คนที่เรียนจบปริญญาไม่ควรลาออกมาทำอาชีพค้าขายหรอคะ?

ก่อนหน้านี้เราทำงานเป็นวิศวกร ที่บริษัทญี่ปุ่นมาก่อน ทำงานได้ประมาณ 2ปีครึ่ง ก็รู้สึกเบื่องาน เบื่อวันจันทร์ เบื่อเพื่อนร่วมงานที่ไม่ให้ความร่วมมือในการทำงาน เคยเครียดจนร้องไห้ที่ทำงานหลายครั้ง จนสุดท้ายเราเลยตัดสินใจที่จะลาออกจากงาน

เราโชคดีตรงที่ว่า แม่สามีเรามีร้านก๋วยเตี๋ยว อีกอย่างแม่สามีเราก็แก่แล้ว จึงเป็นเหตุผลให้เราตัดสินใจในการลาออกง่ายขึ้น แม่สามีเราก็อยากให้ลาออกจากงานมาช่วยงานที่ร้าน แล้วก็จะสอนเรา พอเราทำได้แม่ก็จะยกร้านก๋วยเตี๋ยวให้เราทำต่อ เพราะว่าถ้าไม่มีใครรับช่วงต่อร้านก็อาจจะต้องปิดถ้าแม่ทำไม่ไหว

แต่เราชอบเจอคำถามจากลูกค้าบ่อยๆว่า :
1. เรียนจบละหรอ? ทำงานที่ไหน?
2. ทำงานได้กี่ปี ทำไมถึงลาออก?
3. ไม่เสียดายความรู้บ้างหรอ อุตส่าเรียนมา!?
และคำถามที่ทำให้เรารู้สึกเจ็บใจทุกครั้งก็คือ จะไปเรียนทำไม ถ้าจบมาจะมาขายของ จบ ม.3ก็พอมั้ง?

เราได้แต่ยิ้ม แล้วเดินหนี ทั้งที่เราก็อยากถามนะว่า อาชีพขายของนี่เหมาะแต่กับคนที่เรียนจบไม่ถึงปริญญาหรอ? มันต่ำต้อยขนาดนั้นเลยหรอ?

ถ้าเรารู้ล่วงหน้าว่าเรียนจบมาละต้องทำงานแบบที่เราเคยทำ เราคงจะไม่เลือกเรียนวิศวะ แต่เราคงไปเรียนทำอาหาร ทำขนมแทน ใครจะไปรู้ว่าการที่เราต้องใช้เวลาอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบมันทรมานแค่ไหน!

สุดท้ายเราก็อยากถามความคิดเห็นเพื่อนๆว่า คนที่เรียนจบปริญญาก็ควรทำงานตามที่เรียนมาหรอคะ? อาชีพค้าขายไม่ใช่อาชีพที่มีเกียรติเหมือนมนุษย์เงินเดือนหรอคะ?

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่