สวัสดีเพื่อนๆทุกคนในนี้ค่ะ
อันนี้ถือว่าเป็นกระทู้แรกของเราที่ถูกตั้งขึ้นมาเพราะความฟุ้งซ่าน
กับความรู้สึกที่กำลังไม่เข้าใจกันกับแฟน จนคิดว่า ถ้ายังฝืนคบกันต่อไปนี้
อนาคตข้างหน้ามันจะรอดหรือเปล่า ..
ต้องขอบอกว่าเรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ
เป็นการคบกันแบบระยะทางไกล แฟนอยู่ไทย แต่เราอยู่อีกประเทศนึง
เวลาจะคุยกันก็คุยไลน์กันตลอด ถ้าอยากเจอก็จะหาช่วงเวลามาหากัน
ไปเที่ยวไหนด้วยกันไกลๆ
จนกระทั้งล่าสุดที่ได้เจอกันนี้ เรารู้สึกว่าเค้ากับเราต่างคนต่างมีท่าทีไม่เหมือนเดิม
โดยรู้สึกว่าต่างคนต่างมีท่าทีเฉยเมย เฉื่อยชาต่อกันไม่เหมือนแต่ก่อน
มองเห็นข้อเสียของกันและกันมากกว่าแต่ก่อน ทั้งๆที่ปกติจะปล่อยผ่าน
มันทำให้รู้สึกได้ว่า เราสองคนกำลังพยายามฝืนกันอยู่มั้ย ?
ทั้งๆที่ เราเองก็รักแฟนมาก แล้วแฟนก็รักเราเหมือนกัน
ต่างคนต่างรัก แต่ไม่รู้ทำไมหลังๆ ถึงรู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึก
กับการที่พยายามจะประคับประคองความรักให้ดีต่อไปยังไงก็ไม่รู้
แต่เพราะการที่เรารักแฟนมาก ..
เราไม่อยากเลิกกับเค้าเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ แม้เราจะเริ่มคิดอะไรไม่เหมือนกัน
ดูเหมือนจะเข้ากันไม่ได้ในหลายๆเรื่องๆ เราก็ไม่อยากตัดปัญหาด้วยคำว่า เลิก เลย
ใครพอมีประสบการณ์แนวนี้ที่อยากจะแลกเปลี่ยน เล่าสู่กันฟังบ้างมั้ยคะ
ไม่ก็คำแนะนำที่ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี
บางทีมันก็รู้ดีด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง แต่พอมาเจอกับตัวเองอยู่ๆมันก็โง่ขึ้นมาเฉย
นอกจากเรื่องเจ้าชู้แล้ว มันมีเหตผลอะไรที่ทำให้เลิกกับแฟนได้บ้างคะ ?
อันนี้ถือว่าเป็นกระทู้แรกของเราที่ถูกตั้งขึ้นมาเพราะความฟุ้งซ่าน
กับความรู้สึกที่กำลังไม่เข้าใจกันกับแฟน จนคิดว่า ถ้ายังฝืนคบกันต่อไปนี้
อนาคตข้างหน้ามันจะรอดหรือเปล่า ..
ต้องขอบอกว่าเรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ
เป็นการคบกันแบบระยะทางไกล แฟนอยู่ไทย แต่เราอยู่อีกประเทศนึง
เวลาจะคุยกันก็คุยไลน์กันตลอด ถ้าอยากเจอก็จะหาช่วงเวลามาหากัน
ไปเที่ยวไหนด้วยกันไกลๆ
จนกระทั้งล่าสุดที่ได้เจอกันนี้ เรารู้สึกว่าเค้ากับเราต่างคนต่างมีท่าทีไม่เหมือนเดิม
โดยรู้สึกว่าต่างคนต่างมีท่าทีเฉยเมย เฉื่อยชาต่อกันไม่เหมือนแต่ก่อน
มองเห็นข้อเสียของกันและกันมากกว่าแต่ก่อน ทั้งๆที่ปกติจะปล่อยผ่าน
มันทำให้รู้สึกได้ว่า เราสองคนกำลังพยายามฝืนกันอยู่มั้ย ?
ทั้งๆที่ เราเองก็รักแฟนมาก แล้วแฟนก็รักเราเหมือนกัน
ต่างคนต่างรัก แต่ไม่รู้ทำไมหลังๆ ถึงรู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึก
กับการที่พยายามจะประคับประคองความรักให้ดีต่อไปยังไงก็ไม่รู้
แต่เพราะการที่เรารักแฟนมาก ..
เราไม่อยากเลิกกับเค้าเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ แม้เราจะเริ่มคิดอะไรไม่เหมือนกัน
ดูเหมือนจะเข้ากันไม่ได้ในหลายๆเรื่องๆ เราก็ไม่อยากตัดปัญหาด้วยคำว่า เลิก เลย
ใครพอมีประสบการณ์แนวนี้ที่อยากจะแลกเปลี่ยน เล่าสู่กันฟังบ้างมั้ยคะ
ไม่ก็คำแนะนำที่ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี
บางทีมันก็รู้ดีด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง แต่พอมาเจอกับตัวเองอยู่ๆมันก็โง่ขึ้นมาเฉย