สวัสดี นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทษด้วยน้าา🙏😊
วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ของเราให้ฟังนะคะ...
สมัยม.3 (ยังเด็กๆอยู่เลยค้ะะ) มีทอมคนนึง ( สมมุติชื่อว่า A นะค้ะ ) คือ เรื่องมีอยู่ว่า A ตามจีบเรามาตั้งแต่ม.3 ละค้ะ เราอยู่ รร. เดียวกัน แต่ A อยู่ม.4 ค้ะ Aชอบทักแชทมาคุยบ่อยๆ คุยกันทุกวันค้ะ วันไหนตอบช้า A ก็จะทักมาซ้ำๆ จนบางทีเราก็รำคาญค้ะ ปล.ตอนแรกเราไม่ได้ชอบทอม คือไม่คิดจะชอบ แต่ด้วยความที่ A ตามจีบเรามา 2 ปีกว่าๆ เราเลยใจอ่อนขึ้นบ้างค้ะ จนกระทั่งเราขึ้นม.5 A ก็ยังตามจีบเราอยู่เลย ซึ่ง A ขอเราเป็นแฟนประมาน 3 ครั้งค้ะ เราปฎิเสธไปทุกครั้ง ไม่ใช่ว่า A จะไม่ดีนะค่ะ แต่เราเป็นคนคนนึงที่ไม่อยากคบกับทอมค่ะ แต่เรายอมรับนะว่าตอนนี้เราใจอ่อนขึ้นมาก เราไม่รำคาญ A เหมือนที่เคยเป็น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกรักนะ แต่ก็รู้สึกดีที่เวลาเรามีปัญหาหรือเครียด A ก็จะอยู่ข้างๆเราเสมอ เรายอมรับว่าตอนนั้นเราก็รูสึกว่า A เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรานะ รู้สึกดีมาก แต่ก็ไม่ได้อยากจะคบเป็นแฟน ต้องการเป็นเพื่อนสนิทมากกว่า จนวันนึง A บอกกับเราว่าเค้าจะหายไป จะไม่ทักแชท จะไม่ตอบถ้าเรายังไม่จริงจังกับเค้า คือA เค้าอยากจะคบกับเราค้ะ เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อยที่ต้องคอยเข้าข้างตัวเอง เพราะคิดว่าเรามีใจให้ค้ะ เมื่อ A พูดแบบนั้นเราก็เงียบค้ะ... แล้ว A ก็หายไปจริงๆ 3 วันผ่านไป เรารู้สึกหวิวๆมาก คิดถึง A ตลอด อยากให้ A กลับมาคุยกับเราอีก เรารู้สึกว่าเราได้ทำลายความรู้สึกคนคนนึง เราสงสาร A มากและเราก็ไม่อยากให้ A เสียใจ เราเลยตัดสินใจทัก A ไปค้ะ แล้วก็ขอโทษต่างๆนาๆ A ก็บอกนะคะว่าไม่เป็นไร A เข้าใจทุกอย่าง คนไม่ได้รักกันยังไงก็ไม่รักอยู่ดี เมื่อได้ยินแบบนี้ เราน้ำตาไหลเลยค้ะ แล้วเราก็ขอให้ A กลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม และยังบอกความรู้สึกที่เรามีต่อ A ถึงเราจะยังไม่ได้รัก A แต่เราก็รู้สึกดีมากที่มี A สักวันเราคงรัก A จริงๆ ในที่สุด A ก็ยอมกลับมาคุยกับเราจนเทอมแรกของม.5 หมดไป เราค่อยๆรู้สึกดีขึ้นมากๆ และในที่สุด A ก็ขอเราเป็นแฟนอีกครั้งค่ะ ครั้งนี้เราเลยตอบตกลง และเรากับ A ก็คบหาดูใจกัน โดยที่ทุกเย็นหลังเลิกเรียน A จะไปรับไปส่งเราทุกเช้า-เย็น และต้องกินข้าวกันทุกวันเช้า-เย็น เรายอมรับนะ A ดูแลเราดีมาก ไม่ว่าจะวันเกิดหรือเทศกาลไหนๆ A ก็จะอยู่กับเรา และทำอะไรๆพิเสดด้วยกันเสมอ ตอนนั้นเรารู้สึกรัก A มาก เราคิดว่าเราตัดสินใจถูกแล้วที่คบกับ A
( เดี๋ยวมาต่อนะคะ ต้องไปทำธุระก่อน )
รักแท้แพ้ใกล้ชิด...
วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ของเราให้ฟังนะคะ...
สมัยม.3 (ยังเด็กๆอยู่เลยค้ะะ) มีทอมคนนึง ( สมมุติชื่อว่า A นะค้ะ ) คือ เรื่องมีอยู่ว่า A ตามจีบเรามาตั้งแต่ม.3 ละค้ะ เราอยู่ รร. เดียวกัน แต่ A อยู่ม.4 ค้ะ Aชอบทักแชทมาคุยบ่อยๆ คุยกันทุกวันค้ะ วันไหนตอบช้า A ก็จะทักมาซ้ำๆ จนบางทีเราก็รำคาญค้ะ ปล.ตอนแรกเราไม่ได้ชอบทอม คือไม่คิดจะชอบ แต่ด้วยความที่ A ตามจีบเรามา 2 ปีกว่าๆ เราเลยใจอ่อนขึ้นบ้างค้ะ จนกระทั่งเราขึ้นม.5 A ก็ยังตามจีบเราอยู่เลย ซึ่ง A ขอเราเป็นแฟนประมาน 3 ครั้งค้ะ เราปฎิเสธไปทุกครั้ง ไม่ใช่ว่า A จะไม่ดีนะค่ะ แต่เราเป็นคนคนนึงที่ไม่อยากคบกับทอมค่ะ แต่เรายอมรับนะว่าตอนนี้เราใจอ่อนขึ้นมาก เราไม่รำคาญ A เหมือนที่เคยเป็น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกรักนะ แต่ก็รู้สึกดีที่เวลาเรามีปัญหาหรือเครียด A ก็จะอยู่ข้างๆเราเสมอ เรายอมรับว่าตอนนั้นเราก็รูสึกว่า A เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรานะ รู้สึกดีมาก แต่ก็ไม่ได้อยากจะคบเป็นแฟน ต้องการเป็นเพื่อนสนิทมากกว่า จนวันนึง A บอกกับเราว่าเค้าจะหายไป จะไม่ทักแชท จะไม่ตอบถ้าเรายังไม่จริงจังกับเค้า คือA เค้าอยากจะคบกับเราค้ะ เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อยที่ต้องคอยเข้าข้างตัวเอง เพราะคิดว่าเรามีใจให้ค้ะ เมื่อ A พูดแบบนั้นเราก็เงียบค้ะ... แล้ว A ก็หายไปจริงๆ 3 วันผ่านไป เรารู้สึกหวิวๆมาก คิดถึง A ตลอด อยากให้ A กลับมาคุยกับเราอีก เรารู้สึกว่าเราได้ทำลายความรู้สึกคนคนนึง เราสงสาร A มากและเราก็ไม่อยากให้ A เสียใจ เราเลยตัดสินใจทัก A ไปค้ะ แล้วก็ขอโทษต่างๆนาๆ A ก็บอกนะคะว่าไม่เป็นไร A เข้าใจทุกอย่าง คนไม่ได้รักกันยังไงก็ไม่รักอยู่ดี เมื่อได้ยินแบบนี้ เราน้ำตาไหลเลยค้ะ แล้วเราก็ขอให้ A กลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม และยังบอกความรู้สึกที่เรามีต่อ A ถึงเราจะยังไม่ได้รัก A แต่เราก็รู้สึกดีมากที่มี A สักวันเราคงรัก A จริงๆ ในที่สุด A ก็ยอมกลับมาคุยกับเราจนเทอมแรกของม.5 หมดไป เราค่อยๆรู้สึกดีขึ้นมากๆ และในที่สุด A ก็ขอเราเป็นแฟนอีกครั้งค่ะ ครั้งนี้เราเลยตอบตกลง และเรากับ A ก็คบหาดูใจกัน โดยที่ทุกเย็นหลังเลิกเรียน A จะไปรับไปส่งเราทุกเช้า-เย็น และต้องกินข้าวกันทุกวันเช้า-เย็น เรายอมรับนะ A ดูแลเราดีมาก ไม่ว่าจะวันเกิดหรือเทศกาลไหนๆ A ก็จะอยู่กับเรา และทำอะไรๆพิเสดด้วยกันเสมอ ตอนนั้นเรารู้สึกรัก A มาก เราคิดว่าเราตัดสินใจถูกแล้วที่คบกับ A
( เดี๋ยวมาต่อนะคะ ต้องไปทำธุระก่อน )