หลังจากผิดหวังกับความรัก...ความห่างไกล...ความไม่เข้าใจ...ฯลฯ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในค่ำคืนหนึ่ง ปลายสายไม่ใช่ใครคนที่ไม่ได้คุยกันมานานนับเดือน (4เดือน) คำทักทายเหมือนปกติโดยทั่วไป ดีใจที่โทรมา สบายดีมั้ย เป็นยังไงบ้าง กินข้าวหรือยัง....บลา..บลา.. แล้วเมื่อเข้าถึงประเด็นสำคัญ...
>เธอ< - เค๊านะคิดถึงตัวเอง เลยโทรหา แล้วช่วงนี้เค๊าก็เครียดๆ ตัวเองเป็นไงบ้างอ่ะ
>ฉัน< - ก็คิดถึงเหมือนเดิม รู้ว่าอ่านหนังสือเครียด แต่ก็อยากคุยกันบ้าง
>เธอ< - เค๊าไม่ดีเลยใช่มั้ย
>ฉัน< - ไม่ได้หมายความว่าตัวเองไม่ดี แต่เราอยากให้มีเวลาให้กันบ้าง
>เธอ< - เวลาที่อยู่ห่างกันรู้สึกว่าความรักมันหมดลงไป อยู่กะเพื่อนสนุกกว่า!!
>ฉัน< - น่าจะอยู่ที่คนสองคนมากกว่านะ ยังไงเราก็ยังเหมือนเดิม
>เธอ< - ตัวเองไม่ได้ผิดหรอก เค๊าเองที่ผิด ที่ไม่มีเวลาให้ตัวเอง เราสองคนมาคบกันแบบพี่น้องได้มั้ย?
ณ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโดนเก้าอี้ฟาดเข้าเต็มๆกะบาน แล้วพยายามฮึดสู้อีกครั้ง มีทั้งอารามณ์ที่โกรธ โมโห ยังไม่อยากยอมแพ้ ณ ตอนนี้ แต่แล้วก็เหมือนหมดสิ้นแรงทนทานด้วยคำๆนี้
[คำพูดจากปากเธอ] เราสองคนยังเป็นพี่เป็นน้องกันได้อยู่ใช่มั้ย?
ซัดเปรี้ยง!! เข้าเต็มๆ โดนนับ 1…….2……..3 น็อคเอ้าท์!!! แกร้งๆๆ
ถ้ามันคือสิ่งที่ตัดสินใจไปแล้ว ยังไงก็ยากที่จะเปลี่ยนใจ การที่ตกลงครบกันนับเวลาได้รวม 1 ปี 8 วัน!! เราได้น้องสาวที่น่ารักมาคนหนึ่ง?
ณ เวลาตอนนั้น ตี 2 กว่าแล้ว หลังจากวางสายไป จน ณ ตอนนี้หันไปมองนาฬิกาก็จะ 6 โมงเช้าแล้ว เหตุใดทำไมเราจึงยังไม่หลับไม่นอน เราคิดอะไรอยู่กันแน่ เรื่องราวดีๆ ความรู้สึกดีๆ ช่วงเวลาดีๆ ที่มีร่วมกัน ต่อไปนี้เรา และ เขาจะต้องเลือกทางเดินไปคนล่ะทางกันแล้ว
ถึงเวลาที่จะเริ่มต้นใหม่กันแล้ว!!
ณ เวลา 9.00 น. เสียงจากนรกก็มาทักทาย (คาดว่าจะเผลอหลับไปตอน 7.00 น.) เพื่อนก็มาชวนไปเรียนเป็นเพื่อนมัน
"ตูไม่ไปเฟ้ย ง่วงนอนเมิงไปเองสิ ตูเพิ่งจะหลับ"
พยายามที่จะไม่ไปแต่เพื่อนมันก็วุ่นวายจนไม่สามารถหลับต่อไปได้อีกแล้ว จึงยอมแพ้ในความพยายามของมันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวยอมไปกะมันแต่โดยดี แต่หารู้ไม่ว่านั้นเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัยอีกครั้งในชีวิตของเรา อีกครั้งเข้าซะแล้ว...
จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญ...........................
การเข้ามาเรียนในครั้งนี้ผมได้พบกับเธอ “หญิงแก้มป่อง” วินาทีอึ้งไปชั่วขณะ ได้สติกลับมาก็เมื่อได้ยินคำว่า “สวัสดี” เรารีบตอบทันที “ซะ-หะ-วัด-ดี” (ว้ากกกก....ตูจะติดอ่างทำไมเนี่ย T_T) ความอายยิ่งมากขึ้นเมื่อเธอหัวเราะ และแซวกลับมา แต่ก็ทำให้ได้รู้ว่าเธอเป็นกันเองมาก คุยสนุกไม่หยิ่งเลย ดังนั้นผมจึงต้องเริ่มแผนการรักครั้งใหม่ซะแล้ว (ยังไม่เข็ด)
หลังจากวันนั้นผมก็เจอเธออีก 2-3 ครั้ง โดยการตามไปเรียนวิชาของคนอื่น(ตามเพื่อนไป) เคยถามข้อมูลคร่าวๆ จากเพื่อนผม ตอนแรกก็หวั่นๆ ว่ามันจะจีบเอง แต่มันบอกว่าไม่เลยพาผมไปรู้จัก (งง กะมันเหมือนกัน) มันบอกว่าไม่ใช่สเป็ก (ไอหล่อเลือกได้จริงๆ) ส่วนข้อมูลของตัวเธอนั้น ไม่ได้อะไรจากมันเลย พึ่งไมได้จริงๆ ทีนี้ก็ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนแล้วล่ะ ผมจึงได้รู้ถึงวันเกิด สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เกลียด ชอบในนิสัยที่ไม่เหมือนใคร ความคิดที่เกินตัว และความฝันที่ตนเองจะต้องไปให้ถึง ทำให้คนรอบข้างที่รู้จักมีกำลัง และไม่ท้อถอย และที่สำคัญเป็นคนที่ทำให้ผมเรียนจบไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนที่ติวเตอร์ให้ผม แต่เป็นเพราะตัวผมไม่อยากจะเรียนจบหลังเขาแค่นั้นเอง เป็นความพยายามที่มากสำหรับคนที่ขี้เกียจอย่างผม และยังเปลี่ยนแปลงในตัวบุคคลิกของผมให้ดีขึ้นอีกด้วย และยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีมากขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอ เมื่อเพื่อนผมมันรู้ว่าผมเพิ่งโดนหักอก ยิ่งทำให้มันเชียร์ให้ผมจีบทันทีเลย แต่ช่วงเวลาที่หักอกนี่มีเพื่อนนะดีจริงๆ ถึงมันจะล้อเลียนเราแต่ก็ไม่ได้ทำให้เราเหงาเมื่อต้องอยู่คนเดียว
โอกาสที่ต้องไขว่คว้า.........................
และแล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึงเราสักที(โอกาสมาแล้ว) เมื่อมีสายปลายทางที่ไม่รู้จักโทรเข้ามาเสียงแรกที่ได้ยินครั้งแรกคุ้มมาก (แอบคิด) แต่ก็ต้องนิ่งๆไว้ก่อน
>>> สวัสดีครับ >>> สวัสดีค่ะ จำได้มั้ยว่าใคร?
>>> เออ...นั้นใครอ่ะครับ เสียงคุ้นๆ
>>> ทายมาสิ?
>>> ทายไม่ถูกครับ นึกไม่ออกครับ ใครครับถามจริงๆ
>>> ก็ทายหน่อยดิ อยากให้ทาย >>> (อะไรของเขากันเนี่ย?) ทายไม่ถูกจริงๆครับ บอกเถอะครับ
>>> เราเองแก้มป้องไง
>>> ห๊ะ! แก้มป่อง!!!
>>> ก็เราเองตกใจอะไร จำเราไม่ได้เหรอ ไม่ใช่คนทวงหนี้ซะหน่อย
>>> จำได้ จำได้ (ก็ว่าเสียงคุ้นๆ)
>>> ได้เบอร์มาจากเพื่อนเราสินะ
มีอะไรเหรอ? มีอะไรรึป่าว? (คำต้องห้ามในการถามห้ามใช้นะครับไม่แนะนำจริงๆ) เธอตอบกลับมาทันทีทำไมหาโทรมาไม่ได้เหรอ โทรไม่ได้จะได้รู้ไว้วันหลังจะไม่โทรมา (อาวเห้ย...เข้าดราม่าซะงั้น) "มะ..มะ..ไม่ใช่ๆ แบบนั้น" (ร้อนรนอย่างมาก) ก็ปกติไม่ได้มีเบอร์เราไงอยู่ดีๆ ก็โทรมาก็เลยถาม (รอดตัวไป) ก็ตามที่คาดแหละครับอยู่ดีๆ จะโทรหาทำไมถ้าไม่มีเรื่องให้ช่วย แต่เต็มใจที่จะช่วยนะครับ
แก้มป่อง >>> มีเรื่องให้ช่วยหน่อย แต่ต้องรับปากก่อนว่าจะช่วยถึงจะบอก (อาวเห้ย...บังคับกันเลยนี่หว่า) ; อ๋อ..ครับๆ ยินดีช่วยครับ ว่าแต่เราช่วยได้จริงเหรอ ถ้าช่วยได้ก็ช่วยครับ
แก้มป่อง >>> ช่วยได้อยู่แล้ว เรื่องง่ายๆ ช่วยไปลงทะเบียนเรียนให้หน่อยสิ ; อ๋อๆ เรื่องแค่นี้สบายมากอยู่แล้ว จัดไปเลยครับ แต่เราก็มีข้อแม้เหมือนกัน....(ใครจะยอมปล่อยโอกาสดีๆ)
แก้มป่อง >>> เรื่องไหรล่ะ? ; ไปดูหนังกะเรา (เห้ยเราพูดดื้อๆแบบนี้เลยเหรอเนี่ย)
แก้มป่อง >>> ได้สิ! (\^0^/… เร็วสุดๆ) เลี้ยงด้วยนะ พรุ่งนี้จะเอาไปให้พอดีเลยไปดูพรุ่งนี้เลยแล้วกันมีหนังเรื่องที่อยากดูอยู่พอดีเลย ; พรุ่งนี้เจอกันมาแล้วโทรหาเราแล้วกัน (เยสสสสสสสส!!)
แก้มป่อง >>> จ้า...หวัดดีจ้า
อะไร? มันง่ายขนาดนั้น...คงไม่หรอกมั้ง เจ้าอย่าคิดว่าทุกอย่างง่ายไปหมด... (เสียงจากซาตานที่พร้อมจะฉุดเราลงจากความสุขได้ทุกเวลา)
โปรดติดตามตอนต่อไป พลีสสสสสสส
ลองเล่าเรื่อง...จากเริ่มจนถึง...วันลา!! Episode 1
>เธอ< - เค๊านะคิดถึงตัวเอง เลยโทรหา แล้วช่วงนี้เค๊าก็เครียดๆ ตัวเองเป็นไงบ้างอ่ะ
>ฉัน< - ก็คิดถึงเหมือนเดิม รู้ว่าอ่านหนังสือเครียด แต่ก็อยากคุยกันบ้าง
>เธอ< - เค๊าไม่ดีเลยใช่มั้ย
>ฉัน< - ไม่ได้หมายความว่าตัวเองไม่ดี แต่เราอยากให้มีเวลาให้กันบ้าง
>เธอ< - เวลาที่อยู่ห่างกันรู้สึกว่าความรักมันหมดลงไป อยู่กะเพื่อนสนุกกว่า!!
>ฉัน< - น่าจะอยู่ที่คนสองคนมากกว่านะ ยังไงเราก็ยังเหมือนเดิม
>เธอ< - ตัวเองไม่ได้ผิดหรอก เค๊าเองที่ผิด ที่ไม่มีเวลาให้ตัวเอง เราสองคนมาคบกันแบบพี่น้องได้มั้ย?
ณ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโดนเก้าอี้ฟาดเข้าเต็มๆกะบาน แล้วพยายามฮึดสู้อีกครั้ง มีทั้งอารามณ์ที่โกรธ โมโห ยังไม่อยากยอมแพ้ ณ ตอนนี้ แต่แล้วก็เหมือนหมดสิ้นแรงทนทานด้วยคำๆนี้
[คำพูดจากปากเธอ] เราสองคนยังเป็นพี่เป็นน้องกันได้อยู่ใช่มั้ย?
ซัดเปรี้ยง!! เข้าเต็มๆ โดนนับ 1…….2……..3 น็อคเอ้าท์!!! แกร้งๆๆ
ถ้ามันคือสิ่งที่ตัดสินใจไปแล้ว ยังไงก็ยากที่จะเปลี่ยนใจ การที่ตกลงครบกันนับเวลาได้รวม 1 ปี 8 วัน!! เราได้น้องสาวที่น่ารักมาคนหนึ่ง?
ณ เวลาตอนนั้น ตี 2 กว่าแล้ว หลังจากวางสายไป จน ณ ตอนนี้หันไปมองนาฬิกาก็จะ 6 โมงเช้าแล้ว เหตุใดทำไมเราจึงยังไม่หลับไม่นอน เราคิดอะไรอยู่กันแน่ เรื่องราวดีๆ ความรู้สึกดีๆ ช่วงเวลาดีๆ ที่มีร่วมกัน ต่อไปนี้เรา และ เขาจะต้องเลือกทางเดินไปคนล่ะทางกันแล้ว
ถึงเวลาที่จะเริ่มต้นใหม่กันแล้ว!!
ณ เวลา 9.00 น. เสียงจากนรกก็มาทักทาย (คาดว่าจะเผลอหลับไปตอน 7.00 น.) เพื่อนก็มาชวนไปเรียนเป็นเพื่อนมัน
พยายามที่จะไม่ไปแต่เพื่อนมันก็วุ่นวายจนไม่สามารถหลับต่อไปได้อีกแล้ว จึงยอมแพ้ในความพยายามของมันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวยอมไปกะมันแต่โดยดี แต่หารู้ไม่ว่านั้นเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัยอีกครั้งในชีวิตของเรา อีกครั้งเข้าซะแล้ว...
จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญ...........................
การเข้ามาเรียนในครั้งนี้ผมได้พบกับเธอ “หญิงแก้มป่อง” วินาทีอึ้งไปชั่วขณะ ได้สติกลับมาก็เมื่อได้ยินคำว่า “สวัสดี” เรารีบตอบทันที “ซะ-หะ-วัด-ดี” (ว้ากกกก....ตูจะติดอ่างทำไมเนี่ย T_T) ความอายยิ่งมากขึ้นเมื่อเธอหัวเราะ และแซวกลับมา แต่ก็ทำให้ได้รู้ว่าเธอเป็นกันเองมาก คุยสนุกไม่หยิ่งเลย ดังนั้นผมจึงต้องเริ่มแผนการรักครั้งใหม่ซะแล้ว (ยังไม่เข็ด)
หลังจากวันนั้นผมก็เจอเธออีก 2-3 ครั้ง โดยการตามไปเรียนวิชาของคนอื่น(ตามเพื่อนไป) เคยถามข้อมูลคร่าวๆ จากเพื่อนผม ตอนแรกก็หวั่นๆ ว่ามันจะจีบเอง แต่มันบอกว่าไม่เลยพาผมไปรู้จัก (งง กะมันเหมือนกัน) มันบอกว่าไม่ใช่สเป็ก (ไอหล่อเลือกได้จริงๆ) ส่วนข้อมูลของตัวเธอนั้น ไม่ได้อะไรจากมันเลย พึ่งไมได้จริงๆ ทีนี้ก็ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนแล้วล่ะ ผมจึงได้รู้ถึงวันเกิด สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เกลียด ชอบในนิสัยที่ไม่เหมือนใคร ความคิดที่เกินตัว และความฝันที่ตนเองจะต้องไปให้ถึง ทำให้คนรอบข้างที่รู้จักมีกำลัง และไม่ท้อถอย และที่สำคัญเป็นคนที่ทำให้ผมเรียนจบไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนที่ติวเตอร์ให้ผม แต่เป็นเพราะตัวผมไม่อยากจะเรียนจบหลังเขาแค่นั้นเอง เป็นความพยายามที่มากสำหรับคนที่ขี้เกียจอย่างผม และยังเปลี่ยนแปลงในตัวบุคคลิกของผมให้ดีขึ้นอีกด้วย และยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีมากขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอ เมื่อเพื่อนผมมันรู้ว่าผมเพิ่งโดนหักอก ยิ่งทำให้มันเชียร์ให้ผมจีบทันทีเลย แต่ช่วงเวลาที่หักอกนี่มีเพื่อนนะดีจริงๆ ถึงมันจะล้อเลียนเราแต่ก็ไม่ได้ทำให้เราเหงาเมื่อต้องอยู่คนเดียว
โอกาสที่ต้องไขว่คว้า.........................
และแล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึงเราสักที(โอกาสมาแล้ว) เมื่อมีสายปลายทางที่ไม่รู้จักโทรเข้ามาเสียงแรกที่ได้ยินครั้งแรกคุ้มมาก (แอบคิด) แต่ก็ต้องนิ่งๆไว้ก่อน
>>> สวัสดีครับ >>> สวัสดีค่ะ จำได้มั้ยว่าใคร?
>>> เออ...นั้นใครอ่ะครับ เสียงคุ้นๆ
>>> ทายมาสิ?
>>> ทายไม่ถูกครับ นึกไม่ออกครับ ใครครับถามจริงๆ
>>> ก็ทายหน่อยดิ อยากให้ทาย >>> (อะไรของเขากันเนี่ย?) ทายไม่ถูกจริงๆครับ บอกเถอะครับ
>>> เราเองแก้มป้องไง
>>> ห๊ะ! แก้มป่อง!!!
>>> ก็เราเองตกใจอะไร จำเราไม่ได้เหรอ ไม่ใช่คนทวงหนี้ซะหน่อย
>>> จำได้ จำได้ (ก็ว่าเสียงคุ้นๆ)
>>> ได้เบอร์มาจากเพื่อนเราสินะ มีอะไรเหรอ? มีอะไรรึป่าว? (คำต้องห้ามในการถามห้ามใช้นะครับไม่แนะนำจริงๆ) เธอตอบกลับมาทันทีทำไมหาโทรมาไม่ได้เหรอ โทรไม่ได้จะได้รู้ไว้วันหลังจะไม่โทรมา (อาวเห้ย...เข้าดราม่าซะงั้น) "มะ..มะ..ไม่ใช่ๆ แบบนั้น" (ร้อนรนอย่างมาก) ก็ปกติไม่ได้มีเบอร์เราไงอยู่ดีๆ ก็โทรมาก็เลยถาม (รอดตัวไป) ก็ตามที่คาดแหละครับอยู่ดีๆ จะโทรหาทำไมถ้าไม่มีเรื่องให้ช่วย แต่เต็มใจที่จะช่วยนะครับ
แก้มป่อง >>> มีเรื่องให้ช่วยหน่อย แต่ต้องรับปากก่อนว่าจะช่วยถึงจะบอก (อาวเห้ย...บังคับกันเลยนี่หว่า) ; อ๋อ..ครับๆ ยินดีช่วยครับ ว่าแต่เราช่วยได้จริงเหรอ ถ้าช่วยได้ก็ช่วยครับ
แก้มป่อง >>> ช่วยได้อยู่แล้ว เรื่องง่ายๆ ช่วยไปลงทะเบียนเรียนให้หน่อยสิ ; อ๋อๆ เรื่องแค่นี้สบายมากอยู่แล้ว จัดไปเลยครับ แต่เราก็มีข้อแม้เหมือนกัน....(ใครจะยอมปล่อยโอกาสดีๆ)
แก้มป่อง >>> เรื่องไหรล่ะ? ; ไปดูหนังกะเรา (เห้ยเราพูดดื้อๆแบบนี้เลยเหรอเนี่ย)
แก้มป่อง >>> ได้สิ! (\^0^/… เร็วสุดๆ) เลี้ยงด้วยนะ พรุ่งนี้จะเอาไปให้พอดีเลยไปดูพรุ่งนี้เลยแล้วกันมีหนังเรื่องที่อยากดูอยู่พอดีเลย ; พรุ่งนี้เจอกันมาแล้วโทรหาเราแล้วกัน (เยสสสสสสสส!!)
แก้มป่อง >>> จ้า...หวัดดีจ้า
โปรดติดตามตอนต่อไป พลีสสสสสสส