เราเหงามาก เรามีแฟนนะแต่ในแต่ละวันเราคุยกันน้อยมากหรือเรียกว่าแทบจะไม่ได้คุยกันเลย

ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือหรือป่าวว่า เค้าไม่ได้รักเราแล้ว คือเราสองคนทำงานที่เดียวกันนะ บ้านอยู่ใกล้กันกันด้วย
แต่ก่อนมานอนกับเราทุกวัน พยายามหาเรื่องคุย
ซึ่งผิดกับตอนนี้มาก เราะทะเลาะกันบ่อยแต่เรื่องที่ทะเลาะส่วนมากก็คงมาจากเรา
เพราะเราเป็นคนพูดจาเสียดสี อย่างเรื่องคุยกันนี้แหละ
เราไปพูดกับเค้าว่า ดูเดียวนี้เราดูห่างกันมากเนอะทำงานที่เดียวกันไม่ได้คุยกันเลย
มองหน้าแล้วก็ถามว่าเป็นอะไร แค่นี้จะพูดกันอีกทีก็ตอนก่อนจะกินข้าวคือไปกินข้าวกันไหม
แต่เราได้คำตอบกลับมาว่าไปกินก่อนเลยยังไม่หิว เราก็โอเคงั้นไปกินก่อนนะ
ถึงจะกินข้าวด้วยกัน ก็ตามเถอะเราก็ไม่ได้พูดกันเราชวนคุยก็ ถามคำตอบคำเหมือนไม่อยากคุย
แล้วก็เล่นมือถือ พอกลับบ้านมาเราก็อยากจะคุยกันเพื่อปรึกษาคุยกันตามประสาคนรีกกัน
แต่กับเราไม่เลย เราพยายามชวนคุยอีกเหมือนเดิมแต่ก็ถามคำตอบคำ เหมือนไม่สนุก แล้วกว่าจะตอบ
ก็หายไปนาน เป็น10-15นาที จนมันทำให้เรารู้สึกว่าเรา เริ่มกลายเป็นแค่คนรู้จักกันไปแล้วหรือป่าว
แต่เราไม่อยากงี่เง่า  วันๆนึงเราคุยกันไม่ถึง5ประโยคด้วยช้ำ เราเลยรู้สึกเหงามากเลย
จะหาคนอื่นคุยก็ไม่ใช่เรื่องเพราะมีแฟนอยู่แล้ว
อ้อลืมบอกไปเราเป็นผู้หญิงนะ มีแฟนเป็นผู้ชาย 555 ระบายซะยาวเลย