ระบาย

คือเรามีเรื่องอยากจะมาปรึกษาอ่ะ
ตอนนี้เราอยู่ม.ต้นนะ
เราเคยชอบคนอยู่คนนึง เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน ชั้นเดียวกัน แต่คนละห้อง แล้วก็ตรงสเปกเป๊ะเลย คือเราสนิทกันมากแค่ในโลกออนไลน์แต่พอเจอกันจริงๆก็ไม่พูดกัน คือเราทักเค้าไปก่อนอะนะเลยได้เริ่มต้นคุยกัน สนิทกันมากๆเค้าบอกเราว่าถ้ามีอะไรก็ให้ปรึกษาเขาได้ตลอดแล้วเค้าก็ให้คำปรึกษาดีๆมาเสมอ เค้ายังบอกอีกว่าเราเป็นเพื่อนสนิทที่ดีที่สึดของเขา จนกระทั่งวันหนึ่งคนๆนั้นก็บอกเรามาว่าเขาชอบใคร ซึ่งก็เป็นเพื่อนที่ปอปปิวลาร์คนนึงในโรงเรียน คือแนวสวยเก่ง เฟรนลี่อ่ะ แล้วคือเพื่อนคนนี้ก็ดีกับเรามาตลอด เราเลยไม่เคยเกลียดเพื่อนเราเลย แล้วสนับสนุนให้เค้าสมหวังกันทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บมาก เพื่อนสนิทหลายคนก็ถามว่าทำไมไม่เลิกคุยกัน เราก็บอกประมาณว่า ถึงสิ่งที่เค้าพูดจะทำให้เราเสียใจแค่ไหน แต่เวลาคุยกับเค้ามันทำให้เรามีความสุขมากกว่าที่เรามีความทุกข์ เราเลยยอมคุยต่อ ตอนนั้นคือชอบแบบจริงจังมาก ก็เลยเสียใจหนักมาก เราใช้เวลาเป็นหลายเดือนกับการเฮิร์ตแล้วก็ฟังเพลงเศร้า
แล้วตอนนั้นที่ห้องเราก็จิ้นเรากับเพื่อนอีกคน ที่ไม่ใช่สเปค(คือก็เรียนดี เล่นกีฬาเก่ง หน้าตาพอโอ ปาหมามาก) คือเราทะเลาะกันบ่อยจนเป็นคู่จิ้น ทะเลาะกันแทบจะตลอดเวลา ทะเลาะเรื่องไร้สาระ ปกติเราก็ไม่ใช่คนที่พูดเก่งอะไร(พิมพ์เก่งแต่พูดไม่เก่ง) แล้วคือเราก็เหมือนไม่รู้ตัวว่าเรารู้สึกดีกับคนนั้น คือแค่รู้สึกว่าเค้าทำให้เราลืมคนที่ทำให้เราเจ็บได้ จนมีเพื่อนคนนึง ที่เคยปอปปิวลาร์(คือตอนนี้มีแต่คนเกลียดเพราะบอกว่าแรดแล้วก็ขี้) มาบอกเราว่า "เนี่ย ทุกคนรู้หมดแล้วนะว่าแกชอบ____(คนที่ถูกจิ้นอยู่) แต่แกรู้มั้ยว่ามันไม่ได้ชอบแกอ่ะ" คือตอนนั้นเราโมโหมาก เราเลยไม่พูดกับคนที่เราถูกจิ้นด้วย ต่อมามันก็มาทำตัวเหมือนชอบเรา แบบเขินมากเวลาโดนล้อ แล้วเพื่อนๆของมันก็ชอบมาถามว่าแบบ "แกคิดว่ามันนิสัยดีมั้ย" หรือไม่ก็ถามว่า "แกชอบมันมั้ย" แล้วพอเราตอบว่า "เราไม่ได้ชอบคนที่ไม่ได้ชอบเรา" เพื่อนมันก็จะบอกว่า "มันชอบแกเว้ย"  แล้วคือตอนนี้เราไปซัมเมอร์ที่แคนาดาแล้วก็ได้อยู่โรงเรียนเดียวกับมัน (คือครูสุ่มโรงเรียนให้เพราะต้องแยกโรงเรียนกัน5โรงเรียน) -ลืมบอกว่าคู่จิ้นคู่เรามันเริ่มจะถูกล้อน้อยลงแล้วหลังเราไม่พูดกับมัน- แช้วอยู่ดีๆเพื่อนสนิทมันก็แบบกลับมาจิ้นหนักมาก แล้วคนอื่นก็จิ้นตาม คือมีโมเม้นจิ้นเยอะมาก คือจำได้ว่ามีครั้งนึงออกไปทำกอจกรรมนอกห้องเรียน แล้วคือเล่นเกมซ่อนแหวน คือเหมือนมีคนอยู่ตรงกลางเชือกที่มีแหวนอยู่ข้างใน แล้วคนตรงกลางต้องหลับตา แล้วพอเปิดตาต้องทายว่าแหวนอยู่ทึ่ใคร คือมีตานึงที่มันต้องเข้าไป แล้วคือเพื่อนๆก็รู้ว่ายังไงมันก็จะไม่ทายเราแน่นอน (ปกติมันจะปากหมามากกับทุกคน แต่มันจะไม่กล้าแกล้งเรา แม้ว่าแต่ก่อนจะแกล้งเรามากสุดก็ตาม) ก็เลยให้เราซ่อนแหวน แล้วคือมันก็ไม่ทายเราจริงๆ พอเฉลยว่าอยู่ที่เราทุกคนก็แบบ น่อววว แล้วเพื่อนสนิทมันก็บอกมันประมาณว่าให้เป็นแฟนกันเลย กูเปิดทางไว้ให้แล้ว คือมันมีแต่แบบนี้ตลอดวันจนแบบเรายอมรับว่าเรารู้สึกดีกับมันแล้วบอกเรื่องนี้กับเพื่อนสนิทเรา วันนึงเราก็เลยฝากเพื่อนเราถามเพื่อนสนิทมันว่ามันชอบเรารึเปล่า เพื่อนสนิทมันก็บอกว่าไม่ คือเรารู้สึกแย่โคตร ไม่รู้เป็นไรเหมือนเฟลหนักมาก รู้สึกแย่ แย่จนเพื่อนบอกประมาณว่าเสียใจขนาดนี้ไม่ได้แค่รู้สึกดีแล้วมั้ง เราก็ไม่รู้เหมือนกัน คือเหมือนบางทีก็รู้สึกแบบชิวมาก ไม่เสียใจ ไม่ได้เป็นอะไรเลย แต่บางทีก็รู้สึกแย่มาก เฮิร์ตหนักมาก คือเราเหมือนโกรธแต่ก็ไม่รู้ว่าโกรธอะไรหรือโกรธใคร เรารู้สึกว่าเราน่าจะโกรธตัวเอง เหมือนว่าตัวเองยังไม่ดีพอ เหมือนเคยเสียใจตั้ง2ครั้ง บางทีเราก็รู้สึกไม่ได้ชอบเค้า บางทีเราก็รู้สึกชอบเค้ามาก เหมือนอารมณ์แปรปรวน เราควรทำยังไงดี เราชอบเค้ามั้ย คือเราไม่ได้ชอบคนนี้เท่าคนแรกนะ แต่คือตอนนี้ไม่ได้ชอบคนแรกแล้ว คือวันนี้เราเล่นกีฬาที่โรงเรียน(ตอนนี้เรายังอยู่แคนาดา) แล้วก็เล้นบาส แล้วคือทีนี้มันก็เก่งอะนะ แล้วเราก็เล่นไม่ได้เรื่อง แต่คือพอเราได้บอล(ซึ่งได้แค่2ครั้ง) เราก็ส่งต่อไปให้มันตลอดเลย คือเราโยนได้กากมาก มันรับไม่ได้เลย แต่คือคนทั้งสนามก็แบบน่อวววว แล้วคือเราก็รู้สึกแย่ ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องทำแบบนั้น แล้วเพื่อนสนิทเราคนนึงคือวันนี้ไปแลกความลับกับคนที่เราถูกจิ้นด้วยมา แล้วคือได้ความว่ามันชอบเพื่อนโรงเรียนเก่า (คือมันมาจากตจว.แต่คือหน้ามันตี๋ๆกวนๆอะนะ) เราควรจะรู้สึกยังไง?