แฟนผมเป็นผู้หญิงครับ ซกมกระดับนึงเลย น้ำไม่ค่อยอาบน้ำ เสื้อผ้าไม่ค่อยซัก บราเธอนี้เดือนนึงซักครั้ง แต่เธอจะชอบบอกว่า ไม่ถึงเดือนสักหน่อย เพิ่งสามอาทิตย์เอง ใช่ครับ ตัวที่เธอใส่นั้นสามอาทิตย์ แต่ตัวก่อนหน้าผมลองนับเล่นๆไม่จริงจังเวลาเธออาบน้ำผมเห็นแต่เธอใส่แต่ตัวเดิม ชอบวางของไม่เป็นที่ ทิ้งขยะมั่วไปหมดวางไว้ทุกที่ในห้อง แล้วเสื้อผ้านี้ไม่เคยซักจริงๆ จะมีก็อยากมาก เดือนนึงครั้งไม่ก็สองเดือนครั้ง เธอไม่สักก็จะหารียูสเสื้อผ้ามาใส่ใหม่บ้าง ชุดชั้นในรียูส กางเกงในรียูส ถุงเท้ารียูส
          
          ซึ่งไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าใจนะการทำสกปรกหรือความซกมก ผมก็เป็นผู้ชาย เล่นกีฬา ทำนั้นนี้ ไม่ใช่คนสำอางสะอาดสะอ้านด้วย วันไหนเหนื่อยก็ถอดกองเป็นม้วนๆ แล้วก็นอน บางวันก็ไม่อาบน้ำ แต่อย่างน้อย เสื้อผ้าผมจะซักอาทิตย์ละครั้ง เพราะเสื้อผ้าผมจะหมดและไม่มีใส่ รวมทั้งกางเกงในด้วย
(กางเกงในรียูสนี้ ไม่กล้าจริงๆกลัวเป็นโรค)

          ทีนี้มันมีปัญหาตรงที่ว่าเธอไม่เคยซักเสื้อผ้าเลย ซึ่งผมตอนแรกก็จะไม่ทำให้เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัว(คบกันแรกๆ) จนกระทั่งผมเห็นเข้า นานวัน นานวัน เดือน สองเดือน ผมเห็นกองผ้ายังเหมือนเดิม ผมเลยทนไม่ไหวขอเเธอจะไปซักให้ เธอบอกไม่ต้องยุ่งเดียวทำเอง ซึ่งเวลาก็ผ่านไปอีกเดือน จนเธอเริ่มซักเสื้อผ้าบ้าง ทั้งนี้ เหตุผลที่เธอให้ไว้ในเหตุที่เธอไม่ซักเพราะว่า เหนื่อย เหนื่อยขึ้นลงหอพักจากชั้นสี่ลงไป แล้วหอบตะกร้าขึ้นมาตากข้างบน

          อะ ผมเข้าใจ เธอคงเหนื่อย ผมก็ช่วย บอกว่าจะช่วย แต่เธอก็บอกไม่เอาไม่เป็นไร
          จนกระทั่งเราอยู่ด้วยกัน
          จากห้องผมที่รกอยู่แล้ว (ห้องผู้ชาย รกตอนทำงาน สะอาดตอนงานเสร็จ) ยิ่งยุ่งเหย่อเข้าไปใหญ่ เพราะมีทั้งกองเสื้อผ้าของเธอ ถุงเท้า พลาสเตอร์ใช้แล้วของเธอ ที่ติดตามที่ต่างๆ บางทีในห้องน้ำยังมี เวลากินอะไรเธอจะชอบไม่ล้าง เธอบอกว่าเดียวล้าง ซึ่งผมก็โอเค รอ ไม่ใช่ชั่วโมงนะ 1 2 3 วัน ก็ยังไม่ล้างจนผมล้าง ห้องที่รกเพราะเธอพบก็เริ่มเก็บ เสื้อผ้าที่เธออยู่หอเธอไม่ซัก อยู่หอผม ผมเลยเอารวมกันแล้วซัก ทุกอย่าง กางเกงใน ชุดชั้นใน เสื้อผ้า ถ้าผมไม่ซัก เธอก็จะหยิบเสื้อผมไปใช้ แล้วก็กางเกงในผมด้วย ทำให้ผมต้องซักผ้าเร็วขึ้นเพราะไม่มีกางเกงในใส่....
           อย่างอื่นเธออาจช่วยบ้าง นานๆที ด้วยคำพูดของเรา แต่เสื้อผ้านี้ ตั้งแต่อยู่ด้วยกัน เธอไม่ซักจริงๆ น้ำเธอก็ไม่เคยกรอกช่วย TT
          
          ผมก็พอเข้าใจและอดทน คนเราเกิดมานิสัยไม่เหมือนกัน ผมจะยอมรับผิดชอบส่วนนี้ คิดซะว่าผมเป็นพ่อบ้านละกัน
          แต่ปัญหาใหญ่ของมันคือ
          ผมบอกอะไรเธอไปไม่ได้ เธอจะบอกว่า "ทำไมต้องว่าเค้าด้วย" ซึ่งผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ คือ ก็ไม่ได้อยากว่า แต่ถ้าทำมันให้ดีก็ไม่ต้องว่า จริงไหม ก็ต้องว่า ตักเตือน ให้ทำบ้าง เธอก็งอแง และก็งอนผมซึ่งตอนนี้ก็ชินละ เลิกบอก ทำเอง 555555
          เป็นอย่างนี้มาประมาณ 3 เดือนแล้วครับ มีวิธีแก้ปัญหาอะไรให้ผมบ้างไหม ไม่ใช่ว่าผมไม่กล่าวตักเตือนหรืออะไร คือทำแล้ว แต่เหมือนเด็กที่ไม่ฟังและงอแง แต่เขาไม่ใช่เด็กอะ เป็นแฟนผม ถ้าเป็นลูกก็คงสั่งสอนได้ แต่นี้เป็นแฟน ไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ TT
          เขาเครียดง่ายด้วยครับ ไม่อยากว่าอะไรเขามากด้วย ว่าไปเขาเครียด กับสิ่งที่ตัวเองทำ ผมก็ยอมเขา คือใช้ความรู้สึกตัวเองแลกกับที่เขาไม่เครียดอะครับ
          ซึ่งตอนนี้มันไม่ได้มีปัญหาแค่นี้ แต่มีปัญหาอื่นอีกจากตัวเธอ เธอค่อนข้างเป็นผู้หญิงอารมณ์รุนแรง ผมกลัวว่าวันนึงผมจะหมดรักเธอเพราะเรื่องพวกนี้ครับ
          ซึ่งผมตอนนี้ แน่นอน รักเธอ และอยากประคับประคองความรักให้ยืนนาน ผมจึงต้องหาวิธีแก้นี้ให้ได้ครับ ไม่งั้นเราคงไปกันไม่รอดแน่ๆ

          ปล ถ้าผมดุเธอเรื่องพวกนี้ เธอจะใช้ลูกอ้อนแบบ ว่าทำไม ไม่รักเค้าหรอ เรื่องแค่นี้เองทำไมต้องว่า ผมจะแก้ปัญหายังไง