มอบรอยยิ้มให้ผู้ป่วยที่ศูนย์มะเร็ง

เรื่องมันเกิดขึ้นจากว่า วันนึงเราไปอ่านกระทู้พันทิพมา เป็นกระทู้ที่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนึงที่ไปทำบุญครบรอบวันตายให้พ่อ แทนที่ผู้หญิงคนนั้นจะไปวัด แต่เธอกลับไม่ได้ไป แต่สิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นทำก็คือ เธอเอาอาหารไปให้ผู้ป่วยที่ศรีมหาโพธิ์ พอเราอ่านถึงตรงนี้ เราก็คิดว่า มันก็คงจะดีเนอะ เอาอาหารอร่อยๆไปให้เค้าทาน ไปนั่งเล่น พูดคุยกับเค้า
พออ่านจบสิ่งเเรกที่เรานึกถึงเลย คือ ม๊า.. ตู้ด ตู้ด... (โทรสิครับบ) ม๊าน้องอันอยากเอาอาหารไปแจกที่ศรีมหาโพธิ์ แล้วก็เล่าเรื่องที่อ่านมาให้ม๊าฟัง ม๊าบอก กลับมาเดี๋ยวม๊าพาไปทำนะลูก
         พอเมื่อวานนี้มีโอกาสได้กลับมาที่บ้าน ม๊าก็พาไปศูนย์มะเร็งเลยแต่เช้า วันนี้เป็นวันที่ 12 เมษา ที่นี่เค้าจะมีการรดน้ำดำหัวผู้ป่วยกันทุกปี พวกเราก็เข้าไปร่วมกับเค้า เอาน้ำผลไม้ไปให้ผู้ป่วยแต่ละเตียง ไปรดน้ำผู้ป่วยทุกๆเตียง ไปขอพรเค้า พูดให้กำลังใจ ไปนั่งเล่นกับเค้า บอกเค้าว่า โรคมะเร็งมันหายได้ อยากให้คุณน้าสู้ๆ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ ต้องยิ้มเยอะๆนะคะ พอพูดจบคุณน้าคนนั้นก็ร้องไห้ เค้าบอกว่าดีใจ ที่แบบยังมีคนนึกถึงพวกเค้า ดีใจที่มีคนคอยเป็นกำลังใจให้ มีบางห้องที่เราเข้าไปเยี่ยม คนที่เป็นคนเฝ้าผู้ป่วยเค้าก็ร้องไห้ เค้าบอกขอบคุณใหญ่เลยที่มาเป็นกำลังใจให้พวกเค้า ก็อย่างที่เราบอกไปว่าถ้าจะชนะโรคพวกนี้กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ  
         พอเขียนมาถึงตรงนี้มันทำให้เราคิดได้ว่า ชีวิตนี้ไม่มีอะไรแน่นอนเลยจริงๆ จะตายวันไหนก็ไม่รู้ คนรวยก็หนีไม่พ้น คนจนก็หนีไม่พ้นเช่นกัน เราดีใจนะที่วันนี้เราได้มา ถึงแม้จะเป็นแค่คำพูดเล็กๆน้อยๆที่เราได้กล่าวออกไป แต่มันมีความหมายสำหรับคนฟัง มันมีความหมายสำหรับคนที่ต้องการกำลังใจ เราดีใจที่ได้ทำให้เค้ามีกำลังใจที่จะได้สู้ต่อไป
การเป็นโรคมะเร็งไม่ใช่เเค่ผู้ป่วยที่ทุกข์ เเต่คนรอบข้างของเค้าก็ทุกข์เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของเค้า หรือใครก็ตาม มันเป็นโรคที่ไม่มีใครอยากจะให้เกิด แต่ถ้ามันเป็นไปแล้ว เราก็ต้องสู้กับมัน สำหรับใครที่อยากจะไปทำบุญแต่ไม่รู้จะไปทำบุญที่ไหน วันเกิดไม่รู้จะทำอะไร ถ้าอยากทำบุญ แต่ไม่อยากจะไปวัดล่ะ? เราแนะนำให้ทุกคนลองไปทำในสิ่งที่เราทำดู ไม่ได้ใช้เงินเยอะ ใช้แค่ใจ แค่คุณไปนั่งให้กำลังใจเค้า ไปพูดคุยกับเค้า แค่นี่เค้าก็มีความสุขเเล้ว เราเองก็มีความสุขไปด้วย จริงๆนะ อยากให้ทุกคนลอง มันไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวหรือน่าอายเลย
ก่อนกลับมีคุณตาคนนึงอวยพรให้ว่า พรที่ประเสริฐที่สุดคือการไม่มีโรค เรามานั่งคิดๆดู มันก็คงจะจริง คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการที่เรามีสุขภาพแข็งแรงอีกแล้ว
สุดท้ายนี้ อยากจะขอบคุณกระทู้นั้น ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เราได้ทำกิจกรรมในครั้งนี้ ขอบคุณนะคะ