ขอชื่นชมพี่ติ๊ก กับฉากที่ไรวินท์เสียน้ำตาให้กับสีนวลเป็นครั้งแรก

ไม่ว่าสีนวลจะทำดีกับไรวินท์มากแค่ไหน ไม่ว่าไรวินท์จะรู้ตัวว่าผิดหรือไม่ผิดยังไง ก็ไม่เคยเห็นว่าไรวินท์จะแสดงท่าทีเสียใจหรือเศร้ากับการกระทำแย่ๆของตนต่อสีนวลเลยสักครั้ง จนมาถึงฉากวันนี้ เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นไรวินท์เสียน้ำตาให้กับสีนวลจากความเสียใจ และรู้สึกผิดที่ได้ทำร้ายผู้หญิงที่รักและซื่อสัตย์กับตัวเองมากที่สุดคนนึงให้ตายลงอย่างน่าอนาถ ฉากนี้จากที่กำลังสงสารศรีนวลอย่างหนักและกำลังโกรธไรวินท์ถึงขีดสุด พอพี่ติ๊กน้ำตาคลอ และไหลออกมาเท่านั้นแหล่ะ เปลี่ยนอารมณ์จากโกรธเป็นสงสารไรวินท์อีกคนเลย

         ต้องชื่นชมจริงๆเวลาที่พี่ติ๊กแสดงฉากร้องไห้ มันทำให้รู้สึกถึงความเจ็บปวดทรมานของตัวละครนั้นอย่างแสนสาหัสได้เป็นอย่างดี ทำให้ผมรู้สึกอินไปกับพี่ติ๊กจริงๆ  ซึ่งก็ตั้งแต่เรื่องอย่าลืมฉันแล้ว เรื่องนั้นว่าพี่ติ๊กร้องไห้ได้ดีมากแล้ว มาเรื่องเจ้าบ้านเจ้าเรือนวันนี้ยิ่งสุดยอดกว่า ไม่ต้องใช้เวลามากในการบิ๊วอารมณ์ น้ำตาก็ไหลออกมาได้อย่างมืออาชีพจริงๆ ทำให้รู้สึกได้ว่ากว่าที่ไรวินท์จะรู้สึกตัวว่าที่ผ่านมาตัวเองผิดต่อศรีนวลมากแค่ไหนก็สายไปแล้ว ฉากนี้สะเทือนใจจริงๆ

         สุดท้ายนี้อยากบอกว่า พี่ติ๊กเป็นไอดอลผมเลย เป็นดาราที่ผมรู้สึกชื่นชมในการแสดงและการวางตัวมาตลอด ว่าแต่ถ้ามีโอกาสผมขอไปผจญภัยรายการเนวิเกเตอร์กับพี่สักเทปได้มั้ยครับ ฮ่าๆ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ฉากนี้ขอบอกว่าสงสารทั้งสีนวลสงสารทั้งคุณเจ้าบ้าน อีกคนอยากขอโทษกับสิ่งที่ทำแทบขาดใจ  พูดถึงการร้องให้ในฉากของพี่ติ๊ก ตัวความที่ต้องรับบทนั้นๆการเข้าถึงบทพี่ติ๊กให้ความสำคัญมากๆ(เหตุผลที่รับละครทีละเรื่อง)ฉากที่เผาแม่ของไรวินท์พี่ติ๊กขอให้พี่ไก่ถ่ายทำเป็นฉากเกือบท้ายๆเพราะจะได้รู้สึกผูกพันกับแม่จริงๆ
ฉากนี้คือตอนเจอสีนวลป่วย สีหน้าคือรู้สึกผิดมาก น้ำตาแค่คลอยังไม่ไหล คนๆนี้แม้ว่าจะยังไงกลั้นไว้เพราะคำว่าศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย

ฉากนี้คือตอนที่สีนวลขาดใจ น้ำตาของลูกผู้ชายน้ำตาของความสำนึกผิดกลั้นไว้ไม่อยู่แล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่