สวัสดีครับ ก่อนอื่น เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อคืน...วันที่ 12 เมษายน 2559
เข้าเรื่องเลยล้ะกันน่ะครับ คือ คืนเวลา 19.30 น.
ผมนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ แล้วก็มีรุ่นน้องที่ผมแอบชอบอยู่โทรเฟสหาผม ซึ่งปกติเธอไม่เคยโทรหาผมเลย
ตอนแรกก็รับ แล้วบอกว่า..."สวัสดีครับ"
เธอ: สวัสดีค่ะ" พี่หนูอยากร้องไห้...
ผม: ตอนแรกก็ งง" ทำอะไรไม่ถูก ก็เลยถามเธอไปว่า "ทำไมหล่ะครับ"
เธอ: ร้องไห้" แล้วพูดว่า วันนี้ หนูไปแห่สงกรานต์มา หนูเมาหนูไม่รู้ว่าทำอะไรลงไปบ้าง... (ร้องไห้")
ผม: ไม่เป็นอะไรหรอกน้ะ น้องอยากจะระบายมั้ย พี่จะรับฟังทุกอย่างที่น้องพูด
เธอ: จากนั้นเธอก็เล่าว่า"มีเพื่อนมารับที่บ้านตอนเช้า..แล้วก็ไปกินเบียร์กับ ต่อด้วยเหล้าจากนั้นก็ไปแห่สงกรานต์ เธอบอกว่าตอนแรก รู้สึกตัวยังมีสติอยู่ คอยดูเพื่อนว่าเพื่อนทำอะไรบ้าง แต่เริ่มเมา เริ่มไม่รู้ตัว ว่าทำอะไรลงไปบ้าง เธอบอกว่ามีผู้ชายรุ่นพี่มา พยุ่งมาจับมือเธอ เธอก็คอยแกะมือ ออกทุกครั้ง (เธอพูดไปร้องไปตลอดเวลา)
ผม: ไม่เป็นไรหรอกน้ะ น้องทำดีที่สุดแล้ว
เธอ: ร้องหนักกว่าเดิม
ผม: อยากระบายอีกมั้ย พี่จะรับฟัง มีอะไรคุยกับพี่ อย่าเก็บไว้คนเดียว เธอยังมีพี่อยู่
จากนั่นเธอก็เล่าปัญหาตัวเธอที่เป็นอยู่ เรื่องคุณแม่ที่เสีย เรื่องคุณพ่อ และปัญหาทางบ้าน ***ซึ่งผมไม่ขอบอกเล่าน่ะครับ***
เธอร้องไห้หนัก...ซึ่งผมไม่เคยเห็นเธอเป็นขนาดนี้มาก่อน
จากนั้นเข้าสู่โหมดสนทนาอีกครั้ง
ผม: เธอไม่ต้องเก็บไว้คนเดียวเข้าใจมั้ย เธออย่าคิด ว่าตัวเธอไม่สำคัญ เธออย่าคิดว่า ทำดีไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอต้องคิดให้ดี ดูแลตัวเอง อย่าให้ใครมาแตะเนื้อต้องตัว ง่ายๆ กินเหล้าก็กินให้ พอหอมปากหอมคอ รู้เวลาเข้าสังคมกับเพื่อน ต้องมีอยู่แล้วเรื่องกินเหล้า กินเบียร์ แต่ถ้ารู้ว่าไม่ไหวก็อย่าฝืน ตัวเธอเองก็ยังเด็กน้ะ
เธอ: "ร้องหนักกว่าเดิม"
นี้ผมทำอะไรลงไปเนี้ย -.-)
เธอ: ไม่เคยมีใคร ห้ามน้องเลย "ไม่เคยมี" พี่เป็นคนแรกที่ห้ามน้องไม่ให้กินเหล้า... (ร้องเหมือนเดิม)
ผม: ไม่เป็นอะไรหรอกน้ะ เวลามีปัญหา ให้มาคุยกับพี่ เธอไว้ใจพี่ได้มั้ย...
เธอ: น้องไว้ใจพี่ค่ะ
ผม: อ่า งั้นพี่พูดอ่พไรไผน้องอย่าโกรธน้ะครับ
จากนั้นผมก็เล่าเรื่องต่างๆมากมาย ช่วยแก้ปัญหาของเธอ บอกให้เธอใจเย็นๆ บอกนู้นนี่นั่น เรื่องอนาคตของเธอ ถ้าทำตัวแบบไหนเธอจะมีอนาคต ถ้าทำตัวแบบไหนเธอจะไม่มีอนาคต เรื่องเพื่อนเรื่องแฟนของเธอ เทศไปเรื่อย...
เธอ: ร้องไห้และบอกว่า *น้องขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน้ะ*
จากนั้นเธอไปเข้าห้องน้ำ ประมาณ8นาที เธอคงจะเมามาก ในใจผมกลัวเธอไปไม่ถึงห้องน้ำกลัวว่าเธอจะ สลบ ลงไปนอนกับพื้น "และเมื่อเธอเข้าห้องน้ำเสร็จ เธอก็บอกกัยผมว่า..."
เธอ: "พี่ช่วยโทรคุยกับน้องไปเรื่อยๆได้มั้ย น้องอยู่บ้านคนเดียว คุณพ่อและพี่สาวไม่อยู่...
ผม:ได้สิพี่จะคุยเป็นเพื่อน...พี่จะไม่วางสาย จะอยู่ข้างๆน้องนี่แหละไม่ไปไหนหรอก...
จากนั้นเธอก็หลับไป ตอนเวลา 5 ทุ่ม กว่าๆ
ผมไม่วางสายโทรสัพ และ ในตอนนั้น ใจผมมันกลัว ว่าเธอจะเป็นอะไรไป ผมได้แต่ ฟังเสียงเธอน้องหายใจ...
พอถึงเวลา ตี2 กว่า เธอก็ตื่นเสียง งัวเงี่ย แล้วบอกผ่านโทรศัพท์ว่า เธอปวดหัว
เธอ: พี่หนูปวดหัวมากๆเลย
ผม: น้องอดทนเอาน้ะ พี่อยากช่วยมากแต่ตอนนี้พี่ทำอะไรไม่ได้เลย
เธอ: ถาม... พี่ชอบน้องหรอ?
ผม: นิ่งไปซักพัก...แล้วตอบว่า ใช่พี่ชอบน้อง แต่พี่ไม่อยากให้น้องต้องมา อยู่กับคนอยากพี่ พี่อยากดูแลน้องห่างๆมากกว่า ( ฝืนพูดแต่ในใจ ไม่ได้รู้สึกและเป็นไปตามที่พูด)
เธอ: พี่ก็ อยู่ใกล้น้องแล้วหนิ ไม่ได้ไกลเลย...
เธอ: ขอบคุณน้ะที่ยอมฟังเรื่องที่น้องพูด ขอบคุณที่คอยอยู่เคียงข้างน้อง ขอบคุณมาก...
ผม: ไม่เป็นไรหรอกน้ะ งั้น น้องนอนต่อเถอะ พี่ จะอยู่ตรงนี้แหละ พี่ไม่ไปไปหรอก..ครับ
เธอ: อย่าวางสายน้ะ...
(เมื่อคืนผมไม่ได้นอนเลยทั้งคืน)😅
พอเวลาตี4ครึ่ง ตอนนั้นแบตโทรศัพท์ผมหมด เลยถูกตัดสาย ผมตกใจรีบชาร์ตแบตรีบเปิดเครื่อง แล้วส่งข้อความหาเธอ
ส่งไปว่า : พี่ขอโทษน้ะ ที่วางสายหน่ะ พี่ขอโทษจริงๆ
เธอ: ตอบกลับว่า " ไม่เป็นไรค่ะ น้องรู้พี่มีเหตุผล.."
ผม: ขอบคุณน้ะ งั้นน้องนอนต่อ น้ะพักผ่อนให้เยอะๆ พี่จะไม่กวนแล้วหล่ะ..
จากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย และผมก็รวมเวลาที่คุยกับร้องเขา ทั้งหมดเราโทรคุยกัน ประมาณ 8-9 ชั่วโมงกว่า จากนั้นผมก็มา นั่งพิมพ์ บอกเล่าประสบการณ์ ลงในพันทิพเนี่ยแหละครับ ^^
***มีใครเคยเป็นเหมือนผมในตอนนี้มั้ยน้ะ ***
ปล. ถ้าพิมพ์ผิด อะไรประการณ์ใด ขออภัยด้วยน้ะครับ นี่กระทู้ แรกของผม.
มีรุ่นน้องโทรมาหาผมร้องไห้และบอกปัญหาที่ตัวเธอไม่รู้จะทำอย่างไร
เข้าเรื่องเลยล้ะกันน่ะครับ คือ คืนเวลา 19.30 น.
ผมนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ แล้วก็มีรุ่นน้องที่ผมแอบชอบอยู่โทรเฟสหาผม ซึ่งปกติเธอไม่เคยโทรหาผมเลย
ตอนแรกก็รับ แล้วบอกว่า..."สวัสดีครับ"
เธอ: สวัสดีค่ะ" พี่หนูอยากร้องไห้...
ผม: ตอนแรกก็ งง" ทำอะไรไม่ถูก ก็เลยถามเธอไปว่า "ทำไมหล่ะครับ"
เธอ: ร้องไห้" แล้วพูดว่า วันนี้ หนูไปแห่สงกรานต์มา หนูเมาหนูไม่รู้ว่าทำอะไรลงไปบ้าง... (ร้องไห้")
ผม: ไม่เป็นอะไรหรอกน้ะ น้องอยากจะระบายมั้ย พี่จะรับฟังทุกอย่างที่น้องพูด
เธอ: จากนั้นเธอก็เล่าว่า"มีเพื่อนมารับที่บ้านตอนเช้า..แล้วก็ไปกินเบียร์กับ ต่อด้วยเหล้าจากนั้นก็ไปแห่สงกรานต์ เธอบอกว่าตอนแรก รู้สึกตัวยังมีสติอยู่ คอยดูเพื่อนว่าเพื่อนทำอะไรบ้าง แต่เริ่มเมา เริ่มไม่รู้ตัว ว่าทำอะไรลงไปบ้าง เธอบอกว่ามีผู้ชายรุ่นพี่มา พยุ่งมาจับมือเธอ เธอก็คอยแกะมือ ออกทุกครั้ง (เธอพูดไปร้องไปตลอดเวลา)
ผม: ไม่เป็นไรหรอกน้ะ น้องทำดีที่สุดแล้ว
เธอ: ร้องหนักกว่าเดิม
ผม: อยากระบายอีกมั้ย พี่จะรับฟัง มีอะไรคุยกับพี่ อย่าเก็บไว้คนเดียว เธอยังมีพี่อยู่
จากนั่นเธอก็เล่าปัญหาตัวเธอที่เป็นอยู่ เรื่องคุณแม่ที่เสีย เรื่องคุณพ่อ และปัญหาทางบ้าน ***ซึ่งผมไม่ขอบอกเล่าน่ะครับ***
เธอร้องไห้หนัก...ซึ่งผมไม่เคยเห็นเธอเป็นขนาดนี้มาก่อน
จากนั้นเข้าสู่โหมดสนทนาอีกครั้ง
ผม: เธอไม่ต้องเก็บไว้คนเดียวเข้าใจมั้ย เธออย่าคิด ว่าตัวเธอไม่สำคัญ เธออย่าคิดว่า ทำดีไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอต้องคิดให้ดี ดูแลตัวเอง อย่าให้ใครมาแตะเนื้อต้องตัว ง่ายๆ กินเหล้าก็กินให้ พอหอมปากหอมคอ รู้เวลาเข้าสังคมกับเพื่อน ต้องมีอยู่แล้วเรื่องกินเหล้า กินเบียร์ แต่ถ้ารู้ว่าไม่ไหวก็อย่าฝืน ตัวเธอเองก็ยังเด็กน้ะ
เธอ: "ร้องหนักกว่าเดิม"
เธอ: ไม่เคยมีใคร ห้ามน้องเลย "ไม่เคยมี" พี่เป็นคนแรกที่ห้ามน้องไม่ให้กินเหล้า... (ร้องเหมือนเดิม)
ผม: ไม่เป็นอะไรหรอกน้ะ เวลามีปัญหา ให้มาคุยกับพี่ เธอไว้ใจพี่ได้มั้ย...
เธอ: น้องไว้ใจพี่ค่ะ
ผม: อ่า งั้นพี่พูดอ่พไรไผน้องอย่าโกรธน้ะครับ
จากนั้นผมก็เล่าเรื่องต่างๆมากมาย ช่วยแก้ปัญหาของเธอ บอกให้เธอใจเย็นๆ บอกนู้นนี่นั่น เรื่องอนาคตของเธอ ถ้าทำตัวแบบไหนเธอจะมีอนาคต ถ้าทำตัวแบบไหนเธอจะไม่มีอนาคต เรื่องเพื่อนเรื่องแฟนของเธอ เทศไปเรื่อย...
เธอ: ร้องไห้และบอกว่า *น้องขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน้ะ*
จากนั้นเธอไปเข้าห้องน้ำ ประมาณ8นาที เธอคงจะเมามาก ในใจผมกลัวเธอไปไม่ถึงห้องน้ำกลัวว่าเธอจะ สลบ ลงไปนอนกับพื้น "และเมื่อเธอเข้าห้องน้ำเสร็จ เธอก็บอกกัยผมว่า..."
เธอ: "พี่ช่วยโทรคุยกับน้องไปเรื่อยๆได้มั้ย น้องอยู่บ้านคนเดียว คุณพ่อและพี่สาวไม่อยู่...
ผม:ได้สิพี่จะคุยเป็นเพื่อน...พี่จะไม่วางสาย จะอยู่ข้างๆน้องนี่แหละไม่ไปไหนหรอก...
จากนั้นเธอก็หลับไป ตอนเวลา 5 ทุ่ม กว่าๆ
ผมไม่วางสายโทรสัพ และ ในตอนนั้น ใจผมมันกลัว ว่าเธอจะเป็นอะไรไป ผมได้แต่ ฟังเสียงเธอน้องหายใจ...
พอถึงเวลา ตี2 กว่า เธอก็ตื่นเสียง งัวเงี่ย แล้วบอกผ่านโทรศัพท์ว่า เธอปวดหัว
เธอ: พี่หนูปวดหัวมากๆเลย
ผม: น้องอดทนเอาน้ะ พี่อยากช่วยมากแต่ตอนนี้พี่ทำอะไรไม่ได้เลย
เธอ: ถาม... พี่ชอบน้องหรอ?
ผม: นิ่งไปซักพัก...แล้วตอบว่า ใช่พี่ชอบน้อง แต่พี่ไม่อยากให้น้องต้องมา อยู่กับคนอยากพี่ พี่อยากดูแลน้องห่างๆมากกว่า ( ฝืนพูดแต่ในใจ ไม่ได้รู้สึกและเป็นไปตามที่พูด)
เธอ: พี่ก็ อยู่ใกล้น้องแล้วหนิ ไม่ได้ไกลเลย...
เธอ: ขอบคุณน้ะที่ยอมฟังเรื่องที่น้องพูด ขอบคุณที่คอยอยู่เคียงข้างน้อง ขอบคุณมาก...
ผม: ไม่เป็นไรหรอกน้ะ งั้น น้องนอนต่อเถอะ พี่ จะอยู่ตรงนี้แหละ พี่ไม่ไปไปหรอก..ครับ
เธอ: อย่าวางสายน้ะ...
(เมื่อคืนผมไม่ได้นอนเลยทั้งคืน)😅
พอเวลาตี4ครึ่ง ตอนนั้นแบตโทรศัพท์ผมหมด เลยถูกตัดสาย ผมตกใจรีบชาร์ตแบตรีบเปิดเครื่อง แล้วส่งข้อความหาเธอ
ส่งไปว่า : พี่ขอโทษน้ะ ที่วางสายหน่ะ พี่ขอโทษจริงๆ
เธอ: ตอบกลับว่า " ไม่เป็นไรค่ะ น้องรู้พี่มีเหตุผล.."
ผม: ขอบคุณน้ะ งั้นน้องนอนต่อ น้ะพักผ่อนให้เยอะๆ พี่จะไม่กวนแล้วหล่ะ..
จากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย และผมก็รวมเวลาที่คุยกับร้องเขา ทั้งหมดเราโทรคุยกัน ประมาณ 8-9 ชั่วโมงกว่า จากนั้นผมก็มา นั่งพิมพ์ บอกเล่าประสบการณ์ ลงในพันทิพเนี่ยแหละครับ ^^
***มีใครเคยเป็นเหมือนผมในตอนนี้มั้ยน้ะ ***
ปล. ถ้าพิมพ์ผิด อะไรประการณ์ใด ขออภัยด้วยน้ะครับ นี่กระทู้ แรกของผม.