แค่คนที่ยอมรับความจริงไม่ได้

สำคัญหรือไม่สำคัญ เรารู้อยู่!
ทุกๆอย่าง..การกระทำ การแสดงออก เราคนเดียวที่เข้าใจมัน
สมควรแค่ไหน..ที่จะเดินตามเขาต่อไป  
สมควรแค่ไหนที่จะรอ สมควรแค่ไหน..ที่จะหวัง
ความหวังที่มีอยู่ เขาให้เราเอง หรือเราสร้างขึ้นมาเอง?

บางทีเขาอาจจะชัดเจนอยู่แล้ว แต่เราเองที่ยังคิดเข้าข้างตัวเอง
ยังไม่ยอมรับความจริงว่า "แพ้"  ยังหวังลมๆแล้งๆ
ยังสู้อยู่ทั้งๆที่เจ็บ และไม่มีวันชนะ

อยากพอนะ อยากจบ อยากหยุด อยากลบทุกอย่าง
ทุกช่องทางการติดต่อ ทุกช่องทางที่มองเห็นกัน
อยากทำแบบนั้นมาก แต่ใจมันไม่มีความกล้ามากพอที่จะทำ
เจ็บแค่ไหน มันก็ยังคงต่อสู้อยู่ แม้จะเป็นแค่ 1% ที่จะชนะก็ตาม


แค่อึดอัด อยากระบาย เลยมาบ่นๆ
มีใครเป็นแบบเราบ้าง มันเจ็บเนอะ!!!!