ขอบอกก่อนนะคะ ว่านี่เป็นกระทู้แรก
เริ่มเลยละกันค่ะ
เราเป็นผู้หญิงโสด อายุก็ขึ้นเลขสามแล้ว โสดมาสามปีกว่าๆเกือบสี่ปี เคยมีแฟนเป็นคนไทย แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจมาชอบคนต่างชาติแล้ว เราชอบภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วเราก็มีความสุขที่จะได้ใช้ภาษาอังกฤษตลอดเวลาในชีวิตประจำวัน ดังนั้น เราจึงมองหาแฟนชาวต่างชาติมาซักพัก และมันก็สนุก ที่ได้รู้จักคนใหม่ๆ เพื่อนใหม่ๆ แลกเปลี่ยนความคิด มันจึงเกิดการเริ่มต้น สมัครแอปหาคู่ต่างๆ และสมัครเวปหาคู่ต่างๆ ที่ใช้อยู่ก็มีหลายแอปนะคะ แต่ที่เล่นทุกวัน คือ Tinder ( Tinder ก็ไม่ยากค่ะ สวิปซ้ายถ้าไม่ชอบ สวิปขวาถ้าถูกใจ ลงรูปสี่ห้ารูป พร้อมเขียนข้อความส่วนตัว ใส่ระยะทางที่อย่างจะให้แอปค้นหา และใส่เพศที่อยากจะค้นหา ถ้าต่างฝ่ายต่างสวิปขวา แอปจะ match ทั้งสองคนทันที)
เมื่อประมาณปลายปีที่แล้ว เราก็มีโอกาส match กับผู้ชายคนนึง พอทักไป เค้าก็ทักมาทันที คุยกันไปมาใช้เวลาวันเดียว เราก็นัดกันไปเที่ยวผับเลยค่ะ แต่เราไม่ได้ไปคนเดียวนะ พาเพื่อนไปด้วยอีกคน แต่เค้ามาคนเดียวนะ นัดกันเสร็จสรรพ ต่างคนต่างใส่เสื้อสีดำค่ะ พอไปถึงเรากำลังสั่งเบียร์ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาทัก Hey, are u ...? เท่านั้นแหละ จำเราได้ด้วยแฮะ มาทักก่อนด้วย แล้วก็ไปนั่งคุยกัน คุยกันนู้นนี่นั้น เค้าก็เป็นคนน่ารักคนนึงเลย ไม่เหมือนกับรูปในแอปเลย ดูดีกว่าเยอะ ขาว สูง ผอม ถือว่าหน้าตาใช้ได้เลยค่ะ ก็คุยกันถูกคอ เรื่องงาน เรื่องเพลง สารพัดจะคุยกันเลยค่ะ ก็คุยกันไป อีกวันก็เลยนัดเค้าไปทานข้าวกลางวัน ทีนี้ได้ไปสองคนละ กินข้าวคุยกัน มีความสุขกันไป จากนั้นอีกสองสามวัน เค้าก็ไปต่างจังหวัด แล้วก็จะข้ามไปลาว แล้วก็จะกลับมาเที่ยวใต้ พวกเกาะๆต่าง ภูเก็ต อีกครั้งนึง ก่อนกลับประเทศค่ะ ระหว่างนั้นเราก็คุยกันตลอด แทบทุกวันเลย ต่างคนต่างอยากรู้เรื่องราว เวลาไปไหน กินอะไร เค้าก็ถ่ายรูปมารายงาน ยืนยันตลอด เราก็ยิ้มไปคุยไป มีความสุข คุยกันแบบเพื่อนมากกว่า อายุก็เท่าๆกัน หลังจากนั้นไม่นาน เค้าก็กลับประเทศเค้าไป
หลังจากเค้ากลับไป เราก็คุยกันมาตลอด คุยกันได้เดือนกว่าๆ มันก็มีปัญหานะ เรื่องเวลาไม่ตรงกัน ต่างกันหกชั่วโมง บางวันก็ไม่ได้คุยกัน แต่พอว่างปุ๊ป ก็คุยกันได้ตลอด ไม่ก็จะไลน์ไปทิ้งไว้ ว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยมาตอบกัน เป็นแบบนี้ประจำ จนวันนึง เค้าก็มาบอกว่ามีเรื่องต้องคุยกัน เราก็รู้แหละ ว่ามันต้องเป็นเรื่องเครียดแน่เลย เพราะเค้าบอกต้องคุย ยังไงวันนี้ก็ต้องคุย สุดท้าย เค้าบอกขอหยุดคุยได้ไหม เค้าคิดว่าระหว่างเรากับเค้า คุยกันไปมันก็เป็นไปไม่ได้ เราก็ เอ๋อเลย เหวอเลย ไม่นึกว่าเค้าจะมาคุยแบบนี้ คือใจเราก็ชอบเค้านะ แต่ลึกๆคือมันก็เป็นไปได้ยาก เราเลยบอก โอเค ถ้าเราไม่ชอบ ไม่อยากคุยกันแล้ว ก็เลิกคุยกันไป ไม่เป็นเพื่อนด้วยนะ เพราะไอก็ไม่อยากเป็นเพื่อนยู ไอทำใจไม่ได้ เพราะไอหาแฟน หาคู่ ไม่ได้หาเพื่อนตั้งแต่แรกแล้ว เพื่อนไอมีเยอะแล้ว แต่เราไม่ได้ดีลีทไลน์ ไม่ได้อันเฟรนด์เฟซบุคนะ ก็แค่ทิ้งไป ไม่ทัก ไม่สนใจ
เวลาผ่านไปประมาณสิบวัน ไม่แน่ใจ ไม่ได้นับค่ะ แต่มีวันนึง ตื่นมาตอนเช้า นอนเช็คเฟซบุค ทั่วไป ก็ดันไปเห็นว่าเค้าขึ้นสเตตัส ประมาณว่า กำลังจะไปฮอลิเดย์ที่ปารีส with...ผู้หญิงคนนึง ทีนี้แหละค่ะ ไม่ได้คุยกันแล้วนะ แต่ก็โกรธ หรือนี่จะเป็นสาเหตุ ที่เค้าเลิกคุยกับเรา เห็นปุ๊ป อ่านปั๊บ อันเฟรนด์ทันที แล้วก็ไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ เตรียมไปทำงาน พอออกจากห้องน้ำมา มาดูมือถือ ไลน์นี่เด้งมาเป็นสิบข้อความ เต็มหน้าจอเลย ปรากฏว่าเค้าไลน์มาถามเลยค่ะ ว่าอันเฟรนเค้าทำไม เกิดอะไรขึ้น เกลียดกันแล้วเหรอ เราก็ตอบไป ไอไม่ได้โกรธยูนะ แต่ไอแค่ไม่อยากเกี่ยว แล้วไอก็ไม่เกี่ยวอะไรกับยูแล้ว ไม่อยากเห็นว่ายูไปไหน ทำอะไร มีความสุขยังไงกับผู้หญิงคนอื่น เค้าเลยบอกว่า เค้าไม่ได้เป็นแฟนกับผู้หญิงคนนั้น เป็นเพื่อนกัน สเตตัสก็แกล้งเพื่อน แล้วก็ไม่ได้จริงจังอะไร แล้วเค้าก็ขอโทษเรา แล้วแอดเฟรนด์มาใหม่ทันที เราก็ใจอ่อน ลึกๆก็ดีใจนะ เหมือนเค้ามาสารภาพผิด กลัวเราโกรธไรงี้ แล้วคือ เวลามันต่างกัน เค้าไปเช็คเฟซบุคเราตอนไหน เช็คตลอดเวลา ถ้าเทียบเวลา ตอนนั้นมันก็ตีสองตีสามที่นู้น คือไม่หลับไม่นอน คอยส่องเฟซชั้นเหรอ สุดท้าย เค้าก็บอกว่า เราจะกลับมาคุยกันได้ไหม ตลอดเวลาที่ไม่ได้คุยกัน ไม่มีวันไหนเลยไม่คิดถึงเรา เรานี่หน้าบานเลย ตกลงกลับไปคุยกัน แต่เราจะไม่คิดไปไกลแล้วนะ เป็นเพื่อนกันก่อนมั้ย ค่อยๆคุยกันไปเรื่อยๆ อยากคุยก็คุย ว่างก็คุย ไม่ว่างก็ไม่ว่ากัน ไม่บังคับ จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็สี่เดือนกว่าแล้ว ที่คุยกันตลอดๆ
เค้าน่ารักนะคะ จำได้ทุกอย่างที่เคยคุยไป เหมือนเป็นเลขาเลย เล่าอะไรไป เค้าจำได้หมดอะ เราก็จำเรื่องเค้านะ ไม่ใช่ไม่สนใจ แต่ก็ดูๆกันไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็คุยกันไปเรื่อย คือเราวางแผนจะไปเที่ยวต่างประเทศ ก็เคยคุยกัน เคยนัดกันว่า ไปเจอกันที่อื่นมั้ย ที่ไม่ใช่ในไทย อย่างน้อยเจอกันครึ่งทางก็ยังดี ไม่ได้รู้สึกว่าใครเสียเปรียบได้เปรียบ ยูจะไปก็ได้นะ เค้าก็ ไออยากไป เราเลยบอกว่า ถึงวันนั้นค่อยว่ากัน ว่าตอนนั้นเรายังจะคุยกันอยู่มั้ยดีกว่า แล้วเราค่อยมาตัดสินใจ
เวลาคุยกันมันก็รู้สึกดี มีความสุข เหมือนมีคนเป็นห่วง ให้ความสนใจ แต่ไม่รู้จะว่าคุยกันแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเดียวกันบ้างค่ะ อยากลองถามความเห็นว่า เราควรให้เวลาไปอีกนานแค่ไหน หรือเราควรถามไปเลย อยากรู้คำตอบมากค่ะ บางทีมันก็ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าเวลาคุยจะหวาน จะแซว จะลามก จะสนุก จะจริงจังได้มากแค่ไหน แค่ไหนเรียกจริงจัง บางทีก็อึดอัดค่ะ
อยากรู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหนแล้วของความสัมพันธ์...แต่ไม่กล้าถาม
เริ่มเลยละกันค่ะ
เราเป็นผู้หญิงโสด อายุก็ขึ้นเลขสามแล้ว โสดมาสามปีกว่าๆเกือบสี่ปี เคยมีแฟนเป็นคนไทย แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจมาชอบคนต่างชาติแล้ว เราชอบภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วเราก็มีความสุขที่จะได้ใช้ภาษาอังกฤษตลอดเวลาในชีวิตประจำวัน ดังนั้น เราจึงมองหาแฟนชาวต่างชาติมาซักพัก และมันก็สนุก ที่ได้รู้จักคนใหม่ๆ เพื่อนใหม่ๆ แลกเปลี่ยนความคิด มันจึงเกิดการเริ่มต้น สมัครแอปหาคู่ต่างๆ และสมัครเวปหาคู่ต่างๆ ที่ใช้อยู่ก็มีหลายแอปนะคะ แต่ที่เล่นทุกวัน คือ Tinder ( Tinder ก็ไม่ยากค่ะ สวิปซ้ายถ้าไม่ชอบ สวิปขวาถ้าถูกใจ ลงรูปสี่ห้ารูป พร้อมเขียนข้อความส่วนตัว ใส่ระยะทางที่อย่างจะให้แอปค้นหา และใส่เพศที่อยากจะค้นหา ถ้าต่างฝ่ายต่างสวิปขวา แอปจะ match ทั้งสองคนทันที)
เมื่อประมาณปลายปีที่แล้ว เราก็มีโอกาส match กับผู้ชายคนนึง พอทักไป เค้าก็ทักมาทันที คุยกันไปมาใช้เวลาวันเดียว เราก็นัดกันไปเที่ยวผับเลยค่ะ แต่เราไม่ได้ไปคนเดียวนะ พาเพื่อนไปด้วยอีกคน แต่เค้ามาคนเดียวนะ นัดกันเสร็จสรรพ ต่างคนต่างใส่เสื้อสีดำค่ะ พอไปถึงเรากำลังสั่งเบียร์ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาทัก Hey, are u ...? เท่านั้นแหละ จำเราได้ด้วยแฮะ มาทักก่อนด้วย แล้วก็ไปนั่งคุยกัน คุยกันนู้นนี่นั้น เค้าก็เป็นคนน่ารักคนนึงเลย ไม่เหมือนกับรูปในแอปเลย ดูดีกว่าเยอะ ขาว สูง ผอม ถือว่าหน้าตาใช้ได้เลยค่ะ ก็คุยกันถูกคอ เรื่องงาน เรื่องเพลง สารพัดจะคุยกันเลยค่ะ ก็คุยกันไป อีกวันก็เลยนัดเค้าไปทานข้าวกลางวัน ทีนี้ได้ไปสองคนละ กินข้าวคุยกัน มีความสุขกันไป จากนั้นอีกสองสามวัน เค้าก็ไปต่างจังหวัด แล้วก็จะข้ามไปลาว แล้วก็จะกลับมาเที่ยวใต้ พวกเกาะๆต่าง ภูเก็ต อีกครั้งนึง ก่อนกลับประเทศค่ะ ระหว่างนั้นเราก็คุยกันตลอด แทบทุกวันเลย ต่างคนต่างอยากรู้เรื่องราว เวลาไปไหน กินอะไร เค้าก็ถ่ายรูปมารายงาน ยืนยันตลอด เราก็ยิ้มไปคุยไป มีความสุข คุยกันแบบเพื่อนมากกว่า อายุก็เท่าๆกัน หลังจากนั้นไม่นาน เค้าก็กลับประเทศเค้าไป
หลังจากเค้ากลับไป เราก็คุยกันมาตลอด คุยกันได้เดือนกว่าๆ มันก็มีปัญหานะ เรื่องเวลาไม่ตรงกัน ต่างกันหกชั่วโมง บางวันก็ไม่ได้คุยกัน แต่พอว่างปุ๊ป ก็คุยกันได้ตลอด ไม่ก็จะไลน์ไปทิ้งไว้ ว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยมาตอบกัน เป็นแบบนี้ประจำ จนวันนึง เค้าก็มาบอกว่ามีเรื่องต้องคุยกัน เราก็รู้แหละ ว่ามันต้องเป็นเรื่องเครียดแน่เลย เพราะเค้าบอกต้องคุย ยังไงวันนี้ก็ต้องคุย สุดท้าย เค้าบอกขอหยุดคุยได้ไหม เค้าคิดว่าระหว่างเรากับเค้า คุยกันไปมันก็เป็นไปไม่ได้ เราก็ เอ๋อเลย เหวอเลย ไม่นึกว่าเค้าจะมาคุยแบบนี้ คือใจเราก็ชอบเค้านะ แต่ลึกๆคือมันก็เป็นไปได้ยาก เราเลยบอก โอเค ถ้าเราไม่ชอบ ไม่อยากคุยกันแล้ว ก็เลิกคุยกันไป ไม่เป็นเพื่อนด้วยนะ เพราะไอก็ไม่อยากเป็นเพื่อนยู ไอทำใจไม่ได้ เพราะไอหาแฟน หาคู่ ไม่ได้หาเพื่อนตั้งแต่แรกแล้ว เพื่อนไอมีเยอะแล้ว แต่เราไม่ได้ดีลีทไลน์ ไม่ได้อันเฟรนด์เฟซบุคนะ ก็แค่ทิ้งไป ไม่ทัก ไม่สนใจ
เวลาผ่านไปประมาณสิบวัน ไม่แน่ใจ ไม่ได้นับค่ะ แต่มีวันนึง ตื่นมาตอนเช้า นอนเช็คเฟซบุค ทั่วไป ก็ดันไปเห็นว่าเค้าขึ้นสเตตัส ประมาณว่า กำลังจะไปฮอลิเดย์ที่ปารีส with...ผู้หญิงคนนึง ทีนี้แหละค่ะ ไม่ได้คุยกันแล้วนะ แต่ก็โกรธ หรือนี่จะเป็นสาเหตุ ที่เค้าเลิกคุยกับเรา เห็นปุ๊ป อ่านปั๊บ อันเฟรนด์ทันที แล้วก็ไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ เตรียมไปทำงาน พอออกจากห้องน้ำมา มาดูมือถือ ไลน์นี่เด้งมาเป็นสิบข้อความ เต็มหน้าจอเลย ปรากฏว่าเค้าไลน์มาถามเลยค่ะ ว่าอันเฟรนเค้าทำไม เกิดอะไรขึ้น เกลียดกันแล้วเหรอ เราก็ตอบไป ไอไม่ได้โกรธยูนะ แต่ไอแค่ไม่อยากเกี่ยว แล้วไอก็ไม่เกี่ยวอะไรกับยูแล้ว ไม่อยากเห็นว่ายูไปไหน ทำอะไร มีความสุขยังไงกับผู้หญิงคนอื่น เค้าเลยบอกว่า เค้าไม่ได้เป็นแฟนกับผู้หญิงคนนั้น เป็นเพื่อนกัน สเตตัสก็แกล้งเพื่อน แล้วก็ไม่ได้จริงจังอะไร แล้วเค้าก็ขอโทษเรา แล้วแอดเฟรนด์มาใหม่ทันที เราก็ใจอ่อน ลึกๆก็ดีใจนะ เหมือนเค้ามาสารภาพผิด กลัวเราโกรธไรงี้ แล้วคือ เวลามันต่างกัน เค้าไปเช็คเฟซบุคเราตอนไหน เช็คตลอดเวลา ถ้าเทียบเวลา ตอนนั้นมันก็ตีสองตีสามที่นู้น คือไม่หลับไม่นอน คอยส่องเฟซชั้นเหรอ สุดท้าย เค้าก็บอกว่า เราจะกลับมาคุยกันได้ไหม ตลอดเวลาที่ไม่ได้คุยกัน ไม่มีวันไหนเลยไม่คิดถึงเรา เรานี่หน้าบานเลย ตกลงกลับไปคุยกัน แต่เราจะไม่คิดไปไกลแล้วนะ เป็นเพื่อนกันก่อนมั้ย ค่อยๆคุยกันไปเรื่อยๆ อยากคุยก็คุย ว่างก็คุย ไม่ว่างก็ไม่ว่ากัน ไม่บังคับ จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็สี่เดือนกว่าแล้ว ที่คุยกันตลอดๆ
เค้าน่ารักนะคะ จำได้ทุกอย่างที่เคยคุยไป เหมือนเป็นเลขาเลย เล่าอะไรไป เค้าจำได้หมดอะ เราก็จำเรื่องเค้านะ ไม่ใช่ไม่สนใจ แต่ก็ดูๆกันไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็คุยกันไปเรื่อย คือเราวางแผนจะไปเที่ยวต่างประเทศ ก็เคยคุยกัน เคยนัดกันว่า ไปเจอกันที่อื่นมั้ย ที่ไม่ใช่ในไทย อย่างน้อยเจอกันครึ่งทางก็ยังดี ไม่ได้รู้สึกว่าใครเสียเปรียบได้เปรียบ ยูจะไปก็ได้นะ เค้าก็ ไออยากไป เราเลยบอกว่า ถึงวันนั้นค่อยว่ากัน ว่าตอนนั้นเรายังจะคุยกันอยู่มั้ยดีกว่า แล้วเราค่อยมาตัดสินใจ
เวลาคุยกันมันก็รู้สึกดี มีความสุข เหมือนมีคนเป็นห่วง ให้ความสนใจ แต่ไม่รู้จะว่าคุยกันแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเดียวกันบ้างค่ะ อยากลองถามความเห็นว่า เราควรให้เวลาไปอีกนานแค่ไหน หรือเราควรถามไปเลย อยากรู้คำตอบมากค่ะ บางทีมันก็ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าเวลาคุยจะหวาน จะแซว จะลามก จะสนุก จะจริงจังได้มากแค่ไหน แค่ไหนเรียกจริงจัง บางทีก็อึดอัดค่ะ