คนไม่สวยผิดเสมอ

ยอมรับค่ะว่าเป็นคนไม่สวย ก็เลยถูกมองข้ามอยู่บ่อยๆ ถูกปฏิเสธในบางความคิดเห็น บางทีก็โดนล้อเรื่องปมด้อย เช่น เตี้ย ดำ หัวหยิก พยามทำความดีเผื่อวันนึงจะมีคนเข้าใจ สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับความสวยและน่ารัก บางทีมันก็รู้สึกเจ็บนะคะ เราก็ต้องทำตัวเฮฮา ไม่อ่อนแอ ภายใต้ความรู้สึกที่เจ็บปวดต่อสายตาและบางคำพูด บางครั้งก็รู้สึกอิจฉาเพื่อนที่สวยๆค่ะ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง  อยากถามว่ามีใครเคยมีความรู้สึกนี้มั้ยคะ และคุณทำยังไงให้ความรู้สึกนี้มันหายไป???