สวัสดีครับเพื่อน ๆ ชาวพันทิป ผมมีเรื่องจะปรึกษา,,,
ผมควรจะทำไงดี ผมจีบคน ๆ นึงมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่เรียนมหาลัยด้วยกันมาจนถึงเรียนจบ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมก็จีบเขาเรื่อย ๆ เขาก็บอกผมว่าไม่มีแฟน โสด ผมก็คิดว่ามีโอกาสที่จะได้พิสูจตัวเองว่าจริงใจกับเขา เลยได้ทุ่มเทเอาใจใส่เขาทุกอย่าง แบบไม่เคยเผื่อใจให้ตัวเองเลย มีร้อย ให้ร้อย จะทำอะไรผมก็คิดถึงเขาก่อนเสมอ ผมตัดคนออกไปจากชีวิตเพราะเขาคนแล้วคนเล่า จนในที่สุด เมื่อไม่กี่เดือนก่อนผมก็ได้เป็นแฟนกับผู้หญิงคนนี้
แต่เมื่อวานผมเพิ่งจะทราบข่าวร้าย เนื่องจากมีผู้ชายคนนึงแอดเฟสบุ้คผมมา ละเขาเป็นเพื่อนในเฟสกับแฟนผม ผมจึงถามผู้ชายที่แอดผมไปว่าเป็นอะไรกับแฟนผม เขาตอบว่าเป็นแฟน คบกันมาได้ปีกว่าแล้ว ผมสตั๊นมาก รู้สึกจุกๆที่หน้าอก ขนาดผมยังคบแค่ไม่กี่เดือน แล้วไอ้นี่ไปคบกันตอนไหนเป็นปี ๆ ผมยังไม่แน่ใจจนได้คุยไลน์กับแฟนผมเรื่องคนที่แอดเฟสบุ้คมา เลยทะเลาะกันจนเขาทิ้งผมไป ที่ทำให้สะเทือนใจมากกว่านั้นคือ ผมได้เข้าไปส่องเฟสบุ้คกับไอจีของผู้ชายที่แอดเฟสผม เลยเห็นรูปคู่ที่เขาไปเที่ยวด้วยกัน ซึ่งช่วงเวลาที่เขาไปเที่ยวด้วยกันนั้น เขาก็ยังมีผมอยู่ในชีวิต อย่างมีทริปนึงที่เขาไปน่านในช่วงสิ้นปีที่เป็นวันเกิดเขา ผมขอไปด้วย แต่เขาไม่ให้ผมไป บอกว่าอยากไปกับเพื่อนมากกว่า ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ช่วงนั้นเป็นหน้าหนาวผมก็ซื้อถุงมื้อให้เพราะว่าเขาขึ้นดอย เวลานั้นผมเป็นห่วงเขามาก ๆ เพราะกลัวว่าเขาจะหนาว แต่พอมารุทีหลังว่าเขาไปกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้ ผมเจ็บอ่ะ ผมอยากรู้ว่าที่ผ่านมามันคืออะไร เขาหลอกผมทำไม หลอกผมมาเป็นปี ๆ ทั้ง ๆ ที่ผมก็เชื่อใจเขามาตลอด ซื่อสัตย์ไม่เคยนอกใจเขาเลย
ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่เคยจะสำนึกผิดเลย ที่ทำลายชีวิตผม ความรู้สึกผม ผมไม่ได้รับคำขอโทษจากเขาสักคำ เขาเป็นคนบอกเองว่ารักกันไม่ต้องพูด แค่ทำให้รู้ว่ารักก็พอ ช่วงที่ได้เป็นแฟนกับคน ๆ นี้ ผมมีความสุขมาก ๆ จนรู้สึกว่า ผมอยากให้เขาเป็นคนสุดท้ายของชีวิตแล้ว ผมทำงานเก็บเงินทุกวันไม่เคยคิดใช้จ่ายเงินเพื่อตัวเอง ผมเก็บไว้ทำเพื่อเขามาตลอด ผมวางแผนอนาคตไว้มากมาย ว่าจะใช้ชีวิตร่วมกับคน ๆนี้ แต่สุดท้ายพอผมรู้ความจริง เขากลับปฏิเสธผมแบบไม่ไยดี ไม่สำนึกเลยที่เขาทำให้ผมร้องไห้เสียใจแบบนี้ เขายังบอกอีกว่าถ้าเรื่องแค่นี้หาว่าเขาไปทำลายชีวิต แค่นี้ของเขามันสำคัญกับผมมากๆ เขาไม่รุอะไรเลยว่าผมรุสึกมากแค่ไหน ผมให้เขาเป้นคนสำคันที่สุดในชีวิต เป็นแรงผลักดันให้ผมสามารถตื่นนอนมาใช้ชีวิตปกติได้ แต่พอไม่มีเขาแล้วผมจะทำยังไง สิ่งที่หวังไว้พังทลายไปหมด ผมไม่มีแรงที่จะก้าวต่อไปได้เลย ผมผิดเองใช่ไหมครับ ผมมันโง่เองใช่ไหม ผมมันเป็นควายเองที่เชื่อใจเขามาตลอด เขาเห็นความรูสึกของคนเป็นเพียงแค่ของเล่นหรอครับ ถึงได้ทำร้ายกันขนาดนี้
โครตเสียใจ
ผมควรจะทำไงดี ผมจีบคน ๆ นึงมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่เรียนมหาลัยด้วยกันมาจนถึงเรียนจบ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมก็จีบเขาเรื่อย ๆ เขาก็บอกผมว่าไม่มีแฟน โสด ผมก็คิดว่ามีโอกาสที่จะได้พิสูจตัวเองว่าจริงใจกับเขา เลยได้ทุ่มเทเอาใจใส่เขาทุกอย่าง แบบไม่เคยเผื่อใจให้ตัวเองเลย มีร้อย ให้ร้อย จะทำอะไรผมก็คิดถึงเขาก่อนเสมอ ผมตัดคนออกไปจากชีวิตเพราะเขาคนแล้วคนเล่า จนในที่สุด เมื่อไม่กี่เดือนก่อนผมก็ได้เป็นแฟนกับผู้หญิงคนนี้
แต่เมื่อวานผมเพิ่งจะทราบข่าวร้าย เนื่องจากมีผู้ชายคนนึงแอดเฟสบุ้คผมมา ละเขาเป็นเพื่อนในเฟสกับแฟนผม ผมจึงถามผู้ชายที่แอดผมไปว่าเป็นอะไรกับแฟนผม เขาตอบว่าเป็นแฟน คบกันมาได้ปีกว่าแล้ว ผมสตั๊นมาก รู้สึกจุกๆที่หน้าอก ขนาดผมยังคบแค่ไม่กี่เดือน แล้วไอ้นี่ไปคบกันตอนไหนเป็นปี ๆ ผมยังไม่แน่ใจจนได้คุยไลน์กับแฟนผมเรื่องคนที่แอดเฟสบุ้คมา เลยทะเลาะกันจนเขาทิ้งผมไป ที่ทำให้สะเทือนใจมากกว่านั้นคือ ผมได้เข้าไปส่องเฟสบุ้คกับไอจีของผู้ชายที่แอดเฟสผม เลยเห็นรูปคู่ที่เขาไปเที่ยวด้วยกัน ซึ่งช่วงเวลาที่เขาไปเที่ยวด้วยกันนั้น เขาก็ยังมีผมอยู่ในชีวิต อย่างมีทริปนึงที่เขาไปน่านในช่วงสิ้นปีที่เป็นวันเกิดเขา ผมขอไปด้วย แต่เขาไม่ให้ผมไป บอกว่าอยากไปกับเพื่อนมากกว่า ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ช่วงนั้นเป็นหน้าหนาวผมก็ซื้อถุงมื้อให้เพราะว่าเขาขึ้นดอย เวลานั้นผมเป็นห่วงเขามาก ๆ เพราะกลัวว่าเขาจะหนาว แต่พอมารุทีหลังว่าเขาไปกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้ ผมเจ็บอ่ะ ผมอยากรู้ว่าที่ผ่านมามันคืออะไร เขาหลอกผมทำไม หลอกผมมาเป็นปี ๆ ทั้ง ๆ ที่ผมก็เชื่อใจเขามาตลอด ซื่อสัตย์ไม่เคยนอกใจเขาเลย
ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่เคยจะสำนึกผิดเลย ที่ทำลายชีวิตผม ความรู้สึกผม ผมไม่ได้รับคำขอโทษจากเขาสักคำ เขาเป็นคนบอกเองว่ารักกันไม่ต้องพูด แค่ทำให้รู้ว่ารักก็พอ ช่วงที่ได้เป็นแฟนกับคน ๆ นี้ ผมมีความสุขมาก ๆ จนรู้สึกว่า ผมอยากให้เขาเป็นคนสุดท้ายของชีวิตแล้ว ผมทำงานเก็บเงินทุกวันไม่เคยคิดใช้จ่ายเงินเพื่อตัวเอง ผมเก็บไว้ทำเพื่อเขามาตลอด ผมวางแผนอนาคตไว้มากมาย ว่าจะใช้ชีวิตร่วมกับคน ๆนี้ แต่สุดท้ายพอผมรู้ความจริง เขากลับปฏิเสธผมแบบไม่ไยดี ไม่สำนึกเลยที่เขาทำให้ผมร้องไห้เสียใจแบบนี้ เขายังบอกอีกว่าถ้าเรื่องแค่นี้หาว่าเขาไปทำลายชีวิต แค่นี้ของเขามันสำคัญกับผมมากๆ เขาไม่รุอะไรเลยว่าผมรุสึกมากแค่ไหน ผมให้เขาเป้นคนสำคันที่สุดในชีวิต เป็นแรงผลักดันให้ผมสามารถตื่นนอนมาใช้ชีวิตปกติได้ แต่พอไม่มีเขาแล้วผมจะทำยังไง สิ่งที่หวังไว้พังทลายไปหมด ผมไม่มีแรงที่จะก้าวต่อไปได้เลย ผมผิดเองใช่ไหมครับ ผมมันโง่เองใช่ไหม ผมมันเป็นควายเองที่เชื่อใจเขามาตลอด เขาเห็นความรูสึกของคนเป็นเพียงแค่ของเล่นหรอครับ ถึงได้ทำร้ายกันขนาดนี้