นเป็นเพราะอารมณ์และเราไล่เค้าออกจากบ้าน
อย่าเพิ่งด่าเราว่าเรางี่เง่านะ ทุกคนมีเหตุผลในการทำแบบนี้ทั้งนั้น
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่รู้ตัวเราเองเลยว่าเรามีความสุขหรือความทุกมากกว่ากัน เค้าเคยนอกใจเราหลายครั้งเราให้อภัยตลอดทั้งๆที่เราเสียใจมาก แต่ทุกครั้งกลับเป็นเค้าที่มาง้อและให้อภัยทุกครั้ง ตอนเค้าติดทหารเราเคยทำผิดนะคือรุ่นพี่เค้ามาจีบเรา เราคุยกะเค้าเรารู้เราทำให้เค้าเสียใจมาก เราทำให้เค้าฝังใจ แต่เราก็ไม่ได้เลือกรุ่นพี่เค้าคนนั้น เราเป็นคนเดินกลับมาเอง
แต่ที่เรายังรักเพราะตลอดเวลา 6 ปีที่ผ่านมา เราผ่านเรื่องราวอะไรมามากมาย
ตอนที่ปู่เราเสีย เราก็มีเค้าที่คอยอยู่ข้างๆ เค้าติดทหารเราก็รอเค้ามาตลอด
เรานึกถึงแต่เรื่องที่เราเคยมีความสุข ทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกันเรามีความสุขทุกครั้ง
เรารู้สึกผิดที่ให้เค้าออกไปแต่เค้าไม่กลับมาแล้ว มันเป็นแค่ความผูกพันหรอในการที่คบกับใครนานๆ
ในตลอดระยะเวลาเกือบเดือน เราคิดถึงเค้าตลอด เค้าบล็อคเฟส บล็อคไลน์ บล็อคเบอร์โทรเรา เราพยายามตามหาไปหาแต่เหมือนยิ่งตามมันยิ่งห่างกันไปไกลๆ
มาวันนี้เราเหนื่อยแล้ว เราไม่รู้ว่าต่อไปเราจะได้เจอกันอีกไหม เราไม่รู้ว่าเราต้องใช้เวลาเท่าไหร่เพื่อจะลืมคนๆนึงที่เรียกว่าส่วนหนึ่งของชีวิต
ถ้าเค้าได้มีโอกาสเข้ามาอ่านกระทู้ที่เราตั้งเราอยากบอกว่า เราขอโทษ และขอบคุณตลอดเวลา6 ปีที่ผ่านมา ที่เข้ามาทำให้เราเรียนรู้อะไรต่างๆ มากมายนะ
เรายังดื้อที่จะรอเค้าแบบมีความหวัง
เราไม่รุว่าเราทำใจเค้าพัง เราขอโทด
ถ้าเรามีโอกาสกลับไปเราจะรักษารักของเราให้ดีที่สุด แต่....เค้าไปจากเราแล้ว
เมื่อไหร่เราจะผ่านจุดนี้ไปได้สักที
T^T